آنها با پیراهن، کلاه، دستکش و  شالگردن لیورپول در ورزشگاه حاضر بودند و و پرچم تیم‌شان را در دست داشتند. پشت دروازه کاملا به رنگ قرمز درآمده بود. در میان هواداران یک پسر توپ بزرگ قرمز رنگی با آرم باشگاه همراه داشت. این توپ‌ها در فروشگاه باشگاه به فروش می‌رفت. این توپ به اندازه توپ‌های ساحلی و از جنس پلاستیک بود.

تنها چند دقیقه از بازی گذشته بود که توپ دست به دست در میان تماشاگران چرخید و سپس در زمین مسابقه افتاد. البته این یک فرضیه است. از طرفی ممکن بود هواداری که در سکوهای پشت دروازه تیم محبوبش حضور داشت، این کار را انجام داده باشد. فرضیه دوم به نظر واقعی‌تر به نظر می‌رسد.

این اتفاق به ضرر لیورپول تمام شد. توپ زمانی به زمین افتاد که ساندرلند در شرایط حمله قرار داشت و کورنو بنت، با یک شوت سهمگین به سمت راست دروازه رینا ضربه زد.... و دقیقا توپ قرمز در این مسیر قرار داشت. رینا به سمت توپ رفت اما ناگهان توپ بادی باعث شد مسیر توپ اصلی عوض شود. توپ بازی به صورت  مضحکی وارد دروازه شد. مایک جونز، داور بازی آن گل را قبول کرد و لیورپول با شکست یک بر صفر تا میانه جدول سقوط کرد.

داور نباید این گل را قبول می‌کرد. بر اساس قانون، زمانی که توپ دوم وارد زمین می‌شود، داور باید بازی را متوقف کند و آن را به بیرون بفرستد. سپس بازی باید دوباره از جایی که متوقف شده بود از سر گرفته شود. جونز در این رابطه اشتباه و آن ضربه را گل اعلام کرد. این موضوع باعث شد که کالوم کمپبل (فردی که توپ را به زمین پرتاب کرد) مشهور و به یک ستاره جهانی در فیس بوک تبدیل شود. لیورپول با وجود این اتفاق، دستور به تولید بیشتر توپ‌های بادی کرد. توپ‌هایی که بعد از آن بازی نمادی برای مسخره کردن لیورپول شد. هواداران رقیب پیش از شروع بازی، توپ‌های زیادی را به داخل زمین پرتاب می‌کردند.

جونز مدتی محروم شد و بازی بعدی که توانست قضاوت کند دیدار پتربرو و اسکانتورپ در دسته دوم لیگ انگلیس بود. سپس از داوری در سطح اول محروم شد اما او همیشه توپ قرمز کمپبل در خاطرش خواهد ماند. همان‌طور که رینا آن را هرگز فراموش نخواهد کرد.