به گزارش مشرق، هر ساله نشست‌های تعیین میزان افزایش دستمزد کارگران با حضور نمایندگان رسمی کارگری، کارفرمایی و دولت در وزارت کار برگزار می‌شود.
در این نشست‌ها معمولا نمایندگان کارگری مذاکرات بسیاری را با گروه‌های کارفرمایی و دولت پشت‌سر می‌گذارند تا در نهایت برای جبران قدرت خرید از دست رفته در سال‌های گذشته، رقم بیش‌تری را بگیرند.
اما نکته جالب توجه در این نشست‌ها، زمان برگزاری و تصویب بسته مزدی کارگران است به طوریکه معمولا با نیمه‌شب و ایام پایانی سال تلاقی پیدا می‌کند؛ در حالیکه شورایعالی کار می‌تواند در طول سال نشست‌های متعددی برگزار کند.
بنابراین موکول کردن آن به ایام پایانی سال و آنهم در ساعات نیمه‌شب (خارج از ساعت‌کاری) نه‌تنها مشکلات عدیده‌ای را برای خبرنگاران ایجاد می‌کند، بلکه توان کافی از نمایندگان کارگری به دلیل فشار بسیار زیاد مباحث، سلب می‌شود.
در نشست دویست و شصت و سوم رکود طولانی‌ترین چانه‌زنی در تاریخ تعیین دستمزد ایران نیز شکسته شد به طوریکه پس از گذشت بیش از 650 دقیقه، هنوز مذاکرات ادامه دارد.
به گزارش فارس، بر اساس ماده 41 قانون کار، حداقل دستمزد سالانه باید بر اساس دو شاخص «تورم» اعلامی از سوی بانک مرکزی و همچنین «معیشت خانوار» تعیین شود.
جبران فاصله حداقل دستمزد سالانه با شکاف ایجاد شده تا قدرت خرید، طی سال های گذشته و در نظر گرفتن هزینه معیشت از جمله مهمترین خواسته های اعضای کارگری شورای عالی کار به نمایندگی از 13 میلیون کارگر کشور است.