صحبت‌هاي رئيس مركز نظارت بر تيم ملي كميته ملي المپيك بيانگر فضاي حاكم بر عرصه مديريتي ورزش كشور بود و نشان داد كه با ادامه اين وضعيت نبايد به بهبود نتايج كاروان كشورمان در المپيك آينده اميدوار بود. رحيمي در واكنش به اينكه چرا نتايج كارشناسي عملكرد رشته‌هاي مختلف كاروان ايران در المپيك ريو منتشر نمي‌شود، گفته بود كه با توجه به برگزاري رقابت‌هاي كشورهاي اسلامي و داخل سالن آسيا و اجلاس‌ها و همايش‌هاي مختلف، فرصتي نبوده كه نتايج ورزشكاران كشورمان در المپيك مورد آسيب‌شناسي و بررسي قرار بگيرد!
با صحبت‌هاي اين مسئول كميته ملي المپيك به نظر مي‌رسد پرونده بازي‌هاي ريو براي اين كميته بسته شده و قرار نيست چرايي عقبگرد كاروان كشورمان در ريو نسبت به لندن مورد بررسي و واكاوي قرار بگيرد تا با مشخص شدن نقاط ضعف و قوت ورزش در المپيك برزيل، برنامه‌ريزي براي المپيك آينده با شناخت كامل نسبت به پتانسيل ورزش كشور صورت بگيرد. به نظر مي‌رسد براي المپيك آينده هم قرار است در بر همان پاشنه سابق بچرخد و با فراموشي اتفاقاتي كه در ريو براي ورزش كشورمان افتاد، متوليان ورزش به بهانه در پيش بودن برگزاري مسابقات ديگر، آسيب‌شناسي عملكرد كشورمان در ريو را به فراموشي سپرده و عنوان مي‌كنند كه مسابقات و برنامه‌هاي مهم‌تري پيش‌رو دارند و فرصتي نبوده است كه بنشينند و بررسي كنند كه چرا در ريو چنين نتيجه‌اي رقم خورد و باعث شد تا برخلاف پيش‌بيني‌ها، برخي رشته‌ها دور از انتظار نتيجه بگيرند.
اين در حالي است كه يكي از مهم‌ترين وظايف و مسئوليت‌هايي كه متوليان ورزش كشور مانند كميته ملي المپيك و وزارت ورزش بايد در اولويت‌هاي برنامه‌هايشان قرار داشته باشد، بررسي نتيجه ورزشكاران در مسابقات مختلف بين‌المللي است. در اين بين نتيجه‌اي كه يك كشور در المپيك به عنوان بزرگ‌ترين مسابقات ورزشي دنيا مي‌گيرد، از بالاترين درجه اهميت برخوردار است و كارنامه‌اي كه ورزشكاران در چنين مسابقاتي ثبت مي‌كنند، بايد از زواياي مختلف مورد بررسي قرار بگيرد تا در رقابت بعدي، كشور بتواند نتيجه بهتري را كسب كند. در ايران اما به نظر مي‌رسد اين مهم هنوز براي متوليان ورزش تبيين نشده و همين سبب شده تا كارشناسي عملكرد كاروان ايران در رقابت‌هايي مانند المپيك به چند مصاحبه و خط و نشان مديريتي دو متولي ورزش يعني وزارت ورزش و كميته ملي المپيك كه آن‌هم از اختلافاتشان نشئت مي‌گيرد، خلاصه شود و با گذشت تنها چند ماه بعد از اين مسابقات، المپيك فراموش مي‌شود و تنها دغدغه‌اي كه براي مسئولان مي‌ماند نه بررسي دلايل موفقيت يا عدم موفقيت در مسابقات مهمي مانند المپيك، بلكه وعده دادن امروز و فردا براي اهداي پاداش مدال‌آوران المپيكي است!
با وجود اين، همان‌طور كه پيش از المپيك با برگزاري جلسات مختلف زمينه براي حضور قدرتمندانه ورزشكاران در اين رقابت‌ها آماده مي‌شود، پس از پايان مسابقات هم بايد نشست و بررسي كرد كه چرا چنين نتيجه‌اي رقم خورده و آيا به آن هدفي كه مدنظر بوده، رسيده‌ايم يا نه؟ به همين خاطر بررسي موشكافانه و دور از حب و بغض نتايجي كه رشته‌هاي مختلف كاروان ايران در المپيك به دست آورده‌اند از اهميت بالايي برخوردار مي‌شود. بديهي است كه با شناخت نقاط قوت، مي‌توان با تقويت آن و رشته‌هايي كه موفق بوده‌اند، براي تداوم و افزايش موفقيت اين رشته‌ها برنامه‌ريزي كرد و از سوي ديگر با ريشه‌يابي نقاط ضعف و عملكرد ضعيف رشته‌هايي كه انتظارات را برآورده نكرده‌اند، براي برطرف شدن ضعف‌ها، شرايط را براي موفقيت اين رشته‌ها در المپيك بعدي آماده كرد. با وجود اهميت آسيب‌شناسي و كارشناسي نتايج ايران در المپيك، مسئولان كميته ملي المپيك، به كلي‌گويي بسنده كرده‌اند و برنامه‌اي براي بررسي كارشناسي نتيجه‌اي كه ايران در ريو به دست آورد، ندارند و كارشان را تمام شده تلقي مي‌كنند. اين در شرايطي است كه آسيب‌شناسي كارنامه ايران در ريو در صورتي كه به صورت كارشناسي شده صورت بگيرد، مي‌تواند زمينه نتيجه بهتري را براي كشورمان در المپيك آينده فراهم كند. مسئولان كميته ملي المپيك، اما به بهانه حضور در نشست‌هاي بازي‌هاي كشورهاي اسلامي و بازي‌هاي داخل سالن آسيا و رويدادهايي از اين دست كه در جاي خودش داراي اهميت است، پرونده المپيك ريو را بايگاني كرده‌اند و نمي‌گويند چرا براي حضور در اين كشور و آن كشور خارجي وقت‌شان آزاد است، اما براي بررسي نتايجي كه كاروان كشورمان ثبت كرده، وقتي ندارند.
* سعيد احمديان (تحلیلگر روزنامه جوان)