به واقع در کدامین مراسم مذهبی، این همه زائر به این وسعت جغرافیایی، نژادی و زبانی گرد هم می آیند تا برای فردی سوگواری کند که حدود 14 قرن از شهادتش و به اسارت رفتن خانواده و فرزندانش می گذرد؟

حسینیه مشرق - هندوها هر ساله در مراسمی به نام کومبه میلا برای آمرزش گناهان، خود را در رود گنگ شستشو می دهند، که در بازه زمانی تقریبا دو ماهه، قریب به 100 میلیون نفر در این مراسم شرکت می کنند. همچنین هندوها زیارتگاهی به نام ساباریمالا دارند که سالانه بین 5 تا 70 میلیون نفر زائر دارد. بوداییان نیز معبدی به نام سن سوجی در ژاپن دارند که سالانه حدود 20 میلیون زائر دارد و مسیحیان نیز هر ساله در روزی که به اعتقادشان حضرت عیسی به صلیب کشیده شد به عزاداری در واتیکان می پردازند و از سنگی که به گفته منابع دینی شان قطره خونی از مسیح بر آن چکیده، تبرک می جویند. یهودیان نیز هر جمعه در کنار دیواری که در مسجد الاقصی قرار دارد و بنا بر اعتقادات دینی شان باقی مانده معبد سلیمان بعد از تخریب توسط رومیان است و آن را دیوار ندبه می نامند، به عبادت می پردازند. همه ادیان و مذاهب از این گونه مراسمات در آیین و رسومات خود دارند. اما اجتماعی که عظمت و شکوه و قدرت یک مذهب را در دنیایی که حمایت مردمی نشانه مقبولیت است، بتواند نشان دهد و روح آن را در مقابل دیدگان دنیا قرار دهد، در بین اینگونه ادیان و مذاهب با وجود کثرت زیاد پیروان آنان دیده نمی شود.
 
 

اما به واقع چه شده است که تجمعات مسلمانان شکوه و عظمت خاصی می یابد؟ برای مثال تجمع هر ساله مسلمانان برای عبادت و زیارت کعبه شکوه خاصی دارد و دارای مناسک خاص خود است. اما از آن عظیم تر و با شکوه تر اجتماع زائران حرم اباعبدالله (ع) در روز اربعین است که از نجف تا کربلا امتداد دارد. در طول تاریخی که همیشه در آن ایل ها سرزمین ها را برای تصاحب حکومت در نوردیده اند ، یک آل و یک خاندان قلب های بسیاری را با محبت و عشق به خود در نوردیده است و باعث اجتماع به این باشکوهی گردیده است. اما به واقع چه علتی دارد که بنا به گفته مسئولین برگزاری، زائران از هفتاد و یک کشور جهان برای زیارت اربعین می آیند. کشور هایی همچون آمریکا، کانادا، انگلستان، آلمان، آرژانتین، سنگال، مالزی، ساحل عاج، مصر، لیبی، فلسطین، استرالیا، یمن، عربستان، فلیپین، افغانستان و ایران که این ها همه مشتی از خروار هستند. به واقع در کدامین مراسم مذهبی دیگر، این همه زائر به این وسعت جغرافیایی، نژادی و زبانی گرد هم می آیند تا برای فردی سوگواری کند که حدود 14 قرن از شهادتش و به اسارت رفتن خانواده و فرزندانش می گذرد؟ بدون شک اندیشه ای قوی و منطقی صحیح و تفکری پویا در پس این حادثه و واقع خودنمایی می کند. حقیقتی که هنگامی که اجازه بروز در میعادگاه اصلی خود یعنی کربلا را نیابد، آن را در تشییع فردی که از فرزندان و نوادگان اهل بیت (علیهم السلام) و مراجع دینی است و این حقیقت را جانی دوباره بخشیده، یعنی امام خمینی (ره)، نشان می دهد. که بزرگترین تجمع مردمی قرن بیستم نام می گیرد؛ تجمع بیش 10 میلیون نفر در یک مکان.
 
 

هنگامی که حکومت ظالم و مرتجع صدام در عراق به دست ظالمی دیگر ساقط می گردد، در میعاد اصلی خود بروز می یابد، به طوری که دیدگان جهان را به خود خیره می کند. بدون شک باید دلیل اصلی این اتفاق را در احادیث پیشوایان و معصومین جستجو کرد. آنجایی که امام حسن عسکری (ع) زیارت اربعین را از نشانه های مومن بر می شمارد (به نقل شیخ طوسی امام حسن عسكری علیه السلام فرموده اند: علامات مومن پنج چیز است: 51 ركعت نمازگذاردن در هر شب و روز (17 ركعت نماز واجب و 34 ركعت نافله) و زیارت اربعین و انگشتر در دست راست كردن و بر خاك سجده نمودن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.) و یا روایتی که از امام صادق (ع) سوال شد: یابن رسول‌الله مگر همه اهل بیت(ع) کشتی نجات نیستند، چرا می‌گویند"ان‌الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاة" حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است. امام صادق(ع) فرمودند:
"کلنا سفن النجاة ولکن سفینة جدی الحسین أوسع وفی لجج البحار أسرع"
همه ما اهل بیت کشتی‌های نجاتیم، ولی کشتی جدم حسین علیه السلام وسیع‌تر و در عبور از امواج سهمگین دریاها سریع تر است. (بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۳۲۲، حدیث ۱۴)و امام رضا در بیان صفات امام می فرمایند: امام مونسی رفیق، پدری دلسوز و برادری تنی، و همچون  مادری نیکوکار به فرزند کوچک خویش می باشد.( کافی :ج 1 – ص: 200-ح:1)
 
 

و چه خوب مونس و پناهگاهی است این امام، امامی که در میدان کارزار جهاد 72 یار همراه دارد حالا 20 میلیون زائر به وسعت 71 کشور از سراسر جهان دارد و این همان پیروزی خون بر شمشیر (صحیفه نور ، جلد 5 ، صفحه75) است. مردم پای پیاده در راه می نهند به عشق کسی که از پدر مهربان تر و از مادر دلسوزتر است و با همه ازدحام و خطرهای محیطی و جانی که برایشان وجود دارد، رنج سفر را به جان می خرند تا به زیارت امامی بروند که اجدادشان برای زیارت این امام دست و پا و سر و دست خود را هدیه کرده اند و برادران¬شان نیز در حال حاضر در جبهه نبرد علیه کفر و تکفیر و زر و زور و تزویر جان خود را فدا می کنند تا امنیت را برای زائرانی که نه از قشر متمول جامعه خود، بلکه از قشر مظلوم و مستضعف این دنیا هستند به ارمغان بیاورند. میزبانانی که هر چه دارند به منظور خادمی زوارالحسین در طبق اخلاص گذاشته و به آنان ارائه می دهند. به گزارش آستان قدس عباسی حدود 20 هزار موکب به زائران خدمات رایگان درمانی، سکونتی، غذایی و نوشیدنی در کنار برپایی دیگر شعائر حسینی ارائه می دهند.

در بیان برکات زیارت پیاده امام حسین (ع) آمده که امام‌ صادق(ع) خطاب به حسین‌بن‌ثُویر فرمودند: اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین ابن على(ع) باشد، اگر پیاده رود، خداوند منّان به هر قدمى که برمى‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید. تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مى‏ دهد. تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى‏ فرماید. تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته‏ اى نزد او آمده و مى‏ گوید: رسول خدا(ص) به تو سلام می رساند و به خطاب به تو مى ‏فرماید: از ابتداء عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته ‏ات آمرزیده شد. (کامل الزیارات ص132)
و این دنیاست که به دیده تعجب و حسرت می نگرد و هر روز عمق نفوذ و تبلیغ آن به واسطه همین زائران بیشتر می گردد و واسطه ای می شود برای آن ها که وقتی صدای حق را می شنوند به سوی آن می شتابند به طوری که به گزارش سازمان های بین المللی؛ اسلام در کانون توجهات دنیای غرب قرار دارد. بله؛ ما دنیا را بیدار کرده ایم در بزرگترین اجتماع قرن 21.