کد خبر 665971
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۵ - ۱۶:۱۰

فوق ستاره پرتغالی به شوخی عنوان می کند در صورت هم تیمی بودن با لیونل مسی هم می توانست نفر اول باشد.

به گزارش مشرق،‌ مهاجم 31 ساله و پرتغالی باشگاه رئال مادرید به تازگی موفق به کسب چهارمین توپ طلای خود شد.

در مصاحبه ای اختصاصی و طولانی با مجله فرانس فوتبال، رونالدو صحبت های زیادی انجام داد که به گزارش آ اس در ادامه آن را مرور خواهید کرد:من سعی می کنم از لحاظ جسمی در آمادگی کامل باشم. نگاه و تمرکز من تنها به این فصل معطوف نمی شود، بلکه فصل آینده هم برای من حائز اهمیت است. می خواهم انرژی ام را نگه دارم و هوشمندانه تر عمل کنم. با توجه به سن و سال، تغییر سبک بازی کاملا طبیعی است.
 
این تنها مختص من نیست بلکه تمام انسان ها با گذشت زمان ممکن است چیز هایی را از دست بدهند و صاحب چیز های دیگر شوند. باید آینده را نیز مدیریت کرد. یک فصل بیشتر از اینکه شبیه دو سرعت باشد دوی ماراتن است و نیاز است که بیشتر به انتهایش فکر کنیم.

31 ساله شدنم حس خوبی به من می دهد اما کمی شرایط را به نسبت دوران جوانی مشکل کرده است. از سرعت تمرینات کاسته شده به خصوص زمانی که هر سه روز باید یک بازی انجام دهیم. حفظ فرم فوق العاده برای چندین سال یک اتفاق غیرممکن است. حتی برای افراد جوان! پدیده ای مثل ثبات می تواند سبب طولانی شدن دوران بازی شود. من آماده تطبیق یافتن با هر تغییری از جمله تغییر پست هستم. این یک ایده است که باید بدون مشکل آن را پذیرفت.


 
زمانی که کوچک تر بودم و می دیدم بازیکنان بزرگ جهان صاحب چنین جایزه با عظمتی می شوند احساس عجیبی به من دست می داد. به عنوان یک پرتغالی توپ طلای فیگو را خیلی خوب یادم می آید. یکی دو بار اولی که خودم در لیست دریافت این جایزه قرار می گرفتم تلاشم این بود که حداقل جز کاندیدای نهایی باشم. من اطمینان داشتم که می توان در آینده برنده این عنوان شد. اما اعتراف می کنم هیچ وقت فکر بردن چهار توپ طلا را نمی کردم. در رویای من کسب یک توپ طلا شگفت انگیز می تواسنت باشد. کسب چنین جایزه ای به عوامل زیادی بستگی دارد.

فکر می کنم کودکی من با هم سن و سالان من فرق داشت. سریع تر بودم و با شور و شوقی که داشتم دست به انجام کار هایی می زدم که بقیه کودکان نمی توانستند. وقتی کمی گذشت متوجه شدم می توانم فوتبالیست بهتری نسبت به بقیه باشم. شانس اثبات این مسئله را که مثل بزرگتر ها بازی می کنم و می توانم تبدیل به یک بازیکن حرفه ای شوم را خوشبختانه داشتم.

 
 
هنگامی که برای نخستین بار توپ طلا را دریافت می کنی، حس و حال خاص تری داری. در سال 2008 وقتی اولین بار در سن 23 سالگی برنده این جایزه شدم بسیار خوشحال بودم. این یک لحظه منحصر به فرد بود که خانواده ام را نیز شاد می کرد. الان وضع متفاوت است. با توجه به حرفه ام می خواهم هر فداکاری که برای بهترین شدن و ماندن نیاز است را انجام دهم. واقعیت این است که بدون باشگاهم رئال مادرید و تیم ملی کشورم پرتغال محال بود که به تنهایی صاحب توپ طلا شوم.  

مردم بعضا تصور می کنند که من دچار اضطراب می شدم خصوصا برهه ای که پنج سال میان توپ طلای اول و دومم فاصله افتاد. من احساس نا امیدی و شکست نمی کردم، بیشتر میل به تلاش و کار بیشتر داشتم. بله، زمانی اذیت می شدم که برخلاف پیشبینی ام که به دنبال زدن سه یا چهار گل بودم، غیر آن پیش می آمد. گاهی مردم تفاوت بین اضطراب و مبارزه برای پیشرفت و بهتر شدن را درک نمی کنند.

من دوست نداشتم هم رده بازیکنانی باشند که یک توپ طلا دارند، دلیل اشک هایم هنگام دریافت توپ طلای سال 2013 را خیلی خوب می دانم. این عصبانیت نبود به دنبال شادی مضاعف بودم و برایش دنبال کلمه می گشتم. من خیلی بیشتر می خواستم و به واسطه توانایی هایم ارزش خود را بیشتر از کسب یک بار آن می دانستم. آن اشک ها بعد از مزدی که بعد از آن همه تلاش می گرفتم، برایم آرامش بخش بود.


 
اطمینان داشتم امسال برنده توپ طلا بشوم، شاید راحت تر از سال های گذشته! مسی و گریزمان عملکرد خوبی داشتند. همچنین هم تیمی هایم در رئال مادرید و پرتغال. ما من به خودم مطمئن بودم و نگرانی ام نگه داشتن سطح ام بود. این جایزه با آرا بدست می آید و با کفش طلا که با آمار است دارای تفاوت است.

دقیقا نمی دانم اگر کنار مسی قرار بود بازی کنم توپ طلاهایم بیشتر از این می شد یا خیر. به اعتقاد من بازیکنان بزرگ باید کنار هم بازی کنند. شاید اگر در کنار او بازی می کردم حتی توپ طلاهایم بیشتر می شد.(خنده) بر کسی پوشیده نیست که مسی بازیکن بسیار بزرگی ست، کما اینکه بردن پنج توپ طلا توسط او این را نشان می دهد.
 
جنگ بردن توپ طلا ادامه دار است و من سعی می کنم به او برسم. عقده بردن توپ طلا را ندارم. فعلا به قهرمانی به جام باشگاه های جهان با رئال مادرید فکر می کنم. این چیزی است که باشگاه آن را می خواهد. بعد از آن در صورت امکان به لالیگا، کوپا دل ری و فتح دوباره لیگ قهرمانان اروپا فکر خواهیم کرد. ما همه چیز را می خواهیم و هدفمان همین است.

 
بیشتر از بردن توپ طلا می خواهم بازی کنم. بلند پروازی من تنها بردن این جایزه نیست. در سخت ترینش رایط مثل برف و باران و کولاک به تمریناتم ادامه می دهم. زمانی که مطمئن شوم دیگر تمایلی برای بازی کردن یا تمرین ندارم فوتبال را کنار خواهم گذاشت و بازنشسته می شوم. همه چیز در دنیا دارای یک شروع و پایان است. مطلع هستم که شاید نتوانم در فصلی که 50 گل زده ام برنده توپ طلا یا حتی نامزد شوم. این فرایندی طبیعی است. برایم روشن نیست که در دو سه سال پیش رو نیز کاندید بردن توپ طلا خواهم بود یا خیر، بیشتر امیدوار هستم که بتوانم سطحم را حفظ کنم.