سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی درحالی در دانشگاه‌ها و فضای سیاسی و انتخاباتی خود را فارغ و جدای از فضای امنیتی تعریف می‌کند وسعی دارد با این شیوه یک چهره روشنفکر از خود بسازد و در همین راستا دوقطبی کاذب فضای امنیتی – آزاد در ذهن جامعه ترسیم کند که در میان اطرافیان و کابینه‌اش چندین نفر هستند که سابقه امنیتی داشته‌اند و سبب آشنایی وی با این افراد نیز حضور روحانی در پست‌های امنیتی بوده است. حتی برخی مشاوران وی نیز دارای سوابق امنیتی هستند.

در همین باب روحانی در دانشگاه تهران در مهرماه سال ۹۳ می‌گوید: « لااقل این رئیس جمهور در امنیت ملی متخصص است، اگر در چیز دیگری تخصص نداشته باشد. ما باید احتیاط و مراقبت کنیم ولی بگذاریم اساتید خارجی بیایند و اساتید ما بروند خارج و ارتباط داشته باشیم. ایرانیان بسیار فرهیخته‌ای در خارج داریم. یک ترم دانشجو را بفرستیم کشور خارج. لااقل یک دانشگاه درست کنیم که زبانش در کلاس انگلیسی باشد تا بتوانیم دانشجوی خارجی جذب کنیم.»[۱]

همچنین روحانی در معرفی وزراء خود به مجلس در سال ۹۲ از جمله به سوابق امنیتی حمید چیت‌چیان و صالحی امیری وزیر پیشنهادی نیرو و ورزش اشاره می‌کند و می‌گوید:‌« البته اینکه کسانی می گویند کابینه امنیتی است، من به آنها می گویم اگر کسی فهم امنیتی داشته باشد، حسن است و همه ما به آن افتخار می کنیم.»[۲]

با این حال درحالی که حسن روحانی و برخی از وزراء وی پیش از این در حوزه‌های امنیتی فعالیت داشته‌اند بعد از اینکه در دولت یازدهم قرار گرفتند، با ژست ضدامنیتی سعی کردند خود را فردی آزادی طلب و روشنفکر نشان دهند که ویژگی بارزش مقابله با فضای امنیتی است.

در همین باب صالحی امیری دو بار به مجلس معرفی شد و اولین بار رای نیاورد و در نوبت دوم به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به جای علی جنتی از مجلس دهم تاییدیه گرفت یکی از این وزراء است که برای این منظور می‌گوید: « نگاه امنیتی به فرهنگ نتیجه ضد امنیتی دارد.»[۳]

جالب اینجاست که تابش نماینده اصلاح‌طلب حامی صالحی امیری درباره سابقه امنیتی وی و نتیجه حضور او در پست وزارت فرهنگ بیان می‌ کند:‌« سابقه امنیتی صالحی‌امیری سبب بوجود آمدن امنیت فرهنگی می‌شود.»[۴]