تکلیف قطر روشن است، دشمن زیاد دارد و دوست کم، البته در ویترین ماجرا اینچنین است و انگلیس و فرانسه و آلمانی که به خاطر شکست در میزبانی هنوز با قطر مشکل دارند و مدام از نبود حقوق بشر و مرگ کارگران نپالی در این کشور می نویسند خود شیفته این کشور هستند و جدالی عجیب با هم دارند تا بیش از پیش برای امور تاسیسات، فنی و حمل و نقل و گردشگری در این کشور سهم خواهی کنند.

چند ماه پیش آمار و اسنادی منتشر شد که قطر توان تکذیب آنها را نداشت، این آمار حاکی از مرگ 185 کارگر نپالی در طرح های جام جهانی قطر در یک سال بود. نپالی ها حدود یک ششم جمعیت کارگران مهاجر قطر را تشکیل می دهند. در این کشور تعداد قابل توجهی از کارگران کشورهای هند، پاکستان و سریلانکا نیز حضور داشتند اما نام هیچ یک از آنها در بین کشته شدگان دیده نمی‌شد.

مهاجران نپالی، شهروندان درمانده و بیکار پاکستانی، هندی و متاسفانه جمعیت قابل توجهی از شیعیان تحت فشار اقتصادی در کشورهای حاشیه خلیج فارس، مدتی است برای خروج از بحران مالی و حل مشکلات خانواده خود به جهنمی به نام قطر پناه برده‌اند. کشوری که مانند امارات، ویترینی بسیار زیبا و رویایی برای جهان ساخته و پشت پرده‌اش برای کارگران نپالی و کشمیری و هندی کثیف‌تر و هولناک‌تر از محل زندگی قبلی آنها است.

بیش از 5 شرکت حقوقی بین المللی چندی پیش درباره نحوه بدرفتاری با کارگران هندی و بنگلادشی در قطر به فیفا و سازمان‌های حقوق بشری در جهان هشدار جدی داده بودند اما قطر بی اعتنا به این موارد همچنان به کار خود ادامه می‌دهد. کار در شرایط بسیار سخت به صورت طولانی مدت در هوایی با دمای نزدیک به 50 درجه سانتیگراد که گاه حتی فکر کردن به آن نیز برای انسان سخت و آزاردهنده است.

منابع خبری رسمی در اروپا نیز تایید کرده‌اند که تا کنون 130 شهروند نپالی بر اثر ایست قلبی در محل کار خود، جان داده اند و 34 نفر دیگر به خاطر حوادث پیش آمده مرده اند.

گذرنامه تمام این کارگران در اختیار یک کارفرما قرار می گیرد و همه زندگی آنها در دستان یک نفر است، کشور قطر هم همین معدود کارفرما ها را می شناسد و برایش اهمیتی ندارد چه تعداد کارگر در خاک قطر مشغول به فعالیت هستند.

اینفانتینو ریاست فیفا نیز همان راه بلاتر را طی می‌کند و به تازگی حتی برای مقامات برگزاری جام جهانی 2022 قطر آرزوی موفقیت کرده است. علاوه بر حاشیه‌هایی که شرایط کار نامناسب کارگران برای بازی‌های جام جهانی 2022 به وجود آورده، اتهام رشوه‌خواری فیفا نیز همچنان بر جای خود باقی است. فیفا متهم شده است که با دریافت مبلغی هنگفت، قطر را به عنوان محل بازی‌های جام جهانی 2022 انتخاب کرده است. کسانی که این اتهام را مطرح می‌کنند به هوای بسیار گرم قطر و نبود تأسیسات زیربنایی برای برگزاری بازی‌های جام جهانی در این کشور اشاره می‌کنند.

هر کارگر خارجی که به قطر می آید، نیاز به یک کفیل دارد. به صورت معمول این کفیل خودش کارفرما است. او باید کارهای تشریفاتی برای ورود کارمند به قطر را تنظیم کند و پاسپورت اش را دوباره به او تسلیم کند. اما این کار اغلب صورت نمی گیرد.

براساس گزارش روزنامۀ انگلیسی گاردین، فدراسیون بین‌المللی فوتبال قرار است برای نخستین بار با یک چالش قانونی درباره میزبانی قطر روبرو شود. در این گزارش آمده است که کنفدراسیون اتحادیۀ کارگری هلند به نمایندگی از یک کارگر مهاجر بنگلادشی به نام ندیم شرف العلم، از فیفا درخواست غرامت کرده است. وکلای اف‌ان‎وی و العلم، با ارسال نامه‎ای خطاب به جانی اینفانتینو، رئیس جدید فیفا، به وی سه هفته فرصت داده‌اند که پیش از رفتن به دادگاه، همدستی فیفا با مقامات قطر را بپذیرد و غرامت پرداخت کند. اگرچه مبلغ غرامتی که وی خواسته، برای فیفا ناچیز محسوب می‌شود، اما اگر شکایت این کارگر مثمر باشد، درها برای شکایت صدها هزار کارگر مهاجر در قطر باز می‎‏شود. سازمان‌های مردم‎نهاد و اتحادیه‌های کارگری معتقدند که فیفا باید از نفوذ خود در کشورهای میزبان جام‌جهانی استفاده کرده و شرایط کارگرانی را که در پروژه‎های زیربنایی مربوط به این مسابقات فعالیت می‎کنند، بهبودی ببخشد.

سال گذشته گاردین در گزارشی اعلام کرد در سال 2014 به طور میانگین هر دو روز یک کارگر نپالی در پروژه‌های احداث زیرساخت‌های جام‌ جهانی قطر جان خود را از دست داده است. این آمار شامل کارگران هندی، سریلانکایی و بنگلادشی نمی‌شود که در این مدت جان خود را از دست دادند. سازمان عفو بین الملل نیز پیشتر با انتشار گزارشی از شرایط کاری کارگران مهاجر در قطر انتقاد کرد و افزود حکومت پادشاهی این کشور با کار اجباری و شرایط سخت معیشتی، کارگران مهاجر را در پروژۀ جام جهانی استثمار کرده است.