حسینیه مشرق - از کوچه پس کوچه های نجف تا جاده ای که تو را به کربلا میرساند، پر از موکب عزا؛ حال و هوای عجیبی دارد. گویی ناگهان به سفر زمان میروی و خودت را در قرن ها قبل احساس میکنی، آدم ها اینجا سراسر رازند و نیاز؛ یکی خودش را نذر کرده و دیگری نذرش اطعام زوار حسین (ع)است. یکی به فکر اسکان زوار است و دیگری برای نظافت شهر نذر کرده است. در این هیاهو اما عده ای جوان با نذر فرهنگی پا به این سرزمین گذاشته اند. نذری که دو سال قبل در موکب ۲۸۵ ایرانی ها ادایش کرده اند و امسال به مجاورت حرم حضرت امیر آورده اند تا با اولویت مردم عراق ادایش کنند.  

هنرمندان ایرانی که دو سال قبل هم نمایش النجم الثاقب را در مراسم پیاده روی اربعین و با اولویت مخاطبان ایرانی اجرا می کردند امسال با نظر مثبت عتبه حضرت امیر علیه السلام نمایش خود را به دو زبان عربی و فارسی برای ایرانیان و عراقی های حاضر در نجف اجرا می کنند.

سوله ای عظیم با دو هزار و ۳۰۰نفر  گنجایش که قرار است به موکب بزرگ برای یک نذر فرهنگی تبدیل شود.

 

اولین روز اجرای نمایش است و چند دقیقه ای بیشتر به اجرای آخرین سانس نمانده است. هیئتی بزرگ از زوار بابلسر و دیگر زوار وارد سوله می شوند. پر شدن سوله ای با این ظرفیت کمی دور از انتظار است اما در کمتر چند دقیقه سوله پر می شود و نمایش شروع می شود.
حال و هوای عجیبی حکم فرماست. صدای گریه ها بین شیهه اسبان و شمشیر ها گم می شود‌.

 

 

یک به یک سپاه اباعبدالله وارد میدان می شوند. نبرد که به پایان می رسد نوبت آتش زدن خیمه هاست. خیمه ها می سوزد و شب های اسارت کاروان یک به یک سپری می شوند.

تصاویر روی پرده ناگهان چند قرن به جلو می آید.حرم حضرت زینب(س) و خرابی های سوریه، داعشی ها رجز خوانی می کنند و دل بچه شیعه ها را خون می کنند. اینجاست که فریاد لبیک یا زینب(س) جمعیت بلند می شود. لبیک یا زینب،لبیک یا زینب.... قبول باشد برادر نذرت قبول.

 

 

به سراغ سعید اسماعیلی کارگردان  اثر میرویم.

در دل خوشحال است، از اینکه توانسته شور زینبی را در دل ها زنده کند.

می گوید این سومین سال است که این نمایش در راهپیمایی اربعین اجرا می شود. دو سال قبل در موکب ۲۸۵ و امسال در مرکز نجف برگزار شده است.

علتش را که می پرسم می گوید امسال با استقبال عتبه حضرت امیر و تصمیم ستاد اربعین تصمیم بر این شد تا این نمایش برای مردم عرب زبان هم اجرا شود.

این همان پروژه فصل شیدایی است که پیش از این در ۱۵ استان کشور اجرا شد و حال برای اجرای آن به اربعین آمده ایم.

 

متاسفانه نذر فرهنگی و کار فرهنگی در این مسیر بسیار کمرنگ است. به ویژه برای مردمی که هیچ آشنایی با نمایش و سینما و تئاتر ندارند.

اسماعیلی می گوید ای کاش مسئولان فرهنگی بیش از پیش از این ظرفیت استفاده کنند و با در نظر گرفتن تیم های نمایش خیابانی و سخنرانی خطبا و علما حس و حالی متفاوت به زوار تزریق کنند.