امضای توافق هسته‌ای میان قدرت‌های بزرگ و ایران، اگرچه تا به امروز آن توقعی را که از آن می‌رفت، تأمین نکرده است اما حداقل زمینه‌ی کنجکاوی فراهم شد تا نگرش کشورها و شهروندان آنها نسبت به ایران متحول شود. از زمان این توافق تاکنون، گروه‌های مختلفی در قالب تورهای گردشگری، تجاری، اقتصادی و علمی راهی ایران شده‌اند و موج تقاضای ویزا برای سفر به ایران در سال 1395، بنا بر اعلام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، رشد 12 درصدی را نسبت به دو سال گذشته داشته است. در این رابطه جمال کامیاب، رایزن فرهنگی ایران در پاریس گفت: از ابتدای سال جاری تا کنون تعداد 4 میلیون و 166 هزار جهانگرد خارجی از ایران بازدید کرده‌اند و در حال حاضر هم که بیش از نیمی از سال جاری گذشته، امید است این آمار افزایش بیشتری داشته باشد.
رسانه‌های خارجی نیز به نوبه خود، نسبت به تقاضای روزافزون شهروندانشان برای سفر به ایران اذعان دارند و هر از چند گاهی اخبار مربوط به این سفرها را که با اهداف گوناگون به ایران صورت می‌گیرد، منتشر می‌کنند. به عنوان نمونه، در روزهای واپسین سال 2016 میلادی، نسخه الکترونیکی روزنامه فرانس اوئست (Ouest-France) گزارشی را از سفر گروهی از دانشگاهیان دانشگاه کاتولیک غرب و گفتنی‌های آنها از بازدیدهایشان از ایران منتشر کرده است.
این گروه از دانشگاهیان فرانسوی که برای آشنایی با جامعه ایران و فعالیت‌های مذهبی، فرهنگی، هنری و اقتصادی در این جامعه به ویژه در رابطه با قشر آسیب‌پذیر جامعه ایران به تازگی سفری به ایران داشته است، از مکان‌های متعدد گردشگری، علمی و فعال در زمینه اشتغال‌زایی برای معلولان در ایران بازدید و اکنون در بازگشت از ایران، دست‌آوردهای آنها از این سفر در قالب گزارشی توسط روزنامه فرانسوی منتشر شده است.
در گزارشی که به روایت روزنامه فرانس اوئست آن را در شماره اخیر خود به چاپ رسانده است می‌خوانیم؛ در بازدیدهای این گروه که سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز آنها را همراهی می‌کرد، آنها این فرصت را داشتند تا در مناسک ادیان مختلف توحیدی در تهران از یهودی گرفته تا زرتشتی شرکت کنند. برای این گروه جای تعجب داشت در کشوری که حکومتی بر پایه عقاید شیعی دارد، یهودیان ایرانی دارای کنیسه و مدرسه هستند و روی دیوار کنیسه کلمات عبری حک شده است و در این مکان عبادی، سفارادها و اشکنازها با هم و در کنار یکدیگر به مناسک عبادی خود می‌پردازند. آنها همچنین از معبد زرتشتیان در تهران بازدیدی داشتند؛ در حالی که تمامی اعضای گروه اذعان داشتند هیچ‌گاه از این دین و پیروان آن شناختی نداشتند و برای آنها جالب بود که در همان خیابانی که معبد زرتشتیان قرار داشت، کلیسا و موزه‌ای متعلق به ارامنه نیز به چشم می‌خورد. به باور و به استناد یادداشت‌های این جهانگردان فرانسوی همه آنچه از زندگی پیروان ادیان در تهران به چشم دیده‌اند، نشان از آزادی اقشار جامعه ایرانی در انجام فرایض دینی خودشان بود.
در بخش دیگری از گزارش به پویایی و انسجام جامعه ایرانی اشاره شده است و مصداق بارز این مسئله در دیدارهایی که با انجمن‌های متولی معلولان انجام شده، بدون واسطه مطرح شده است.
در این گزارش که رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه آن را ترجمه کرده و در اختیار تسنیم قرار داده است می‌خوانیم؛ گروه فرانسوی در این دیدار با تعداد قابل ملاحظه‌ای از معلولان(جانبازان) دیدار داشت که در جریان جنگ ایران و عراق و در جریان حملات شیمیایی عراق دچار معلولیت شده‌اند. سوفی پتیون، یکی از دانشگاهیان حاضر در گروه اظهار می‌دارد «بدون شناخت از ایران، وارد جامعه‌ای شدیم که آنجا معلول برای کشور ثروتی محسوب می‌شود که باید او و توانایی هایش را کشف کرد». اعضای دانشگاه کاتولیک غرب در ادامه بازدیدهای خود، از مؤسسه‌ای مختص نابینایان و کم‌بینایان دیدن می‌کنند که فعالیت‌های فرهنگی متنوعی را از جمله آموزش پیانو، تدریس زبان انگلیسی، آموزش مبانی انفورماتیک، قالیبافی، خیاطی و ... را به این قشر از معلولان ارائه می‌داد.
طبق برنامه‌ریزی‌های انجام گرفته، گروه فرانسوی سفری نیز به قزوین داشتند و در آنجا ملاقاتی با اعضای مؤسسه‌ای انجام می‌شود که به امر کاریابی برای معلومان و استقلال مالی آنها اشتغال داشته است که بازدید از این مرکز به خاطره‌ای فراموش نشدنی برای آنها تبدیل شده است؛ چرا که در این محل از اعضا استقبال گرم و به یادماندنی صورت می‌گیرد که به دنبال آن هم آنها ایده‌های خود را در جهت یاری به این موسسه ارائه می‌دهند.
گروه همچنین در مدت حضورشان در ایران فرصت می‌کنند از شرکت بهداشتی «فیروز» بازدیدی داشته باشد. این شرکت یکی از تولیدکنندگان محصولات بهداشت کودک در خاورمیانه است. هم‌اکنون 92 درصد از کارمندان این شرکت را معلولان تشکیل می‌دهند.این شرکت ایرانی نزدیک به 1000 حقوق‌بگیر دارد و رشد سالانه آن 25 درصد است و سودهای حاصل از فعالیت آن نیز به صورت کامل وارد چرخه سرمایه‌گذاری مجدد می‌شود.
در گزارش روزنامه اوئست فرانس آمده است، در این مجموعه با کمترین امکانات و ماشین‌ها، بیشترین کارهای ممکن صورت می‌گیرد و علی‌رغم نبود بودجه کافی برای بخش بازاریابی، کیفیت بالای محصولات به خودی خود ابرازی برای تبلیغ تولیدات شرکت است. گروه فرانسوی از دیدار خود با رئیس مجموعه فیروز که از ارزش‌های انسانی و الهی صحبت می‌کند، ابراز رضایت و خرسندی می‌کند.
در روزهای باقیمانده از سفر، بخش دیگری از برنامه آشنایی گروه با غنای موسیقی این خطه از ایران است. اعضای گروه با شرکت در کنسرتی از موسیقی‌های سنتی اقوام مختلف استان قزوین، با ضرب آهنگ‌هایی که تا آن موقع برایشان ناآشنا بوده، همراه می‌شوند.
بخش جذاب دیگری از سفر این گروه، بازدید از کارگاه شهروندی قزوینی به نام آقای شکری است که از شیفتگان موسیقی و تاریخ ایران است و در فضایی که در گزارش از آن با نام «غارعلی بابا» یاد شده است، مشغول به جمع‌آوری یا بازسازی تمامی ابزارآلاتی است که در شاهنامه فردوسی ذکر آنها رفته است. این شهروند قزوینی تعدادی از ساخته‌های دست خود را به میهمانان فرانسوی خود تقدیم می‌کند و از تاریخچه آنها برایشان می‌گوید.
در بخش پایانی بازدید گروه از قزوین، اعضای گروه در مراسمی که توسط مؤسسه‌ای فعال در زمینه مبارزه با کار کودکان در بازار بزرگ شهر ترتیب داده شده است، شرکت کرده و در کنار دیگر برنامه‌های ارائه شده در این مراسم در حمایت از تحصیل کودکان، آنها نیز آهنگ معروف «شانزه لیزه» را برای حضار می‌خوانند و عواید حاصل از این برنامه نیز به مؤسسه حامی کودکان تعلق می‌گیرد. در نهایت ره‌آورد گزارش این گروه حاکی از پویایی قشرهای مختلف در جامعه ایران علی‌رغم فشارهای بین‌المللی است که این جامعه تاکنون پشت سر گذارده است.