به گزارش مشرق، از همان سال اولی که کرار جاسم، هافبک تکنیکی عراقی به ایران آمد و در تراکتورسازی تبریز توپ زد، معلوم بود که این بازیکن بیشتر از آن که تکنیک و خلاقیت داشته باشد، بداخلاقی و خشونت دارد. چندین عمل خارج از اخلاق و عرف ورزشی که از کرار سر زد، باعث محرومیت او هم شد اما برخوردها بداخلاقیهای او را درمان نکرد.
کرار جاسم با بازیکنان حریف درگیر شد، به تیمهای رقیب و حتی همتیمیها توهین کرد و به داور بازی سیلی زد و از ایران رفت.
چندی بعد، مدیران باشگاه استقلال کرار را به ایران بازگرداندند. این بار هم کرار، رفتارهایش را تکرار کرد و در جدیدترین نمونه از بداخلاقیهایش با بازیکنان خودی درگیر شد و علیه آنها صحبت کرد. هواداران استقلال هنوز درگیری لفظی و فیزیکی کرار با مجتبی جباری را فراموش نکردهاند.
در هر حال، کرار باز هم اخلاق را زیر پا گذاشت و از ایران رفت اما این پایان کار کرار و فوتبال ایران نبود. این بازیکن عراقی در کشور خودش چند صباحی بازی کرد و یکی، دو بار علیه فوتبال ایران موضع گرفت و به آن توهین کرد. کمتر کسی فکر میکرد که کرار دیگر پایش را به ایران میگذارد و اصلا کسی تصور نمیکرد یک تیم ایرانی او را به کشور راه بدهد اما این اتفاق افتاد.
امیر قلعهنویی در ابتدای بازگشت به تراکتورسازی نام کرار جاسم را به مدیران باشگاه داد و خواهان جذب او شد. تراکتورسازی در پاسخ به انتقادها از کرار گفت که تیمهای قبلی نتوانستند کرار را مدیریت کنند ولی آنها بلد هستند که چطور او را مهار کند.
کرار دوباره به ایران آمد و لباس تراکتورسازی را پوشید. خیال خام بود که کسی فکر کند کرار تغییر کرده و رفتارش را اصلاح کرده است. او با رفتار غیر ورزشی تازهاش در لیگ برتر نشان داد که هنوز همان کرار تکراری و همیشگی است.
حال باید پرسید که آیا در فوتبال گسترده امروز بازیکن باکیفیت – در سطح کرار – کم است یا نایاب است که مدیران و مربیان تراکتورسازی برای سومین بار به سراغ این عنصر نامطلوب رفتند؟ آیا فوتبال دنیا دچار قحطالرجال شده است؟
قلم رسانهها از نوشتن درباره کرار و رفتارش خستهاند. کرار البته یکی از مشکلات فوتبال ایران است. فوتبال ما ایرادهای اساسی زیادی هم دارد که به جای خودش باید به آنها پرداخته شود ولی دست کم این یک مشکل را نمیتوان پذیرفت که تکرار شود. "آزموده را آزمودن خطاست"، ای کاش دستاندرکاران فوتبال ایران کمی از گذشته درس بگیرند؛ گذشتهای که چندان دور نیست و در خاطر جمعی همه باقی است.
کرار جاسم با بازیکنان حریف درگیر شد، به تیمهای رقیب و حتی همتیمیها توهین کرد و به داور بازی سیلی زد و از ایران رفت.
چندی بعد، مدیران باشگاه استقلال کرار را به ایران بازگرداندند. این بار هم کرار، رفتارهایش را تکرار کرد و در جدیدترین نمونه از بداخلاقیهایش با بازیکنان خودی درگیر شد و علیه آنها صحبت کرد. هواداران استقلال هنوز درگیری لفظی و فیزیکی کرار با مجتبی جباری را فراموش نکردهاند.
در هر حال، کرار باز هم اخلاق را زیر پا گذاشت و از ایران رفت اما این پایان کار کرار و فوتبال ایران نبود. این بازیکن عراقی در کشور خودش چند صباحی بازی کرد و یکی، دو بار علیه فوتبال ایران موضع گرفت و به آن توهین کرد. کمتر کسی فکر میکرد که کرار دیگر پایش را به ایران میگذارد و اصلا کسی تصور نمیکرد یک تیم ایرانی او را به کشور راه بدهد اما این اتفاق افتاد.
امیر قلعهنویی در ابتدای بازگشت به تراکتورسازی نام کرار جاسم را به مدیران باشگاه داد و خواهان جذب او شد. تراکتورسازی در پاسخ به انتقادها از کرار گفت که تیمهای قبلی نتوانستند کرار را مدیریت کنند ولی آنها بلد هستند که چطور او را مهار کند.
کرار دوباره به ایران آمد و لباس تراکتورسازی را پوشید. خیال خام بود که کسی فکر کند کرار تغییر کرده و رفتارش را اصلاح کرده است. او با رفتار غیر ورزشی تازهاش در لیگ برتر نشان داد که هنوز همان کرار تکراری و همیشگی است.
حال باید پرسید که آیا در فوتبال گسترده امروز بازیکن باکیفیت – در سطح کرار – کم است یا نایاب است که مدیران و مربیان تراکتورسازی برای سومین بار به سراغ این عنصر نامطلوب رفتند؟ آیا فوتبال دنیا دچار قحطالرجال شده است؟
قلم رسانهها از نوشتن درباره کرار و رفتارش خستهاند. کرار البته یکی از مشکلات فوتبال ایران است. فوتبال ما ایرادهای اساسی زیادی هم دارد که به جای خودش باید به آنها پرداخته شود ولی دست کم این یک مشکل را نمیتوان پذیرفت که تکرار شود. "آزموده را آزمودن خطاست"، ای کاش دستاندرکاران فوتبال ایران کمی از گذشته درس بگیرند؛ گذشتهای که چندان دور نیست و در خاطر جمعی همه باقی است.