قرار است اوایل اسفندماه دادگاه آیت الله عیسی قاسم که به اتهامات واهی مورد حمله قرار گرفته، برگزار شود و طبق اطلاعات رسیده از منابع موثق، احتمالا این آخرین دادگاه ایشان خواهد بود و نهادهای امنیتی بحرین نیز برای اخراج ایشان از کشور در حالت آماده باش هستند.
در همین راستا، خبرگزاری مهر مصاحبه ای با «تارا رینور اوگریدی» دبیرکل سازمان «مدافعان پاسداری از حقوق بشر» انجام داده است که در ادامه به آن می پردازیم.
*ارزیابی شما از اعتراضاتی که در بحرین علیه رژیم آل خلیفه جریان دارد چیست؟ آیا شما این جنبش را خشونت آمیز می بینید یا آن را شیوه ای صلح آمیز برای تحقق اهدافی معین تلقی می کنید؟
مردم می دانند که رژیم در صدد القای خشونت است تا به این ترتیب سرکوب اعتراضات را توجیه کند. این گونه جنبش ها مغایر با اصول آنها است و منافعشان را برآورده نمی کند. برای همین است که اپوزیسیون از هیچگونه تلاشی برای توسل به شیوه های دیپلماسی که از سوی جامعه بین الملل پذیرفته شده باشد، فروگذار نمی کند. با این وجود، هیچ تمایلی از سوی رژیم برای ایجاد تعامل و گفتمان سازنده وجود ندارد. ناامیدی جوانان قابل درک است و هیچ راهی هم برای رساندن صدای اعتراض خود ندارند.
نیروهای پلیس با بدخواهی در روستاها پرسه می زنند و به دنبال فرصتی برای انتقام جویی نسبت به معترضین هستند. در نتیجه محافظت از روستاها در برابر این گونه تهاجم ها که با خشمی تلافی جویانه عجین شده است، فرصتی برای بروز درگیری ایجاد می کند. اما مشکل اینجاست که در این درگیری سلاح تنها در دست یکی از طرفین است. با توجه به عظمت این اعتراضات، واضح است که اگر مردم سر به شورش بردارند، حمام خون به راه خواهد افتاد.
*هدف رژیم بحرین از محاکمه «شیخ عیسی قاسم» عالم عالیقدر شیعه آن هم بعد از اعدام سه فعال سیاسی جوان، چیست و چرا مقامات بحرین، جلسه محاکمه وی را به تعویق انداختند؟
شیخ عیسی قاسم یکی از عالیترین و محترمترین مراجع کشور بحرین است به این معنا که جامعه شیعیان این کشور تابع وی هستند و در واقع او در مقایسه با آل خلیفه، قدرت بیشتری بر مردم دارد. درست به مانند رفتاری که مقامات «قطیف» عربستان با شیخ شهید «نمر النمر» داشتند، رژیم آل خلیفه هم از شیخ عیسی قاسم می ترسد و در پی ساکت کردن وی است.
امیدوارم که به تعویق انداختن زمان محاکمه وی ناشی از خردمندی یکی از مقامات دولتی و یا حتی گروهی کوچک اما معقول (در ساختار دولت) باشد. هرچند، رژیم به فکر وجهه بین المللی خود نیست چراکه آنها گوش شنوایی برای پذیرش تقاضای مکرر سازمان های مردم نهاد، سازمان ملل و بسیاری از کشورهایی که عمیقا نگران بحران بحرین و خواستار نظارت بر رعایت اصول حقوق بشر در این کشورهستند، ندارند.
اعدام های اخیر بازگو کننده جسارت آل خلیفه از بابت پشت گرمی است که به خاطر روابط نظامی و اقتصادی ویژه با آمریکا و انگلستان و همچنین حمایت های عربستان سعودی دارد.
*به عنوان یکی از مدافعان حقوق بشر، نظر شما درباره ممانعت آل خلیفه از برگزاری مراسم مذهبی شیعیان بحرین چیست؟ آیا این اقدام در مغایرت با قوانین سازمان ملل نیست؟
من به تکثرگرایی و احترام به اصول اعتقادی دیگران باور دارم. شرم آور است که مانع آن شویم که مردم به شیوه دلخواه خود خدا را پرستش کنند، امکان مقدسشان را ویران کنیم، روحانیاشان را بازداشت کرده و یا حتی مردم را به جرم تجمع کردن به کشتن دهیم.
*چرا کشورهای غربی به نادیده گرفتن برخی از جنایات رژیم های عربی و تداوم تسلیح دولت های مستبد، اصرار دارند؟
همه چیز در گرو پول، تسلیحات و قدرت است. به هر حال ماشین جنگ باید از جایی تغذیه شود.
*چر ا برخلاف جنگ تبلیغاتی که غرب علیه دولت سوریه به راه انداخته است، نمی توانیم انتظار واکنش شدیدی را از سوی کشورهای غربی علیه جنایات رژیم آل خلیفه داشته باشیم؟
چرا باید از این موضوع تعجب کرد حال آنکه (در موردی مشابه) می بینیم که معارضان سوری مسلح هستند اما معترضین بحرینی غیر مسلح هستند.
در واقع، واکنش جامعه بین الملل به آنچه که در بحرین می گذرد، بسیار شدید است. همه می دانند در بحرین چه خبر است. در مقر اتحادیه اروپا واقع در بروکسل، دفتر سازمان ملل در ژنو، برای بسیاری از سازمان های مردم نهاد، اتحادیه های تجاری و دیگرانی که از بحران بحرین نگران هستند، جلسات بحث و بررسی پیرامون این موضع برگزار می شود. اما از آنجا که آمریکا، انگلستان و عربستان سعودی نفوذ بسیاری در بحرین دارند و از مناسبات دوستانه ای با مقامات آنجا برخوردار هستند، ترس از جنایت در مقایسه با سود ی که نصیبشان می شود، کمرنگ جلوه می کند.
شاید تحریم اقتصادی، لغو امتیازات جماعت نازپرورده ای که اقدامات مخربشان را در سایه برگزاری نمایشگاه های علمی و مسابقات ماشین سواری یا اسب دوانی پنهان می کنند و ممانعت از ورود فرزندانشان به مدارس و کالج های خصوصیِ آن دسته از کشورهایی که می خواهند در حمایت از مردم بحرین از مرحله حرف فراتر بروند، واکنش شدیدتری به اقدامات آل خلیفه محسوب شود.