بیکاری معضلی عمومی برای اهالی روستا خصوصا جوانان بود. می گفتند روستا که کار نیست. به شهر هم که می رویم پنج ماه کار میکنیم حقوق 2 ماه را می دهند و الباقی را نمی دهند. بیمه را نیز واریز نمی کنند و در نهایت اعتراض هم که می کنیم اخراج می شویم. برای کشاورزی هم که یا چاه آب نیست یا زمین ها اوقافی است و اوقاف خودش برنامه ریزی و کشاورزی می کند. ازدواج هم که می کنیم سال ها در عقد می مانیم و امکان مسکن و عروسی نداریم. کم کم اهالی روستا از حضورم مطلع شدند. خانواده ها دورم را گرفتند و از مشکلاتشان گفتند به اتفاق به خانه عده ای افراد بی بضاعت و بیمار سرکشی کردیم.
می دانید مشکلاتشان چه بود؟ باورکردنی نیست. برخی از خانه ها سرویس بهداشتی و برخی دیگر حمام نداشتند.
در خانه هایی زندگی می کردند که نزدیک است سقف چوبی و گلی آن بر سرشان بریزد و لطمه ببینند. در دو اتاق یکی 6 متری یکی 10 متری دو خانواده زندگی می کردند که مردان سالم و مؤمنی داشتند که کار می کردند ولی درآمد آنها کفاف تعمیر حتی یک سقف را به آنها نمی داد. در برخی خانه ها سرویس بهداشتی محقری در ده بیست متر آن طرف تر حیاط خانه ای محقر بود که نیمه های شب برای بردن اطفال به آن از ترس گرگ و سگ، مادرهای خانواده وحشت و بیم داشتند.
در داخل خانه ها بهداشت وضعیت اسفباری داشت از آموزش هیچ خبری نبود. افراد کهنسال که قادر به کار کردن هم نیستند کم نبودند که بعضا حتی در شبانه روز قرص نانی هم به سختی توسط افراد مستضعف روستا به آنها می رسید. کودکانی که در بستر خاکی کوچه پس کوچه های روستا وضعیت سلامت نامشخص دارند زیاد به چشم می خورد. وضع عمومی روستا هایی که دیدم زیر زیر خط فقر بود.
زنان روستایی اظهار بیماری می کردند و از کمبودها گله مند بودند زنانی که دوست داشتند مثل اکثر زنان این سرزمین از خانه ای با امکانات کافی در زندگی بهره مند باشند کودکانشان را با آرامش بزرگ کنند اما حتی برای یک استحمام می بایست بسختی آب گرم کنند و کودکان معصوم را شستشو نمایند. زنانی که حق دارند از تحصیل،آموزش و... برخوردار باشند اما متاسفانه نیستند. واقعاً مردم در فراز و نشیب فقر و مشکلات، بیکاری و بیماری در حال له شدن هستند. می توان از هم پاشیدگی را در چهره هایشان دید مردم مستاصل شده اند راه به جایی ندارند. دولت هم که هیچ... کار رها شده است وقتی به مردم می گویی دولت ، می گویند مارا به خیر دولت امیدی نیست شر نرساند.
می ماند بچه های مومن که جبهه انقلاب براستی جبهه مومن انقلابی اگر کاری نکند نه تنها اهداف انقلاب اسلامی پیش نمی رود بلکه انقلاب خدای ناکرده از دست می رود..چند سالی است واژه ای مقدس را بر سر دست گرفتیم و به حق برایش تلاش می کنیم. (گفتمان انقلاب اسلامی) اما دوستان، به راستی این گفتمان چگونه می شود تسری پیدا کند؟ با بازی با واژگان؟ یا تولید متن های تکراری؟ یا نقد درون گفتمانی؟ با تراشیدن همدیگر به بهانه نقد درون گفتمانی؟
با دیدن این وضعیت بیشتر پی بردم که گفتمان انقلاب اسلامی از کجا آسیب می بیند.
به نظر شما آیا افکار عمومی بدون تحقق عملی گفتمان باید این گفتمان را همراهی کند؟ پاسخ این است که واقعا خیر، آنچه نیاز به پیشبرد اهداف انقلاب و گفتمان انقلاب اسلامی است تحقق عملی گفتمان است.
افکار عمومی که دائم با حرف و وعده مواجه شود حتما در دراز مدت آسیب پذیر خواهد شد.
فواید مادی و معنوی گفتمان انقلاب اسلامی باید ملموس باشد و می تواند ملموس هم باشد. تجربه این سی و چند سال بر همه ما ثابت کرده. هرجا ملموس تر بوده افکار عمومی همراهی بیشتری کرده است.
امیدوارم از همه عواملی که پیشبرنده گفتمان انقلاب اسلامی است غفلت نکنیم.
امروز این وضع اقتصادی اسفناک و فشارهای اقتصادی باعث شده در عرصه سلامت، معیشت، فرهنگ و ... آسیب پذیر شویم.
خدمت رسانی خصوصا به محرومین و مستضعفین می تواند تحقق عملی گفتمان انقلاب اسلامی که تحقق عدالت و ظلم ستیزی است را رقم بزند و از طرفی سارقین افکار عمومی که با فریبکاری آدرس غلط می دهند و رفع مشکلات را در ارتباط با کدخدا ترسیم می کنند با نهضت خدمت رسانی می توان خلع سلاح نمود. و از بعدی دیگر تبیین و تبلیغ ما نسبت به گفتمان را اثرگذار می نماید.
تلاش برای دیندار نمودن و انقلابی کردن لایه های مختلف مردم بدون توجه به مسائل معیشتی و ... آنها بسیار بسیار کارمشکلی است. دین اسلام دین جامعی است و سعادت دنیا و آخرت را تضمین می کند یادمان نرود مطیع پیامبری هستیم که فرمودند اگر فقر بیاید ایمان از در دیگر بیرون می رود.در این هیچ شکی نیست وظیفه جبهه مومن انقلاب اسلامی حقیقا جریان سازی گفتمانی است، پیشبرد گفتمان انقلاب اسلامی است.
اما باید توجه داشته باشیم از تحقق عملی گفتمان غفلت نکنیم. به نظر نهضت خدمت رسانی یک راه حل الهی است که باید حداکثر استفاده از ظرفیت آن صورت پذیرد و به داد مردمی برسیم که ولی فقیه، نایب امام عصر عج می فرمایند عیال ما هستند می فرمایند: خجالت می کشم بیکار به خانه برگردند و ...
لذا اگر بخواهیم گفتمان انقلاب اسلامی آسیب بیشتری نبیند و همه گیر شود راهی نداریم جز اینکه اولویت را به خدمت رسانی مخصوصاً به محرومین و مستضعفین اختصاص دهیم. آن وقت خواهیم دید در هر مقطعی آنچه مدنظر گفتمان انقلاب اسلامی است محقق خواهد شد.
البته این به معنای نادیده گرفتن زحمات قبل و خدمات جمهوری اسلامی نیست
توانمندی های جمهوری اسلامی و جهش پیشرفتی که محصول انقلاب اسلامی است نه تنها بر همه ما روشن است بلکه امروز جهان مشرف به این پیشرفت در بخش های مختلف است.در عصه علم و فناوری زیر ساختها در بخش های مختلف صنایع در عرصه پزشکی،ایجاد زیر ساختهای عمرانی و صنعتی برای رشد اقتصادی، پرورش نخبگان و متفکران انقلابی ،بالا بردن سطح آموزش وتحصیلات همگانی ، پرورش نیروی انسانی متخصص،صنایع دفاعی پیشرفته، عمران و آبادی شهر ها و جاده ها و... همه و همه نشان دهنده کار آمدی نظام ولایی است اما متاسفانه غفلت و سو مدیریت دستگاه های اجرایی باعث پدیده هایی مثل حاشیه نشینی اطراف کلانشهرها و عدم آبادانی در روستا ها شده است.
اما این غفلت و سو مدیریت که متاسفانه در دولت تدبیر و امیدسایه سنگین تری از نا کار آمدی نسبت به قبل بروی کشور انداخته است، تکلیف را از جبهه مومن انقلاب اسلامی ساقط نمی کند. در نقاطی از کشور انسان مواردی می بیندکه زیبنده نظام جمهوری اسلامی با این توان و سطحی که در جهان فعلی دارد نسیت . جبهه مومن انقلاب اسلامی نباید معطل هیچ نهاد و دستگاهی شود باید فکری اساسی برای قشر مستضعف و محروم داشته باشد.