به گزارش مشرق به نقل از راشاتودی شرکت ملی نفت ونزوئلا، در تلاش برای متقاعد کردن دارندگان اوراق قرضه به مبادله ۵.۳۳ میلیارد دلار از این اوراق برای سال ۲۰۱۷ و ادامه این سرمایه‌گذاری‌ها تا سال ۲۰۲۰ است.
شرکت ملی نفت ونزوئلا در بیانیه‌ای در ابتدای هفته جاری اعلام کرد: «قیمت پایین نفت به‌صورت موثری بر توانایی این شرکت برای جذب نقدینگی حاصل از عملیات‌هایش تأثیر گذاشته است. این بدین معنا است که این شرکت توانایی پرداخت بدهی‌هایش بر اساس برنامه از پیش تعیین‌شده را ندارد.» در این بیانیه اضافه‌شده است: «اگر پیشنهادات برای تبادل اوراق قرضه موفق نباشد، برای شرکت سخت است که بر اساس برنامه از پیش تعیین‌شده، بدهی‌های موجود خود را بپردازد و شرکت به ارزیابی تمام گزینه‌های جایگزین خواهد پرداخت.»
در سال ۲۰۱۵، ونزوئلا بزرگ‌ترین تأمین‌کننده نفت موردنیاز پالایشگاه‌های آمریکایی در سواحل خلیج آمریکا بود. لوکاس آریستیزابال، مدیر ارشد موسسه فیچ در این باره به بلومبرگ گفته است: «اگر شرکت ملی نفت ونزوئلا نتواند بدهی‌هایش را بپردازد، این به معنای ایجاد اختلال در عرضه نفت به ایالات‌متحده است؛ چراکه طلبکاران ممکن است سعی کنند پرداختی‌های خود را آمریکا طلب کنند. دارندگان اوراق قرضه مطمئناً تلاش می‌کنند دلارهای خود را پس بگیرند و این هم برای ونزوئلا و هم برای آمریکا به معنای ایجاد بحران نقدینگی است.»
بر اساس گزارش رسانه‌ها، چین مانند آمریکا با مشکل مواجه نخواهد شد. ونزوئلا با تبادل نفت به‌جای بدهی‌هایش، در حال بازپرداخت ۴۵ میلیارد دلار وامی است که از چین دریافت کرده و این تغییر مالکیت، زمانی صورت می‌گیرد که نفت‌ها به نفت‌کش تحویل داده می‌شوند به همین دلیل امکان ردگیری و توقیف این نفت‌ها وجود ندارد.
لوکاس آریستیزابال دراین‌باره به بلومبرگ گفت: «زمانی که نفت‌ها به نفت‌کش منتقل شد، دیگر جزو دارایی‌های کشور مقصد است. قراردادها این‌گونه نوشته‌شده‌اند و نمی‌توان دیگر ادعایی بر روی مالکیت این نفت‌ها داشت.»
واردات چین از ونزوئلا در حدود ۲۹۸ هزار و ۲۴۷ بشکه در روز در سال ۲۰۱۵ بوده است که با افزایشی ۱۶ درصدی نسبت به سال گذشته آن روبه‌رو شده است. بزرگ‌ترین خریداران نفت ونزوئلا به ترتیب، آمریکا، چین و هندوستان هستند.
شرکت ملی نفت ونزوئلا در بیانیه‌ای در ابتدای هفته جاری اعلام کرد: «قیمت پایین نفت به‌صورت موثری بر توانایی این شرکت برای جذب نقدینگی حاصل از عملیات‌هایش تأثیر گذاشته است. این بدین معنا است که این شرکت توانایی پرداخت بدهی‌هایش بر اساس برنامه از پیش تعیین‌شده را ندارد.» در این بیانیه اضافه‌شده است: «اگر پیشنهادات برای تبادل اوراق قرضه موفق نباشد، برای شرکت سخت است که بر اساس برنامه از پیش تعیین‌شده، بدهی‌های موجود خود را بپردازد و شرکت به ارزیابی تمام گزینه‌های جایگزین خواهد پرداخت.»
در سال ۲۰۱۵، ونزوئلا بزرگ‌ترین تأمین‌کننده نفت موردنیاز پالایشگاه‌های آمریکایی در سواحل خلیج آمریکا بود. لوکاس آریستیزابال، مدیر ارشد موسسه فیچ در این باره به بلومبرگ گفته است: «اگر شرکت ملی نفت ونزوئلا نتواند بدهی‌هایش را بپردازد، این به معنای ایجاد اختلال در عرضه نفت به ایالات‌متحده است؛ چراکه طلبکاران ممکن است سعی کنند پرداختی‌های خود را آمریکا طلب کنند. دارندگان اوراق قرضه مطمئناً تلاش می‌کنند دلارهای خود را پس بگیرند و این هم برای ونزوئلا و هم برای آمریکا به معنای ایجاد بحران نقدینگی است.»
بر اساس گزارش رسانه‌ها، چین مانند آمریکا با مشکل مواجه نخواهد شد. ونزوئلا با تبادل نفت به‌جای بدهی‌هایش، در حال بازپرداخت ۴۵ میلیارد دلار وامی است که از چین دریافت کرده و این تغییر مالکیت، زمانی صورت می‌گیرد که نفت‌ها به نفت‌کش تحویل داده می‌شوند به همین دلیل امکان ردگیری و توقیف این نفت‌ها وجود ندارد.
لوکاس آریستیزابال دراین‌باره به بلومبرگ گفت: «زمانی که نفت‌ها به نفت‌کش منتقل شد، دیگر جزو دارایی‌های کشور مقصد است. قراردادها این‌گونه نوشته‌شده‌اند و نمی‌توان دیگر ادعایی بر روی مالکیت این نفت‌ها داشت.»
واردات چین از ونزوئلا در حدود ۲۹۸ هزار و ۲۴۷ بشکه در روز در سال ۲۰۱۵ بوده است که با افزایشی ۱۶ درصدی نسبت به سال گذشته آن روبه‌رو شده است. بزرگ‌ترین خریداران نفت ونزوئلا به ترتیب، آمریکا، چین و هندوستان هستند.