به گزارش مشرق، استقلال روز گذشته و در ورزشگاه نقش جهان موفق شد تیم اوج گرفته سپاهان را بعد از پنج پیروزی متوالی متوقف کند. این مساوی برای استقلال ارزشی به مراتب بیشتر از پیروزی داشت. چون آبی‌ها با ارائه بهترین نمایش این فصل خود حساس ترین امتیاز شان را گرفتند. امتیازی که به قیمت تغییرات در یکسری تغییرات در این تیم تمام می‌شود.
بازی روز گذشته استقلال در ورزشگاه نقش جهان تاریخ را برای استقلالی ها ورق زد و آنها را به سیزده سال پیش برد. تشابه تاریخی بازی استقلال و سپاهان در سال ۹۵ با بازی سیزده سال پیش این تیم کم نبود.
۱- در سال ۸۲ امیر قلعه نویی اولین سال سرمربیگری خود در استقلال را تجربه می کرد، درست مثل علیرضا منصوریان در این فصل.
۲- هر دو بازی در ورزشگاه نقش جهان انجام شد.
۳- استقلال در سال ۸۲ نیز قبل از بازی با سپاهان شرایط چندان مطلوبی در جدول نداشت و در این فصل هم شرایط آبی ها به همین گونه است.
۴- در آن سال استقلال یک دروازه بان اسم و رسم دار مثل پرویز برومند را داشت و دروازه بان دوم این تیم مسعود قاسمی نسبتا با تجربه و اسم و رسم دار بود. آبی‌ها در این فصل نیز یک دروازه بان اسم و رسم دار مثل رحمتی را در اختیار داشت، تشابه رحمتی و برومند در این بود که به رغم اعتبار فراوان شان، سال‌های پر فراز و نشیب و پر تزلزلی را سپری می‌کردند.
۵- روزی که استقلال در سال ۸۲ میهمان سپاهان بود، امیر قلعه نویی با یک اقدام شجاعانه و قابل تحسین از دو دروازه‌بان با تجربه اما متزلزلش عبور کرد و میدان را در اختیار یک جوان کم ادعا به اسم وحید طالب لو گذاشت و طالب لو در آن میدان آنقدر خوش درخشید که دیگر جای بازگشت برای برومند به چارچوب دروازه باقی نماند.
این شبیه ترین اتفاق دو بازی استقلال و سپاهان به فاصله زمانی ۱۳ سال است. منصوریان هم در این بازی با یک تصمیم شجاعانه و قابل تحسین از رحمتی عبور کرد تا یک جوان کم ادعا به جای او به دروازه رفته و خوش بدرخشد. آنقدر که کسی سراغی از رحمتی نگیرد.
به این ترتیب می‌توان گفت نقشِ ورزشگاه «نقش جهان» در ستاره سازی در چارچوب دروازه استقلال قابل اعتنا است. چرا که تاریخ در این ورزشگاه برای استقلال به نوعی تکرار شد.
با سیزده سال فاصله و یکبار دیگر در نقش جهان، منصوریان مثل قلعه نویی شد و سید حسین حسینی مثل وحید طالب لو.
بازی روز گذشته استقلال در ورزشگاه نقش جهان تاریخ را برای استقلالی ها ورق زد و آنها را به سیزده سال پیش برد. تشابه تاریخی بازی استقلال و سپاهان در سال ۹۵ با بازی سیزده سال پیش این تیم کم نبود.
۱- در سال ۸۲ امیر قلعه نویی اولین سال سرمربیگری خود در استقلال را تجربه می کرد، درست مثل علیرضا منصوریان در این فصل.
۲- هر دو بازی در ورزشگاه نقش جهان انجام شد.
۳- استقلال در سال ۸۲ نیز قبل از بازی با سپاهان شرایط چندان مطلوبی در جدول نداشت و در این فصل هم شرایط آبی ها به همین گونه است.
۴- در آن سال استقلال یک دروازه بان اسم و رسم دار مثل پرویز برومند را داشت و دروازه بان دوم این تیم مسعود قاسمی نسبتا با تجربه و اسم و رسم دار بود. آبی‌ها در این فصل نیز یک دروازه بان اسم و رسم دار مثل رحمتی را در اختیار داشت، تشابه رحمتی و برومند در این بود که به رغم اعتبار فراوان شان، سال‌های پر فراز و نشیب و پر تزلزلی را سپری می‌کردند.
۵- روزی که استقلال در سال ۸۲ میهمان سپاهان بود، امیر قلعه نویی با یک اقدام شجاعانه و قابل تحسین از دو دروازه‌بان با تجربه اما متزلزلش عبور کرد و میدان را در اختیار یک جوان کم ادعا به اسم وحید طالب لو گذاشت و طالب لو در آن میدان آنقدر خوش درخشید که دیگر جای بازگشت برای برومند به چارچوب دروازه باقی نماند.
این شبیه ترین اتفاق دو بازی استقلال و سپاهان به فاصله زمانی ۱۳ سال است. منصوریان هم در این بازی با یک تصمیم شجاعانه و قابل تحسین از رحمتی عبور کرد تا یک جوان کم ادعا به جای او به دروازه رفته و خوش بدرخشد. آنقدر که کسی سراغی از رحمتی نگیرد.
به این ترتیب می‌توان گفت نقشِ ورزشگاه «نقش جهان» در ستاره سازی در چارچوب دروازه استقلال قابل اعتنا است. چرا که تاریخ در این ورزشگاه برای استقلال به نوعی تکرار شد.
با سیزده سال فاصله و یکبار دیگر در نقش جهان، منصوریان مثل قلعه نویی شد و سید حسین حسینی مثل وحید طالب لو.