سرویس جهان مشرق- پس از شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری، دموکرات‌های آمریکا اکنون نه کنگره را در اختیار دارند و نه کاخ سفید. بدتر از همه اینکه با رفتن اوباما و پس از شکست هیلاری کلینتون، آنها کسی را ندارند که صدای واحد حزب باشد.
سیاستمداران حزب دموکرات با تهدیدهای متعددی روبرو هستند و مقابله با این تهدیدها نیازمند اجماع بر یک تیم هماهنگ است، امری که بدون یک صدای واحد، امکان پذیر نیست. تنها چیزی که اکنون آنها را متحد کرده، همان چیزی است که جمهوری‌خواهان را به دوپاره تقسیم کرده است: رفتارهای ترامپ.
تظاهرات عظیم زنان در شهرهای مختلف آمریکا به ویژه واشینگتن و نیویورک در کنار حضور مخالفان نتیجه انتخابات در خیابان، بهتی که دموکرات‌ها با مشاهده پیروزی ترامپ بدان دچار شده بودند را زدود و همین عامل، یعنی مخالفت با رفتارهای ترامپ را محور فعالیت سیاسی خود در ماه‌های پس از انتخابات قرار دادند. آنها به قول بافی ویکس، دستیار اوباما، از این موج تظاهرات برای تهییج فعالان اقتصادی و همچنین سازمان‌دهندگان مالیِ حزب دموکرات استفاده می‌کنند.
بنابر این جای‌نداشتن در کاخ سفید و اقلیت‌بودن هم در سنا و هم در مجلس نمایندگان، به این معنا نیست که دموکرات‌ها بیکار نشسته‌اند. آنها در مجموع دو دستور کار مهم را در پیش گرفته‌اند:
۱- دموکرات‌ها از قدرت خود در نهادهای دیگر برای مانع‌تراشی در مسیر پیشبرد اهداف ترامپ استفاده می‌کنند. تعلیق دستور اجرایی ترامپ در مورد ممنوعیت مهاجرت از ۷ کشور مسلمان از سوی دیوان عالی یکی از این نمونه‌ها است اما علاوه بر این، دموکرات‌ها در سنا در جلسات استماع و تأیید وزرای کابینه ترامپ کارشکنی می‌کنند و حتی در کنگره بنا دارند تا حد ممکن از همکاری با جمهوری‌خواهان خودداری کنند.
دموکرات‌ها توانسته‌اند در اولین حرکت، تلاش پیگیر ترامپ برای لغو زودهنگام قانون بهداشت و درمان اوباما معروف به اوباماکِر را به تعویق بیاندازند و دیگر اینکه جلسه استماع سنا برای تأیید اسکات پروئیت به عنوان رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست را به تأخیر بیاندازند. این جدا از استیو میوچین نامزد وزارت خزانه‌داری و تام پرایس نامزد وزارت بهداشت و خدمات انسانی است که خودِ جمهوری‌خواهان تصمیم به بایکوت آنها گرفته‌اند. اسکات پروئیت پیشتر دادستان کل اوکلاهما بوده و دارای سابقه مبارزه حقوقی با برنامه‌های اوباما در راستای مسأله تغییرات آب و هوایی است امری که به قول ترامپ، صرفاً یک فریب‌کاری برای زمین‌زدن صنایع آمریکا از سوی چین است.
مقاومت دموکرات‌ها برابر سیاست‌های ترامپ به نهادهای فدرال خلاصه نمی‌شود. برای مثال، مجلس ایالتی کالیفرنیا که اکثریت آن در اختیار حزب دموکرات است، اریک هُلدِر دادستان پیشین ایالات متحده را استخدام کرده و تأکید کردند هرگونه تلاش ترامپ برای تغییر سیاست‌های پیشین در حوزه مقابله با تغییرات آب‌وهوایی نمی‌تواند تأثیری در ایالت کالیفرنیا داشته باشد.
از درگیری لفظی تا آبستراکسیون دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان و در جلسات استماع سنا برای تأیید وزرای ترامپ
در موردی دیگر، پس از آنکه ترامپ در یک دستور اجرایی کمک‌های بلاعوض دولت فدرال را به شهرها ایالت‌هایی که از دستور ممنوعیت مهاجرت مسلمانان پیروی نکنند قطع کرد، مسئولان چند شهر با ارائه شکایت در دادگاه فدرال بر حق سرپیچی معترضانه از دستورات دولت فدرال تأکید کردند. مسئولان سن‌فرانسیسکو در شکوائیه خود آورده‌اند «بی‌اعتنایی آشکار رئیس‌جمهور ایالات متحده به قانون ... حمله به قلب اصول بنیادین فدرالیسم و نقض قانون اساسی ایالات متحده آمریکا است.»
البته هیلاری روزن، استراتژیست دموکرات و تحلیل‌گر سی‌ان‌ان تردید دارد این شیوه همه جا بکار آید زیرا ممکن است دموکرات‌ها به عنوان مانع رفع مشکلات در کشور تلقی شوند و از آن بدتر، مخالف آن چیزی معرفی شوند که شعار آن را می‌دهند یعنی دموکراسی. به هر حال اگر چه اکثریت مردم آمریکا به هیلاری کلینتون رأی داده‌اند، اما طبق قانون انتخابات و آرای الکترال، این شعارهای انتخاباتی ترامپ است که باید جامه عمل بپوشد.
این تلقی منفیِ احتمالی به ویژه برای سناتورهای دموکراتی که ایالت متبوع آنها به ترامپ رأی داده‌اند، حکم خودکشی سیاسی را دارد. آنها همین الان هم امواج مخالفت با خود را در ایالت‌شان حس می‌کنند چه برسد به اینکه در مواردی چون تأیید نامزد عضویت در دادگاه عالی که نیازمند ۶۰ رأی است و حتی اکثریت جمهوری‌خواه نیز به تنهایی قادر به انجام آن نیست، به عنوان عضوی از اقلیت ساز مخالف بزنند.
به هر حال این وضعیت نشان می‌دهد اگر دموکرات‌های سنا یا مجلس نمایندگان بتوانند بسته به موضوع، چند تن از جمهوری‌خواهان را با خود همراه کنند، هم موفقیت‌های بیشتری نصیب‌شان می‌شود و هم فشار سیاسی کمتری در این مسیر متحمل می‌شوند. آنها برای همراه‌سازی جمهوری‌خواهان هم برنامه دارند: افزایش فشار افکار عمومی از طریق راه‌پیمایی‌های پیاپی در خیابان علیه سیاست‌ها و تصمیم‌های ترامپ.
۲- خیز انتخاباتی برای سال ۲۰۱۸ میلادی شروع شده است. آنها بنا دارند حتی اگر نتوانند اکثریت را در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره از آنِ خود کنند، دست‌کم در انتخابات فرمانداری‌ها پیروز شوند. نانسی پلوسی رهبر اقلیت مجلس نمایندگان در جلسه اخیر انجمن فرمانداران دموکرات شرکت کرد تا برنامه‌ای برای کسب فرمانداری‌های بیشتر طراحی کنند.
۹ ایالتی که به هیلاری کلینتون رأی داده‌اند اما فرماندار جمهوری‌خواه دارند و ۵ ایالت دیگر مانند ویسکانسین و اوهایو که در انتخابات پیشین به اوباما رأی داده بودند و اکنون با اختلاف اندک، ترامپ را برگزیدند هدف اصلی دموکرات‌ها در انتخابات ۲۰۱۸ میلادی است. جِی اینسلی فرماندار واشینگتن که به نظر می‌رسد هماهنگ‌کننده تلاش جمهوری‌خواهان در این رابطه است، بر خشمی که نسبت به اقدامات ترامپ در هفته‌های اخیر تشدید شده است، خیلی حساب باز کرده است.
اکنون نقشه حزبی فرمانداری‌ها ۳۳ به ۱۶ به نفع جمهوری‌خواهان است. حرکتی که آنها را به این نقطه رسانده، از سال ۲۰۱۰ میلادی و با فعالیت پرشور تی‌پارتی، حزب تندروی محافظه‌کار آغاز شد. اکنون صندلی فرمانداران در ایالت‌هایی چون مریلند و ماساچوست که کلینتون با حاشیه بالا در آنها پیروز شد، بسیار لرزان است، مشکلی که فرمانداران جمهوری‌خواه در این ایالت‌ها تلاش‌می‌کنند با مخالفت‌های پیاپی نسبت به سیاست‌های ترامپ آن را تخفیف دهند.
مجالس ایالتی و مجلس فدرال اولویت بعدی دموکرات‌ها در ۲۰۱۸ است. آنها می‌خواهند در این انتخابات میان‌دوره‌ای با مدیریت دستیاران اوباما مانند تامی ویه‌تور حرکت هماهنگی را آغاز کنند. ویه‌تور برای تقویت حضور خیابانی مردم تلاش می‌کند. او می‌گوید مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری فهمیدند که صرفِ فعالیت در شبکه‌های اجتماعی کافی نیست و باید بار دیگر مانند گذشته درخواست‌های خود را در تجمع‌ها و دعوت‌های عمومی پیگیری کنند.
منابع
http://edition.cnn.com/۲۰۱۷/۰۳/۰۴/politics/democratic-governors-۲۰۱۸-battle-plan/index.html
http://edition.cnn.com/۲۰۱۷/۰۲/۰۲/politics/democrats-donald-trump-resistance/index.html
http://www.mashreghnews.ir/news/۶۸۱۲۶۱