به گزارش مشرق به نقل از فارس، مسعود ده‌نمکي که در ساخت فيلم‌هاي سينمايي «اخراجي‌ها 1» و «اخراجي‌ها 2» با اکبر عبدي همکاري داشته است، پس از بستري شدن او در بيمارستان مطلبي نوشته که متن کامل آن در ادامه مي‌آيد:
شب گذشته اکبر عبدي در يکي از کلينيک هاي تهران بستري شد.به علت سابقه بيماري قند شنيدن اين خبر در اين چند ماه جاي تعجب نداشت اما همين که پايم به کلينيک رسيد و با اتاق ورود ممنوع مواجه شدم، متوجه شدم که يک مقدار قضيه جدي‌تر از دفعات قبل است.کادر درماني و مديريت کلينيک با جان و دل در تلاش بودند تا اين مشکل را مديريت کنند. از همه نگران‌تر مادر اکبر عبدي بود که با چشماني نگران مراحل درمان و دستورات پزشکان را دنبال مي‌کرد. مثل هميشه با ورودم به اتاق گل از گل عمو اکبر شکفت. پزشکان هم با ديدن من شروع کردند به گله‌گذاري که ايشان سرمايه ملي ماست و نبايد اين مشکل را سر سري بگيرد، اما آقاي عبدي زير بار نمي‌رود و مي‌خواهد در خانه و يا در همين کلينيک تحت درمان قرار بگيرد. وقتي مدير و کادر درماني حرفهايشان تمام شد تازه متوجه عمق مشکل شدم و اينکه ديشب چه خطري از بيخ گوش ايشان رد شده است. با اصرار ما قرار شد همين امشب به يک بيمارستان مجهزتر منتقل شود و ديشب دور هم بدون شيريني پنجاه سالگي اکبر عبدي را در بيمارستان تبريک گفتيم.
ده نمکي در ادامه مطلب خود آورده است: اکبر عبدي چند ويژگي دارد. او بيشتر به برادر شهيد بودن خودش افتخار مي‌کند و هميشه مهمترين قسم‌اش به روح برادر شهيدش است. اکبر عبدي از آن دست بازيگراني است که خاطرات نوجواني نسل ما را زنده مي کند. او همان بازيگري است که هميشه مدرسه‌اش دير مي شد!!!.
اکبر عبدي با بازي در فيلم مادر و هنرپيشه و فيلم‌هاي ديگر بهترين بازي‌هايش را ارائه داد و با بازي در دو فيلم اخراجي‌هاي1 و 2 بهترين و محبوب‌ترين بازيگر منتخب مردم در نظر سنجي‌ها بود. اکبر عبدي حقش در سينماي ايران هيچ وقت ادا نشد و باندبازي و چيزهاي ديگر نگذاشت جز در نظر مردم جلوه کند.
اکبر عبدي پديده بازيگري دهه‌هاي اخير ايران است و وجه تمايز او با ديگر بازيگران اين است که او مکتب نرفته استاد بازيگري شد و به قول برخي کارگردانان قديمي سينماي ايران او نابغه است و بازيگري در خون اوست. علي رغم اينکه تحصيلات آکادميک ندارد اما با تجربه و هوشي که دارد همه را شگفت زده مي‌کند. فقط کافي است متن را يکبار برايش بخواني بدون تمرين و در يک برداشت همه ديالوگ‌ها را از حفظ اجرا مي‌کند. در دو تجربه قبلي پشت صحنه‌هاي بياد ماندني از او دارم. هر وقت با بي‌مهري‌ها مواجه مي‌شدم، دلداري‌ام مي‌داد و مي‌گفت: درد بي‌درمان رفقاي ما حسادت و تنگ نظري است.
شايد کسي نداند که علي‌رغم عدم ورودش به مسائل سياسي، از مطلع‌ترين افراد در زمينه مناسبات سياسي، تحولات منطقه‌اي و جهاني است و ريز اخبار کشور و جهان را دنبال مي‌کند و با زباني ساده تحليل‌هاي عميقي ارائه مي‌کند. شايد هنوز هم با اين نوشته حق قدر و منزلت و توانمندي «اکبر عبدي» ادا نشده باشد، اما تاريخ سينماي ما درباره او قضاوتي واقعي خواهد کرد، حتي اگر ديگران نخواهند.