اما به نظر می‌رسد که دولت چندان مساعدتی در این زمینه نمی‌کند و گاه با افعال غلط سیاسی حتی به مشکلات نیز دامن می‌زند. یکی از مهمترین این موارد کمک دولت در تسهیل رفت و آمد و حمل و نقل عمومی است. به گفته شهردار تهران و همچنین با مشاهدات میدانی به‌خوبی می‌توان به این نتیجه رسید که مردم پایتخت ترجیح می‌دهند که از وسایل نقلیه عمومی برای رسیدن به مقصد و محل کار خود بهره‌مند شود اما عدم رسیدگی و همیاری دولت سبب شده است که همین موضوع که ارتباط زیادی با آلودگی هوا و ترافیک وکاهش تنش شهری دارد، تسهیل نشود.
قالیباف از معضل آلودگی هوا سخن گفت که بنابر آمارهای کارشناسی به سادگی با گسترش حمل‌و نقل عمومی قابل حل است. شهردار تهران در این زمینه بیان داشت: «اگر امروز مهمترین بحث تهران آلودگی هوا و خاک است برای حل این مشکل در حوزه هوا باید به حمل ونقل پایدار توجه کنیم .آمارها نشان می دهد که 80 درصد آلاینده ها با 2درصد نوسان ناشی از خودروهای در حال حرکت است.»[1]
شهردار تهران در این زمینه بیان کرد: « در همین موضوع مشکلات مدیریتی، ساختاری و زدوبندهایی وجود دارد که اثر آن را در اقتصاد سیاسی می‌بینیم و مردم باید تاوان آن را دهند. در حالی به مردم وام خرید100هزار خودرو را می دهیم که می توانیم این مبلغ را برای توسعه خطوط مترو، اتوبوس و ال آرتی در مرکز شهر هزینه کنیم.»[2]
وی با بیان اینکه از مردم دعوت می کنیم که از حمل ونقل عمومی استفاده کنند، تصریح کرد: «انصاف قضیه این است که بگویم هرجا وسیله حمل ونقل عمومی گذاشته‌ایم مردم چه برخوردار وچه غیربرخوردار ازآن استفاد کرده اند و ما شرمنده آنها هستیم» .
در همین رابطه قالیباف با بیان اینکه ازسال گذشته تا امسال 100 کیلومتر به خطوط متروی تهران اضافه شده است، گفت: «تمامی این اقدامات در حالی است که ما تنها به اندازه یک کیلومتر حمایت مالی شده‌ایم.»
جالب اینجاست که زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی در شهر تهران در حال گسترش است اما عدم کمک مالی در این زمینه باعث شده تا مردم نتوانند از مواهب آن بهره‌مند شوند. به عنوان مثال خط سه متروی تهران به طول 37 کیلومتر با 14 ایستگاه از ایستگاه قائم آغاز و تا ایستگاه آزادگان ادامه دارد، سال پیش افتتاح شد اما کمبود قطار در این خط سبب شده تا مدت زمان معطلی مردم در ایستگاه‌ها از نیم ساعت تا یک ربع افزایش یابد و همین موضوع استرس و فشردگی جمعیت در این مسیر را بوجود آورده که موجب رنجش خاطر شهروندان شده است.[3]
این موضوعی است که همواره برخی از اعضای شورای شهر تهران بدان ذیل وظیفه دولت در تسهیل حمل‌و نقل عمومی تاکید کرده‌اند. پرویز سروری، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه با امکانات محدود توانستیم مطالبات مردم را پرداخت کنیم، تصریح کرد: «از دولت تقاضا داریم که به شهرداری کمک کند و سهم خود را در ناوگان حمل و نقل عمومی پرداخت کند.به دلیل کمبود بودجه نمی توانستیم خطوط مترو را متروک نگه داریم. مدیریت شهری تلاش دارد تا هر چه سریعتر برای تأمین واگن، اقداماتی را انجام دهد.»[4]
دولت الکترونیک یکی دیگر از راهکارهای کاهش سفر درون شهری و متعاقب آن کم شدن ترافیک و آلودگی هواست که شهردار تهران در این زمینه بیان می‌کند: « بیش از 130 سرویس امروز در حوزه هوشمندسازی خدمات ارایه می کنند و حدود 1400 کیلومتر فیبرنوری درپایتخت داریم به این تعداد باید نصب چندین هزاردوربین و غیره را اضافه کرد که تمامی اینها منجر به کاهش تقاضای سفر در پایتخت شده است .»[5] که اقدامات لازم در این عرصه از سوی دولت که بسیاری از ادارات آن در پایتخت است، می‌توانست بار زیادی از روی شهر تهران بردارد.
اگرچه دولت همواره از بنزین آلوده و موارد دیگر در آلودگی هوای تهران سخن گفته است اما بسیاری از کارشناسان کلید و راه‌حل اصلی این موضوع را گسترش و تسهیل حمل ونقل عمومی عنوان می‌کنند که متاسفانه بنابر اظهارات شهردار و اعضای شورای شهر تهران دولت کمک چندانی برای بهبود وضعیت حمل و نقل نکرده است که به نظر می‌رسد بایستی هر چه زودتر نسبت به این روند اقدامات لازم انجام شود.