به گزارش مشرق، سر استنلی متیوز مهاجم توانا و باهوشی در فوتبال انگلیس بود. پاس های بلند را عالی ارسال میکرد و در دریبلزنی همچون جادوگر عمل میکرد. دوران فوتبالش کاملا منحصر به فرد بود. او در هانلی در قلب پاتریس متولد شد و فوتبالش را در تیم استوک سیتی شروع کرد. اولین بازی ملیاش را در 17 سالگی انجام داد. این موضوع در آن زمان قابل توجه بود چون این سن یادگیری به حساب میآمد. پس از جنگ جهانی و در حالی که 32 ساله بود با مبلغ 11 هزار و 500 پوند به بلکپول رفت و رکورد جابهجایی بازیکنان را شکست. در سال 1956 و در 41 سالگی، برنده توپ طلای فرانس فوتبال شد. یک سال بعد، پنجاه و چهارمین و آخرین بازی ملیاش را برابر دانمارک انجام داد. در 46 سالگی به استوک سیتی پیوست اما این تیم به دسته پایینتر سقوط کرد. دو سال بعد (1963) به عنوان بهترین بازیکن سال انگلیس انتخاب شد. چند هفته پس از آخرین بازی استنلی برابر فولام، در 28 آوریل از او در بازی استوک سیتی و منتخب جهان تقدیر شد. عکسهای متیوز روی شانههای «فرانس پوشکاش» و «لو یاشین» تصویر اصلی صفحه نخست روزنامههای جهان شد.
در نهایت در هشتم فوریه 1965 با 50 سال و یک هفته، آخرین بازیاش را انجام داد و استوک سیتی در این دیدار سه بر یک فولام را شکست داد. در آن روز ورزشگاه کاملا پر شده بود و 25 هزار نفر در حالی از این بازی دیدن کردند که 40 هزار نفر پشت درهای بسته ماندند. آنها می خواستند از نزدیک شاهد بازی مرد 50 ساله در لیگ برتر انگلیس باشند