وی اظهار کرد: پیشتر به من پیشنهاداتی میشد که کتابی درباره زندگی و نوع سلوک و رفتار و شخصیت شهید به رشته تحریر درآورم اما هیچگاه تمایلی به این موضوع نداشتم اگرچه همواره دوستان و اطرافیان مرا تشویق میکردند که حتی اگر خودم اقدام به تحریر کتاب نکردم از طریق یک نویسنده این مطالب را به چاپ برسانیم چرا که معتقد بودند زندگی شهدا همواره میتواند الگوی زندگی نسل جوان امروز قرار گیرد.
همسر شهید چیتسازیان با بیان اینکه نخستین کتابی که از شهید به چاپ رسید کتاب «دلیل» به قلم حمید حسام بود، عنوان کرد: کتاب «دلیل» که ابعاد مختلفی از شخصیت شهید را نشان میداد دو بار تجدید چاپ شد اما کتاب «گلستان یازدهم» نخستین کتابی است که با محوریت زندگی مشترک شهید به چاپ رسیده است. این کتاب بخشهای مختلفی از آشنایی و ازدواج و زندگی مشترکمان را به تصویر میکشد و حتی ابعادی از زندگی من و فرزند شهید را پس از شهادتش نمایان میکند.
پناهیروا درباره اینکه کدام بخش کتاب برای او زیباتر بوده است، گفت: این کتاب بخشهای مختلفی از زندگی مشترک من و شهید چیتسازیان را نشان میدهد و نمیتوانم بگویم کدام بخش آن را بیشتر دوست دارم چرا که همه بخشهای آن فراز و فرودهای زندگی مشترک ماست که برایم به خاطراتی شیرین و بهیاد ماندنی تبدیل شدهاند اما بخشی از کتاب که زندگی من و فرزندم را پس از شهادت چیتسازیان برجسته کرده که حضور معنوی شهید را در زندگی ما نشان میدهد و مشورتها و نجواهایی که با او داشتم را نمایان کرده است، کمی بیشتر مورد توجهم قرار گرفت.
وی با اشاره به عنوان کتاب گفت: طی عملیات کربلای 5 من همراه شهید به دزفول رفتم و در شهرکی در دزفول ساکن بودیم و منزل ما در کوچهای به نام «گلستان یازدهم» قرار داشت که بهترین و شیرینترین خاطرات زندگی مشترک ما در آن خانه و کوچه رقم خورد و عنوان این کتاب از نام همان کوچه اخذ شده است.
همسر شهید چیتسازیان در ادامه به نقش همسران شهدا در دفاعمقدس اشاره و خاطرنشان کرد: در این موضوع استناد میکنم به فرازهایی از صحبتهای شهید چیتسازیان که همواره به من میگفت اگر کاری انجام میدهم و گامی برای اعتلای وطن و پیروزی در جنگ تحمیلی برمیدارم شما هم در آن شریک هستید و اگر ثواب و بهرهای از آن برایم نوشته شود، سهم شما نیز خواهد بود و این مؤید نقش همسران شهدا در دفاع مقدس است. اگر حمایت و همراهی همسران شهدا در سالهای جنگ تحمیلی و نقش مؤثر و حمایتی در فرزندگان رزمندگان نبود شاید آنها نمیتوانستند نقش خود را در این موضوع بهخوبی ایفا کنند.
پناهیروا درباره اینکه چرا شخصیت برخی از شهدای استان هنوز برای عامه مردم و حتی بعضی از مسئولان کشور ناشناخته است، گفت: متأسفانه این موضوع به رویکرد و نگاه محدود برخی مسئولان استانی بازمیگردد چرا که در دیگر استانها شهدا و دلاورمردان جنگ در سطح کشور شناخته شدهاند و نام آنها همواره بر زبان عامه مردم و مسئولان کشور جاری است اما در مورد شهیدان استان ما این موضوع کمتر اتفاق افتاده و باعث مهجوریت برخی از شهدا شده که امیدواریم این نگاه محدود وسیعتر شده و تبیین نقش شهدا در توفیقات امروز جامعه با رویکرد عمیقتر و گستردهتری صورت گیرد.