به گزارش مشرق، سایت خبری-تحلیلی «راس بالت» روسیه در تحلیلی نوشته است: در دوره دوم ریاست جمهوری "حسن روحانی" روابط تهران و مسکو مانند گذشته دوستانه خواهد بود، ولی احتمالا باید منتظر «اقدامات غیرمنتظره» از سوی واشنگتن بود.
حسن روحانی روز جمعه گذشته در انتخابات ریاست جمهوری در جمهوری اسلامی ایران توانست با کسب 57 درصد آراء، سمت خویش در پست ریاست جمهوری ایران را برای دوره دوم حفظ کند.
انتخابات ریاست جمهوری ایران در خاورمیانه بی نظیر بود
قبل از هر چیز باید یادآور شد که انتخابات ریاست جمهوری در ایران نشان داد که در این کشور انتخابات کاملا آزاد و شفاف برگزار شد، مسئله‌ای که در سایر کشورهای منطقه خاورمیانه دیده نمی شود.
نکته دوم این است که نتیجه این انتخابات نشان داد که مردم این کشور از خط مشی که این کشور طی چهار سال اخیر دنبال کرده، حمایت می کنند و مهمترین دستاورد آن امضای توافقنامه هسته‌ای است که تاکنون بخشی از تحریم‌های کشورهای غربی علیه تهران را لغو کرده و صادرات انرژی و محصولات دیگر ایران را افزایش داده و تمایل برای سرمایه گذاری خارجی در ایران را بوجود آورده است.
نکته سوم این است که در اواخر سال گذشته بود که ترکیب سه جانبه «نشست آستانه» با مشارکت ایران، روسیه و ترکیه برای حل و فصل مناقشه نظامی در سوریه شکل گرفت و موفقیت این تلاشها منجر به امضای تفاهمنامه ایجاد مناطق کاهش تنش در سوریه شده است که می تواند آغاز راه حل و فصل سیاسی بحران در سوریه باشد.
فشارهای آمریکا روابط تهران و مسکو را محکم‌تر کرده است
در رابطه با دورنمای روابط مسکو و تهران باید گفت که به احتمال قوی روابط دوجانبه اگر به گرمی سابق باقی مانده و حتی ممکن است نزدیکتر از گذشته شود. ضمن اینکه هر چه اعمال فشارهای غرب، بخصوص آمریکا، علیه روسیه و ایران افزایش پیدا کند، که در حال حاضر شاهد آن هستیم، روابط دو کشور محکم‌تر خواهد شد.
البته در این بین توسعه هر چه بیشتر روابط سیاسی-نظامی و تجاری-بازرگانی بین ایران و روسیه، بیشتر به نفع مسکو خواهد بود، برای اینکه تهران می تواند شرکای خارجی دیگری داشته باشد، و اگر روسیه را انتخاب کند، قطعا این مسئله به نفع طرف دوم خواهد بود. بازرگانی خارجی بین روسیه و ایران در حال توسعه است، البته توان بالقوه افزایش این روابط بسیار بیشتر است که البته بر اساس توافقات اخیر روسای جمهوری دو کشور، توسعه مبادلات بازرگانی در برنامه آتی همکاری‌های دوجانبه روسیه و ایران قرار دارد.
ضمن اینکه بین ایران و روسیه رقابتی نیز در عرصه استخراج و صادرات نفت و گاز وجود دارد که ممکن است روابط دو کشور را کمی دچار سردی کند، هرچند تهران بارها اعلام کرده است که قصد رقابت با روسیه در این عرصه را ندارد. همینجا لازم به یادآوری است که مسئله تقسیم دریای خزر نیز هنوز بین دو کشور حل و فصل نشده، باقی مانده است.
در مجموع روسیه به ایران تحت ریاست جمهوری حسن روحانی به چشم شریکی قابل پیش بینی و قابل اعتماد نگاه می کند و برخلاف آمریکا، برنامه توسعه موشکی ایران را تهدیدی برای خود نمی بیند و همچنین این برنامه را نقض توافقنامه هسته‌ای هم نمی داند و اعمال فشار بر تهران را برخوردی غیرسازنده و بدون نتیجه ارزیابی می کند.
مشکل اصلی ایران خط مشی دولت ترامپ است
حسن روحانی در دوره دوم ریاست جمهوری خود باید روابط با دولت جدید آمریکا را مورد توجه زیادی قرار دهد و دلیل آن نیز واضح است: اولا، سیاست دونالد ترامپ در رابطه با ایران بسیار خصمانه، تند و متجاوزانه است، دوم اینکه در داخل ایران نیز در رابطه با «روابط بیش از حد دوستانه با غرب» انتقادات زیادی از روحانی صورت گرفته است که این مسئله در جریان مبارزات انتخاباتی بوضوح مشخص شد. به همین دلیل لازم است تا تهران به اظهارات ضدایرانی ترامپ واکنش کاملا درستی نشان دهد تا هر دو مسئله بالا را تحت تاثیر قرار دهد.
البته از سوی دیگر دولت روحانی باید به سیاست آمریکا در منطقه خاورمیانه، بخصوص نزدیکی دولت ترامپ با عربستان سعودی و اسرائیل نیز توجه کافی داشته باشد. همانطور که در جریان سفر ترامپ به ریاض مشخص شد، دولت آمریکا درصدد تشکیل ائتلافی ضدایرانی در منطقه است که بدون تردید اوضاع در سوریه و نقش ایران در آن را بسیار پیچیده تر خواهد نمود. البته چنین احساس می شود که ترامپ با وارد کردن اتهامات بدون پایان نسبت به تهران، سعی دارد از طریق «ایران ستیزی» مشکلات داخلی خود در رابطه با داشتن «ارتباط با روسیه» را حل و فصل کند.
بدین ترتیب می توان پیش بینی کرد که دوره دوم ریاست جمهوری حسن روحانی به اندازه دوره قبل آرام و بدون دردسر نباشد. بخصوص در جهت گیری به سمت غرب، او مجبور خواهد بود تا با احتیاط بیشتری عمل کند تا بتواند موقعیت خود را هم در عرصه بین المللی و هم در داخل ایران حفظ کند. در اینجا قابل ذکر است که در جمهوری اسلامی ایران، رئیس جمهور، بعد از رهبر انقلاب اسلامی، دومین شخصیت محسوب می شود و این دیدگاههای رهبری در تعیین خط مشی آینده کشور تعیین کننده است.
دومین مشکل روحانی در دوره دوم ریاست جمهوری، دشواری کار دولت در پرداختن به توسعه اقتصادی کشور و ایجاد موقعیت‌های شغلی جدید برای بیکاران است که وی وعده آن را در مبارزات انتخاباتی به مردم این کشور داده و اصلی ترین انتقادات نسبت به عملکرد وی در دوره نخست ریاست جمهوری نیز در این رابطه بوده است.
البته این واقعیتی است که وضعیت اقتصادی ایران در حال حاضر به مراتب بهتر از دوران تحریم‌ها شده که بخش زیادی از آنها، بخصوص از جانب کشورهای اروپایی لغو شده است. ولی اقدامات بسیار زیادی دیگری برای توسعه اقتصاد کشور باید انجام گیرد.