اتفاقاتی مانند آنچه در موی تای یا والیبال روی داد، نشان می‌دهد که بایستی تجدیدنظری جدی در اعزام‌های برون مرزی ورزش و وظایف فدراسیون‌ها صورت گیرد تا شاهد چنین افتضاحاتی نباشیم.

سرویس ورزش مشرق- در المپیک ریو و در روزی که تمامی ورزشکاران حاضر در دهکده در مراسم افتتاحیه و رژه حضور یافته بودند، شاهد یک بی نظمی عجیب در کاروان ایران بودیم. در جایی که ملی پوشان صاحب نام والیبال به جای حضور در مراسم افتتاحیه، به استراحت و گرفتن عکس سلفی و قرار دادن در فضاهای مجازی پرداختند. شاید اگر این مسئله از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار گیرد، بتوان به ضعف عملکرد سرپرست کاروان و فدراسیون اشاره کرد که نتوانستند به خوبی وظیفه خود را انجام داده و کلیه اعضای کاروان را به مراسم افتتاحیه ببرند.
 
البته موارد مشابهی هم در تیم های اعزامی به سفرهای برون مرزی مشاهده شده که کوتاهی سرپرستان باعث رخ دادن اشتباهاتی شده که بسیار تاسف برانگیز است. یکی از این موارد مربوط به تیم اعزامی موی تای به روسیه است که حکایت از یک بی نظمی و رهاشدگی در فدراسیون ورزش های رزمی است.
 
ورزشکار ایرانی در حالی روی سکوی توزیع مدالی که ورزشکار اسرائیلی با پرچم رژیم اشغالگر قدس در جایگاه اولی آن ایستاده بود، قرار گرفت که این اتفاق به سادگی قابل پیش بینی بود. با توجه به روند برگزاری مسابقات بین المللی، کاملا بدیهی بود که در این گروه چنین اتفاقی روی می دهد و از قبل قابل پیش بینی بود. در صورت اهمال و کم کاری قبل از اعزام این تیم، در جریان مسابقات که نماینده رژیم اشغالگر به سکوی نخست رسید نیز می شد از وقوع این اتفاق جلوگیری کرد ولی شاهدیم که یک چرخه معیوب به چنین نتیجه ای منتهی می شود.
 
البته صحبت های سرپرست اعزامی به همراه تیم موی تای در خصوص اینکه در سالن حضور نداشته هم در نوع خود جالب توجه است که باعث بوجود آمدن سوالاتی می شود. اول اینکه مگر نقش سرپرست چیزی جز سرپرستی تیم و حضور در کنار بازیکنان نیست؟ این سرپرست در چنین زمان حساسی در کجا به سر می برده و چه وظیفه ای را اجرایی می کرده است؟ دوم اینکه وقتی در پایان مسابقات مشخص می شود ورزشکار ایرانی باید در کنار موی تای کار صهیونیست روی سکوی توزیع مدال قرار گیرد، چرا از این اتفاق جلوگیری نشد؟ مگر این اتفاق لحظه ای بوده که چنین توجیهات ساده لوحانه ای به مردم عرضه می شود؟
 
 البته فدراسیون ورزش‌های رزمی با انتشار بیانیه‌ای ضمن پذیرفتن مسئولیت حضور یک عضو تیم موی تای بانوان روی سکوی قهرمانی کنار نماینده رژیم صهیونیستی، رسما عذرخواهی کرده بود و شاهد استعفای سرپرست تیم اعزامی هم بودیم. اما آیا با پذیرفتن این گاف بزرگ توسط فدراسیون یا استعفاء سرپرستی که در جریان اعزامش به همراه تیم کاراته به فرانسه هم کارنامه قابل قبولی نداشته، می‌توان دردی را دوا کرد؟ مجموعه فدراسیون ورزش‌های رزمی چگونه در سال‌های اخیر مبادرت به اعزام و نظارت می کرده است؟ بر فرض استعفاء سرپرست تیم، مسئولیت فدراسیون چیست؟
 
به راستی، ملاک و معیار برگزیدن سرپرستان اعزامی به سفرهای برون مرزی چیست؟ آیا عملکرد یکباره آنها برای انتخاب مجدد در سفرهای بعدی دخل و تصرفی ندارد؟ آیا فدراسیون ورزشهای رزمی که به نوعی در این ماجرا شانه خالی کرده، نباید پاسخگوی این مشکل باشد؟صرف اعلام یک بیانیه و عذرخواهی، پایان بخش این ماجراست یا این اتفاق گویای وضعیت این فدراسیون است؟
 
هیچ شکی در قصور و کوتاهی سرپرست کاروان موی تای در جام جهانی روسیه نیست؛ اما نمی توان از نقش فدراسیون هم در این ماجرا به آسانی گذشت که می‌توانست با توجیه کردن ورزشکاران و چه بسا دقت بیشتر در انتخاب سرپرست، از این اشتباه جلوگیری کند. حال بر وزارت ورزش است که با مسئولان این فدراسیون نیز بابت اهمال و قصور در ایفای وظایف اولیه، برخوردی جدی داشته باشد.