بازیکنانی که برخی از آنها از جمله پروپییچ که در حال حاضر در لیگ آلبانی جزو بهترین گلزنان آن کشور هم محسوب می شود پس از پیوستن به استقلال (در فصل گذشته) به رغم عملکرد مطلوب در اندک دقایق حضورش در میدان، باز هم مورد وثوق سرمربیان ایرانی قرار نمی گرفت و آخر فصل از تیم کنار گذاشته شد.
به منظور بررسی بیشتر این بحث پیرامون گزارشی که مشرق در همین ارتباط منتشر کرد (اینجا)، به سراغ یکی از مدیران عامل اسبق لیگ برتری و دو تن از پیشکسوتان این رشته رفتیم تا در ارتباط با نحوه حضور این قبیل بازیکنان در فوتبال ایران و اتفاقاتی که پس از جدایی شان از تیم های متعلقه برایشان رخ می دهد بپردازیم.
علی فتح الله زاده، علیرضا امامی فر و جواد زرینچه در گفت و گو با خبرنگار ورزشی مشرق در ارتباط با موضوع حضور بازیکنان خارجی در لیگ برتر مان حرف زدند.
متن کامل صحبت های این افراد در ادامه می آید:
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال از زاویه ای دیگر به این مشکل نگاه کرد و اظهار داشت:« مکانیزمی که برای این کار در ایران وجود دارد صحیح نیست. وقتی مربی یک بازیکن خارجی را می خواهد مدیرعامل باشگاه تا اندازه ای می تواند مانع از جذب آن بازیکن شود. چرا که اگر بازیکن مربوطه نیاید و تیم هم نتیجه لازم را بدست نیاورد همه کاسه و کوزه ها بر سر مدیرعامل خواهد شکست. اگر هم بگیرد یک دردسر دیگر بوجود می آید. باید ابتدا در باشگاه این موضوع مشخص باشد که چه کسی یا کسانی باید در این باره تصمیم گیری کرده و در نهایت چه نفر یا نفراتی پاسخگو باشند».
وی در ادامه این بحث به سقف هزینه های باشگاه های ایرانی ایراد گرفت و گفت:« معضل اصلی در این باره از آنجا سرچشمه می گیرد که می رویم نفراتی را می آوریم که سقف دریافتی آنها 300، 400 تا 500 هزار دلار است و این بازیکنان قطعا بازدهی بازیکن 11 میلیون دلاری که جذب لیگ ستارگان قطر می شود را ندارد. این رقم معادل 50 میلیارد تومان برای یک نفر می شود در حالی که این بودجه دو فصل باشگاه استقلال است. ما این پول ها را نداریم بپردازیم به این دلیل سراغ بازیکنان ارزان قیمت تر می رویم و طبیعی است که آنها نمی توانند فوتبال ما را زیر و رو کنند».
عضو اسبق هیأت رییسه فدراسیون فوتبال ادامه داد: «علاوه بر این چون دست عده ای سودجو هم در کار است بازیکنانی که 400 هزار دلاری عنوان می شوند قطعا بازیکنی با قیمت پایین تر هستند و این اتفاقات یک به یک دست به دست هم می دهند تا این مشکل برای فوتبال ما رقم بخورد و بازیکنانی در حد و اندازه 180 تا 250 هزار دلاری به ایران بیایند. البته در این زمینه باز هم به همان بحث همیشگی و تکراری می رسیم که اگر باشگاه ها خصوصی شوند شرایط در همه امور برای آنها بهبود پیدا می کند که یکی از آنها هم همین موضوع جذب بازیکن خارجی است. کاری که اگر درست انجام شود خیلی هم برای باشگاه مفید خواهد بود. مانند زمانی که ما جانواریو را به استقلال آوردیم و تأثیر مهمی بر تیم و همبازیان خودش داشت».
فتح الله زاده در ارتباط با استفاده از بازیکنان جوان در باشگاه ها خاطر نشان کرد: «اتفاق خوبی که در فوتبال سالهای اخیر رخ داد همین است. من زمانی که عضو هیأت رییسه فدراسیون بودم بارها در جلسات این را تأکید می کردم. چون در آن برهه به اروپا بازیکن می فرستادم و متوجه بودم که بازیکن بالای 24 سال جایگاهی در اروپا ندارد و آنها خواهان بازیکن زیر 24 سال هستند. یعنی نیروی جوانی و نیروی سبز».
*امامی فر: اینجا دلال ها باشگاهداری می کنند نه مدیر و مربی/کسی دلش برای پول دولت نمی سوزد
علیرضا امامی فر دل پر دردی از ترانسفر بازیکنان خارجی به لیگ برتر داشت و پیش از هر چیز اظهار داشت: « فوتبال ما فقط نام حرفه ای را یدک می کشد. در همه جای دنیا باشگاه ها بازیکن خارجی جذب می کنند تا نقاط ضعف شان را برطرف کنند اما در ایران به دلیل خصوصی نبودن باشگاه ها این مسأله تا به امروز حل نشده است. وقتی باشگاهی خصوصی بوده و متعلق به شرکت یا تجارتخانه ای باشد به شدت مراقب دخل و خرج های خود خواهد بود و دقیق می داند چه پولی از کجا آمده و در چه مسیری هزینه شده است».
وی ادامه داد: « مدیری که می داند بازیکنش از طریق چه منیجری به باشگاه معرفی شده و می تواند روی خریدش حساب کند. مادامی که باشگاه های ما دولتی هستند کسی هم برای هزینه کردن در این مسیرها دل نمی سوزاند و اهمیتی هم به این موضوع نمی دهد. چون حساب می کنند که 3 یا 4 بازیکن در کل تیم تأثیری ندارند».
بازیکن اسبق باشگاه شارلوا بلژیک در فصول 2001 تا 2003 افزود: « مهدی مهدوی کیا یکی از نمونه های بارز این انتقالات است. ایجنتی که این بازیکن را به هامبورگ برد همان کسی است که با "مسوت اوزیل" کار می کند. حرف سر این است ایجنت بودن فقط معرفی بازیکن نیست. ایجنت باید در تیمی که بازیکنش را می فرستد از بازیکن خود مراقبت کرده، پیگیر کارهایش باشد و راهنمایی های لازم را به بازیکن بکند. متأسفانه باشگاه های ما با این قبیل ایجنت های شناخته شده و معتبر هم کار نمی کنند».
هافبک اسبق تیم ملی افزود: «به طور کلی هر جا پول باشد بحث سودجویی هم به میان می آید. این فقط مختص به ایران هم نیست و در همه باشگاه های دنیا این اتفاق می افتد ولی اگر مسیر بازیکن گیری از خارج از ایران درست باشد لااقل می توان امیدوار بود که این اتفاق کمتر رخ می دهد و این همه بازیکن بی کیفیت مانند قارچ سر از لیگ ما بیرون نمی آورند تا در ادامه هم به فوتبال ما لطمه بزنند هم با شکایت از باشگاه شان به اعتبار بین المللی مان».
علیرضا امامی فر یادآور شد:« در دنیا بازیکنان طبقه بندی خاصی دارند و طبیعی است که هر بازیکنی با هر قیمتی نمی تواند به ایران بیاید ولی بین همان بازیکنان ارزان قیمت هم می شود نفرات با کیفیت را پیدا کرد. بوده اند بازیکنان اینچنینی که به لیگ ما آمدند و بعد در ایران درخشیدند و برای خود قیمت و مقامی پیدا کردند. حتما گران بودن بازیکن دلیل خوب بودنش نیست. نمونه اش ادینیو که بارقمی ناچیز به لیگ ما آمد و الان جزو خوب هاست و انصافا بازی های خوبی هم از خود به نمایش گذاشته و دو فصل هم در لیگ ایران آقای گل شد».
هافبک اسبق پرسپولیس در همین ارتباط گفت:« چند سال پیش در لیگ ژاپن و حالا هند شاهد هستیم که بازیکنان بزرگ خارجی جذب می شوند تا از این طریق توجه دنیا را به خود جلب کنند. الان قطری ها ژاوی را به خدمت گرفته اند. بی شک می توان به راحتی تفاوت تأثیرگذاری ژاوی بر فوتبال قطر با تأثیرگذاری یک بازیکن درجه دو و سه آفریقایی بر فوتبال خودمان را مقایسه کرد. متأسفانه در این زمینه فدراسیون و وزارت ورزش هم کمترین نظارت را دارند».
*زرینچه: خارجی های لیگ ما مشکوک هستند/همه قیمتها غیرواقعی اند
جواد زرینچه صریح تر از همه به این معضل پرداخت و درباره ورود بازیکنان خارجی بی کیفیت به لیگ برتر ایران به مشرق گفت: «بازیکنانی که به لیگ ما می آیند کیفیت جالبی ندارند و تقریبا همه آنها مشکوک هستند. یعنی اتفاقاتی که حول و حوش آنها رخ می دهد مشکوک است. اینکه چه کسی آنها را معرفی می کند، چطور قرارداد بالا می بندند، چرا مربی حرفی درباره شان نمی زدند و خلاصه همه اتفاقات دور و بر آنها عجیب است».
بازیکن تیم ملی در جام جهانی 1998 فرانسه افزود:« متأسفانه غیر از یکی دو باشگاه لیگ برتری باقی باشگاه ها دولتی هستند و دست مدیران شان برای هزینه کردن در جیب خودشان نیست و در جیب دولت است. بارها دیده شده بازیکنی جذب تیم می شود که مورد تأیید سرمربی نیست و بده بستان هایی بین مدیران و دلال ها رخ می دهد که بیش از همه به باشگاه و تیم ضربه می زند. گاهی هم مربی با اطلاع مدیر این کارها را انجام می دهد».
مدافع اسبق تیم استقلال خاطر نشان کرد:« کسی به پول بیت المال اهمیت نمی دهد. قراردادی بسته می شود و بعد هم بازیکن خارجی می رود و شکایت می کند. این می شود که الان بیشترین شکایت ها از ایران است. با این رویه تنها چیزی که عاید فوتبال ما می شود آبروریزی بین المللی است و بس. تقریبا همه خارجی هایی که می آیند با قیمت های غیرواقعی قرارداد می بندند تا عده ای از قبل آنها سود ببرند».