تیم فوتبال راهآهن شرایط بدی را تجربه می‌کند و هر روز اخبار بدی از این تیم به گوش می‌رسد به طوری که کار از بحران هم گذشته است.
به گزارش مشرق، نام راهآهن در فوتبال ایران، یادآور خاطراتی از تیمی بازیکن‌ساز و بی‌حاشیه است. باشگاهی که بازیکنان زیادی را تحویل فوتبال ایران و باشگاه‌های کشور می‌داد. راهآهن البته «گربه سیاه» تیم‌های بزرگ بودن معروف بود اما حالا در لیگ دسته اول روزگار بدی را سپری می‌کند. این تیم امسال به نسبت مشکلاتی که دارد، نتایج خوبی کسب کرده اما دیگر خبری از آرامش و بی‌حاشیه بودن نیست. راهآهن که یک روز تغذیه‌کننده تیم‌های لیگ برتری از نظر بازیکن بود، اکنون بازیکنانش در تأمین تغذیه مشکل دارند و به گفته هادی شکوری بازیکن باتجربه راهآهن، دو بازیکن در تمرینات از بی‌غذایی و گرسنگی حالت تهوع گرفتند. با همه این شرایط اما، اعضای تیم راهآهن همدل بودند و حتی تا رده‌های بالایی جدول نیز رسیدند اما مشکلات مالی، این همدلی و اتحاد را از بین برد و پس از اعلام این خبر که بازیکنان تیم مجبورند فاصله بیش از 1000 کیلومتری تهران تا بوشهر را برای مصاف با ایران‌جوان با اتوبوس بپیمایند، بزرگترهای تیم و نیز پاشازاده سرمربی این تیم حاضر به این کار نشدند تا امیدهای راهآهن به بوشهر بروند و با نتیجه تحقیرآمیز 5 بر صفر به تهران بازگردند. مسابقه‌ای که اگر لوکوموتیورانان به میدان نمی‌رفتند هم 3 بر صفر اعلام می‌شد و به سنگینی این شکست نبود. پس از مشکلاتی که برای بابک زنجانی رخ داد، پیمان کیانیان باشگاه را خرید اما او نیز در این تیم ماندگار نشد و باشگاه به دادستانی واگذار شد. با این حال مشکلات مالی همچنان وجود دارد و هر روز خبرهای بدی از این باشگاه به گوش می‌رسد و به تازگی اعضای این تیم ریشه‌دار به جان هم افتاده‌اند. مدیرعامل باشگاه بخاطر انتقادات سرمربی از امکانات باشگاه، علیه او حرف می‌زند. سرپرست تیم علیه سرمربی مصاحبه می‌کند و می‌گوید پاشازاده با دلالی به فوتبال آمده است. بیاتی‌نیا که بخاطر بیرون ماندن از ترکیب تیم در بازی با مس کرمان دلخور است، به سرمربی خود می‌تازد. زنیدپور مصاحبه تند و تیزی علیه سرپرست باشگاه می‌کند و سرمربی از سرپرست و بیاتی‌نیا شکایت می‌کند. اینها نشانه‌های بدی است؛ نشانه‌های بدی از نابودی باشگاه راهآهن و اینکه در آینده فقط باید در خاطرات از باشگاه ریشه‌دار راهآهن صحبت کنیم. مشکلات راهآهن هر روز حادتر می‌شود و به نظر می‌رسد سرنوشت باشگاه ریشه‌داری چون پاس عبرت نشده و باید منتظر فراموشی یکی دیگر از تیم‌های بازیکن‌ساز فوتبال کشور باشیم. شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که تیم‌های تهرانی اینقدر راحت فراموش می‌شوند، این است که پایتخت‌نشین هستند. در تهران همه به فکر استقلال و پرسپولیس و قراردادهای میلیاردی بازیکنان این دو تیم هستند. شاید فراموشی راهآهن در آینده‌ای نزدیک، گریبان تیم‌هایی چون پیکان، نفت تهران و سایپا را هم بگیرد.