سرویس سیاست مشرق – محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید (اصلاحطلبان) مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با ویژهنامه نوروزی یکی از روزنامههای زنجیرهای که برآیندی از اتفاقات سال گذشته و نگاه آینده این جریان سیاسی را به مخاطب ارائه میدهد، استراتژی اصلاحطلبان را اعتمادسازی و برگشت جریان اصلاحات به حاکمیت عنوان کرد.
وی با اشاره به راهبرد اصلاحطلبان در دهه نود گفت: من و دوستانمان دهه 90 را دهه اعتمادسازی و برگشت جریان اصلاحات به حاکمیت میدانیم. به همین دلیل ما اگر این راهبرد و اصل را به عنوان رویکرد بپذیریم، طبیعی است که جاهایی باید کوتاه بیاییم و سهمخواهی نکنیم.
این در حالی است که اصلاحطلبان تا پیش از این با ایدئولوژی رایکالی در فضای سیاسی کشور زیست میکردند و پیش از این تئوریهای «خروج از حاکمیت» را به عنوان اپوزیسیون داخلی نظام در سالهای گذشته کلید زدند که به فتنه سال 88 و دموکراسی خیابان و قهر با انتخابات انجامیده بود.
عارف در بخش دیگری از گفتگوی خود با ویژه نامه روزنامه شرق درباره علت عدم رای دهی برخی از اعضای لیست امید به وی در رقابت با علی لاریجانی برای کسب صندلی ریاست مجلس گفت: وقتی ما وارد میدان شدیم، حتی کسانی که میثاق نامه ائتلاف امید را امضا کرده بودند – چند نفری هم که به احترامشان ندادیم امضا کنند – فردای روز انتخابات و در مجلس روی امضای میثاق نامهشان نایستادند. این مواضع خیلی عجیب و جالب بود.
رئیس فراکسیون امید در پاسخ به موج انتقادات گسترده در مورد عملکرد وی در مجلس شورای اسلامی گفت: مدیریت فراکسیون امید را اصل میدانم. در عین حال من در جایگاهی قرار دارم که اگر مشکلی در دستگاهی ببینم، میتوانم به راحتی بنشینم و با مسئول آن دستگاه صحبت کنم تا تفاهم حاصل شود. وقتی این امکان هست چه ضرورتی به تذکر دادن من است؟ دیگران باید تذکر بدهند. خیلی هم خوب است اما جایگاه من به گونهای نیست که بخواهم این گونه عمل کنم.
وی در خصوص موج انتقاداتی که از داخل جریان اصلاحات به سمت وی روانه میشود و به قول خبرنگار روزنامه زنجیرهای سازمانیافته است، بیان کرد: متاسفانه مسائل سیاسی و جناحی و خودمحوریها و انحصارطلبیهایی که در برخی افراد هست، باعث این اتفاقات میشود.
عارف درباره تئوری فرستادن کاندیداهای به اصطلاح پوششی و ضربهگیر کنار حسن روحانی به کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال 96 گفت: مشکلی که ما داریم حکایت خواستگاری است که فردی از طرف شخصی به خواستگاری میرود اما بعد از عروس خانم خوشش میآید و او را برای خودش خواستگاری میکند. داستان ما هم همین است. اصلاحطلبانی که به عنوان کاندیدا وارد میدان انتخابات میشوند، باید بر اساس تصمیم شورای عالی سیاستگذاری مبنی بر داشتن کاندیدای واحد و بر اساس برنامه در مقطعی انصراف بدهند و نباید ماندن تا آخر برای آنها تکلیف شرعی شود. مثل انتخابات سال 84 که انتخابات به مرحله دوم کشیده شد کاندیداهای اصلاحات تا پایان کار با هم رقابت کردند.
رئیس فراکسیون امید که خود به عنوان مرد انصرافهای انتخاباتی لقب گرفته است، ادامه داد: حالا هم ما به دنبال افرادی هستیم که به میدان بیایند اما در صورت لزوم حاضر به انصراف هم باشند؛ یافتن چنین کاندیدایی صرفا دشوار است.