1-همكاري با سازمان خصوصي سازي و وزارت اقتصاد براي تصاحب شركت هاي بزرگ پيمانكاري كشور

2-تباني با كارفرمايان دولتي از قبيل راه آهن و وزرات راه سابق براي تصاحب پروژه هاي ميلياردي با حربه تامين مالي و به صورت ترك تشريفات مناقصه

3-همكاري گسترده و تباني با نظام بانكي خصوصا بانك ملي براي تامين مالي پروژه ها به صورت صوري.

حال سوال اينجاست كه چگونه يك فرد توانايي دارد از يك طرف با همكاري سازمان خصوصي سازي شركت معظمي چون تراورس را خريد اري كند كه نزديك به هشت هزار نفر كارمند دارد و از طرف ديگر با تباني بتواند به صورت ترك تشريفات مناقصه پروژه هزار و 300 ميليارد توماني را تصاحب كند.همكاري بانك ملي در خصوص گروه امير منصور آريا داراي ابعاد پيچيده است كه اميدواريم مسولان مربوطه بتوانند در اين خصوص توضيحات كافي ارايه كنند.

ذكر اين نكته خالي از لطف نيست كه اگر گروه آريا در پروژه راه آهن شيراز-بندرعباس تنها 10 درصد سود ببرد رقمي در حدود 130 تا 200 ميليارد تومان خواهد شد و اين در حالي است كه رقم خريداري شده شركت تروارس كمتر از 120 ميليارد تومان بوده است.

در پايان خوب است نگاهي به تيترهاي  آخرين نشريه گروه تراورس داشته باشيم:
 
ماهنامه داخلی شرکت خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه آهن ویژه مرداد 90 منتشر شد.
در این شماره میخوانیم که:
1. عملیات اجرایی بزرگترین پروژه ریلی کشور آغاز شد
2. سومین دوره گردهمایی مدیران ارشد شرکت توسعه سرمایه گذاری امیر منصور آریا
3. نشست مشترک مدیران گروه امیر منصور آریا
4. عملیات بازسازی خطوط ایستگاه صوفیان بودی خاتمه می یابد
5.پروژه پوشش مسیل منوچهری
6. راه اهن شیراز -بندر عباس را 30ماهه می سازیم ،سالی 250 کیلو متر
7. آماده ایم تمام پروژه های ریلی کشور را به صورت EPCFاجرا کنیم