به گزارش مشرق، فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) تیم ملی ایران را از حضور 2 بازیکن کلیدی‌اش در یک بازی محروم کرد و دستیار ایرانی کارلوس کی‌روش هم سه جلسه از همراهی تیم ملی محروم شد. تمام این محرومیت‌ها به دلیل جنجالی بود که در دقایق پایانی دیدار تیم ملی برابر قطر در تهران رخ داد.
وقتی تیم ملی ایران در نخستین دیدارش در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018، در لحظات پایانی بازی قطر را شکست داد، پیش از آن‌که تصاویر شادی ایرانی‌ها و گل‌های تیم ملی در رسانه‌ها بازتاب داشته باشد، درگیری فیزیکی جواد نکونام و برخی از اعضای تیم ملی با سرمربی و بازیکنان قطر بازتاب داشت.
حرکت غیرحرفه‌ای جواد نکونام – حتی اگر شروع‌کننده درگیری هم نبوده باشد – باعث بروز جنجالی شد که امروز ترکش‌هایش بر تن فوتبال ملی برخورد کرده است. تصویر یکی از دوربین‌های ورزشگاه آزادی نشان می‌دهد که پس از گل اول ایران، نکونام از جلوی نیمکت قطر به سمت داخل زمین می‌دود و مورد پرخاش قطری‌ها قرار می‌گیرد. این مساله باعث می‌شود که بین او و چند بازیکن ایران با قطری‌ها درگیری به وجود بیاید.
این رفتار غیرحرفه‌ای باعث شد که تیم ملی دچار حاشیه شود و شیرینی پیروزی بر قطر هم کمی تلخ شود. می‌شد خیلی بهتر از این عمل کرد و با خویشتن‌داری تیم ملی را دچار مشکل نکرد. نکونام که سال‌ها در تیم ملی ایران و باشگاه‌های مختلف بازی کرده و رفتارهای حرفه‌ای را در فوتبال اروپا دیده باید پیش از این‌ها احساسات خود را کنترل کند تا جوان‌ترهای تیم ملی هم از او یاد بگیرند.
اگر سردار آزمون جوان به دلیل دخالت در درگیری بعد از بازی با قطر از همراهی تیم ملی محروم شده یا احسان حاج صفی دچار چنین مشکلی شده و حتی همین که نکونام عضو تازه وارد کادر تیم ملی که هم‌زبان و هم‌وطن ملی‌پوشان است در سه بازی نمی‌تواند تیم را همراهی کند، فقط به این خاطر است که یک نفر در کمال تجربه، بی‌تجربگی کرد و دیگر بی‌تجربه‌ها هم با او وارد گود شدند.
البته به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال هم در این ماجرا آن گونه که می‌بایست خوب و دقیق عمل نکرده است. شاید اگر شکایت قاطع یا پیگیری مجدانه‌ای از سوی سئول‌نشینان در موضوع حاشیه‌های بازی تیم ملی برابر قطر انجام می‌شد امروز اینگونه تیم ملی دچار آسیب ناشی از اتفاقات آن بازی نمی‌شد.
تیم ملی برای صعود به جام جهانی باید 10 بازی انجام دهد که چهار بازی‌اش سپری شده و شش بازی باقی‌مانده است. از این تعداد باقی‌مانده، در سه بازی – یعنی نصف دیدارهای باقی‌مانده تیم ملی – نکونام حق نشستن روی نیمکت را ندارد.
تجربه گوهر گرانبهای است که باید سال‌ها تلاش کرد، زمین خورد، سختی کشید و حتی بازنده شد تا آن را به دست آورد. مساله مهم این است که کسب تجربه یک فرد به قیمت آسیب دیدن مجموعه بزرگی مثل تیم ملی فوتبال تمام نشود.
وقتی تیم ملی ایران در نخستین دیدارش در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018، در لحظات پایانی بازی قطر را شکست داد، پیش از آن‌که تصاویر شادی ایرانی‌ها و گل‌های تیم ملی در رسانه‌ها بازتاب داشته باشد، درگیری فیزیکی جواد نکونام و برخی از اعضای تیم ملی با سرمربی و بازیکنان قطر بازتاب داشت.
حرکت غیرحرفه‌ای جواد نکونام – حتی اگر شروع‌کننده درگیری هم نبوده باشد – باعث بروز جنجالی شد که امروز ترکش‌هایش بر تن فوتبال ملی برخورد کرده است. تصویر یکی از دوربین‌های ورزشگاه آزادی نشان می‌دهد که پس از گل اول ایران، نکونام از جلوی نیمکت قطر به سمت داخل زمین می‌دود و مورد پرخاش قطری‌ها قرار می‌گیرد. این مساله باعث می‌شود که بین او و چند بازیکن ایران با قطری‌ها درگیری به وجود بیاید.
این رفتار غیرحرفه‌ای باعث شد که تیم ملی دچار حاشیه شود و شیرینی پیروزی بر قطر هم کمی تلخ شود. می‌شد خیلی بهتر از این عمل کرد و با خویشتن‌داری تیم ملی را دچار مشکل نکرد. نکونام که سال‌ها در تیم ملی ایران و باشگاه‌های مختلف بازی کرده و رفتارهای حرفه‌ای را در فوتبال اروپا دیده باید پیش از این‌ها احساسات خود را کنترل کند تا جوان‌ترهای تیم ملی هم از او یاد بگیرند.
اگر سردار آزمون جوان به دلیل دخالت در درگیری بعد از بازی با قطر از همراهی تیم ملی محروم شده یا احسان حاج صفی دچار چنین مشکلی شده و حتی همین که نکونام عضو تازه وارد کادر تیم ملی که هم‌زبان و هم‌وطن ملی‌پوشان است در سه بازی نمی‌تواند تیم را همراهی کند، فقط به این خاطر است که یک نفر در کمال تجربه، بی‌تجربگی کرد و دیگر بی‌تجربه‌ها هم با او وارد گود شدند.
البته به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال هم در این ماجرا آن گونه که می‌بایست خوب و دقیق عمل نکرده است. شاید اگر شکایت قاطع یا پیگیری مجدانه‌ای از سوی سئول‌نشینان در موضوع حاشیه‌های بازی تیم ملی برابر قطر انجام می‌شد امروز اینگونه تیم ملی دچار آسیب ناشی از اتفاقات آن بازی نمی‌شد.
تیم ملی برای صعود به جام جهانی باید 10 بازی انجام دهد که چهار بازی‌اش سپری شده و شش بازی باقی‌مانده است. از این تعداد باقی‌مانده، در سه بازی – یعنی نصف دیدارهای باقی‌مانده تیم ملی – نکونام حق نشستن روی نیمکت را ندارد.
تجربه گوهر گرانبهای است که باید سال‌ها تلاش کرد، زمین خورد، سختی کشید و حتی بازنده شد تا آن را به دست آورد. مساله مهم این است که کسب تجربه یک فرد به قیمت آسیب دیدن مجموعه بزرگی مثل تیم ملی فوتبال تمام نشود.