چیزی که از توتی ماند، فعالیت حرفه‌ای او به عنوان یک بازیکن توانا با کوله‌باری از افتخارات و فراتر از آن، اخلاق حرفه‌ای و وفاداری بسیار ارزشمند او به باشگاه رم در مقابل وسوسه باشگاه‌های بزرگ جهان است.

سرویس ورزش مشرق- سرانجام پس از 25 سال حضور در مستطیل سبز و میادین و کارزارهای مختلف، «فرانچسکو توتی» یکی از بهترین و ماندگارترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایتالیا، اعلام بازنشستگی کرد. وی، در پایان دیدار فینال جام حذفی در مقابل «جنووا» که به پیروزی 3 بر 2 رمی‌ها ختم شد، با چشمانی پر از اشک که با اشک‌های مداوم غالب هواداران رم همراه بود، برای همیشه از بازی در میادین فوتبالی وداع کرد. چیزی که در این میان می‌ماند، فعالیت حرفه‌ای او به عنوان یک بازیکن توانا با کوله‌باری از افتخارات و فراتر از آن، اخلاق حرفه‌ای و وفاداری بسیار ارزشمند او به باشگاه رم است. اینکه یک بازیکن در این عصر کنونی که غول‌های بزرگ فوتبال اروپا با پیشنهادهای وسوسه‌کننده خود، هر بازیکنی را به زانو درمی‌آورند، تصمیم بگیرد که در تیم خود بماند، همچون یک گوهر نایاب است. مگر می‌شود این جمله مشهور او را در زمانی که تیم رم ضعیف بود و او با پیشنهاد عالی باشگاه‌های دیگر به سبب عملکرد عالی‌اش روبرو شد نمی‌توان از خاطر برد: «چطور می‌توانم وقتی خانواده‌ام ضعیف شده، آن را رها کنم؟». 

توتی خداحافظی کرد و قلب میلیون‌ها هوادار رم را به لرزه درآورد. مردم شهر باستانی رم، او را نماد وفاداری به باشگاه می‌خوانند. توتی، متولد رم است و چندین نسل خانواده او از رمی‌های اصیل بودند. برای او، رم همه چیز است: کوه‌ها، دشت‌ها، کرانه‌های ساحلی، و آثار تاریخی و باستانی. 

فرانچسکو، متولد 1976 است. در 1989، وقتی 12 سال بیشتر نداشت، وارد تیم نوجوانان رم شد و چندی بعد به تیم جوانان راه یافت و در سال 1992 به تیم بزرگسالان راه یافت و رسما در سال 1993، اولین بازی خود را انجام داد. خانواده توتی آنقدر به تیم رم عرق دارد که وقتی میلان پیشنهاد عالی خود برای به خدمت گرفتن آن نوجوان استثنایی را پیش کشید، مادر توتی بی درنگ پاسخ داد: «فقط رم».

فرانچسکو در این باره می‌گوید:«راستش، در شهر رم فقط دو گزینه وجود دارد. یا لاتزیو و یا رم. خانواده من هم که عاشق رم هستند». یکی از فلسفه‌هایی که این بازیکن در وجود خود به آن پایبند بود، این افتخار بود که تنها لباس تیم محبوب‌اش را تا پایان دوره فعالیت‌اش به تن کند. او، پیشنهادهای عالی آ ث میلان، منچستر یونایتد، و رئال مادرید را رد کرد.

توتی در 28 مارس 1993 در بازی مقابل برشا در سن 16 سالگی به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. او موفق شد در فصل 14-2013 در 10 بازی تیم رم حضور داشته باشد

یکی از نکات جالب در مورد محبوبیت توتی این است که حتی هواداران لاتزیو -که رقیب دوآتشه رم است- او را دوست دارند و وقتی «لوکا مالیونته» نقاش شهیر رمی، دیوارنگاره توتی را بر دیوار یکی از خانه‌های محله تولد او موسوم به «سن جووانی» رسم کرد، با گذشت چند سال، هنوز خراشی بر آن از سوی هواداران لاتزیو نیافتاده است.

دیوارنگاره فرانچسکو توتی

فرانچسکو توتی ظاهرا کلا مرد تغییرات نیست. این را نه تنها در ظاهرش که طی 25 سال اخیر -از حیث تیپ و مد- چندان تغییری نکرده که در منش و باور او هم به روشنی می‌توان دید. او، همیشه گفته که از تغییر خوشش نمی‌آید و شاهد آن این است که یک عمر در رم مانده و تا زمان ازداوج‌اش با همسرش «ایلاری» خانه پدری‌اش را هم ترک نکرد. یک بار در سال گذشته در پاسخ به اینکه بالاخره تکلیف زندگی پس از فوتبال او چه خواهد بود، گفت: «به زندگی پس از فوتبال فکر نکرده‌ام اما می‌دانم یک زندگی دیگر خواهد بود؛ یک دنیای دیگر».

سیر تغییر سن فرانچسکو توتی طی 25 سال اخیر

این که بشود بر اساس تعریف توتی از موقعیت، عزیمت وی را وداع با فوتبال تکنیکی دانست، چیزیست سرشار از اغراق و هیجان‌زدگی. توتی معتقد بود که «دیگر دوران فوتبال فنی و تکنیکی تمام شده و اکنون متاسفانه فوتبال فیزیکی حرف اول را می‌زند. قبلا فوتبال بیشتر فنی بود تا فیزیکی. من آن را ترجیح می‌دادم. آن موقع‌ها فوتبال تکنیکی‌تر بود و آرامش بیشتری داشت. فوتبال یعنی این. ورزشی که تکنیک و ذهن در آن حرف اول را می‌زنند. همه چیز در ذهن اتفاق می‌افتد. باید بدانی توپ کجاست و تو می‌خواهی آن را کجا ببری ... من دوست دارم فکر کنم و در مورد این که چه کار باید بکنم و در کجای زمین بایستم تصمیم بگیرم. وقتی فکر می‌کنی کمتر اشتباه می‌کنی». البته این تعریف اکنون با ظهور ستارگان و نوابغی چون مسی، نیمار، هازارد، دیبالا، ویسینیوس، و ایسکو اصلا درست نیست. فوتبال همچنان وابسته به تکنیک و هوش است.

افتخارات و رکوردهای فرانچسکو توتی

768 - تعداد حضور وی در تیم رم

307- تعداد گلهای به ثمر رسانده برای تیم رم (رکورد باشگاهی)

25- تعداد فصل‌هایی که توتی در یگانه تیم‌اش توپ زد

23- تعداد فصل‌هایی که با رم موفق به کسب امتیاز و عنوان شد (رکورد)

32- تعداد بیشترین گلی که در یک فصل (07-2006) به ثمر رساند؛ او در آن فصل موفق به کسب کفش طلای سری آ شد.

16- سنی که بازی دوران حرفه‌ای خود را شروع کرد.

40- سنی که در آن به فوتبال خود پایان داد.

22- او در این سن، به بازوبند کاپیتانی در رم دست یافت و به جوان‌ترین کاپیتان تاریخ سری آ بدل شد.

1 - تعداد قهرمانی در سری آ.

9 - تعداد کسب مقام‌ دومی در سری آ.

16- تعداد دریافت کارت قرمز در دوران بازی.

بیشترین تعداد گل زده در تاریخ سری آ ایتالیا / توتی پس از «سیلویو پیولا» در جایگاه دوم قرار گرفته است

بیشترین تعداد حضور در سری آ / توتی پس از «پائولو مالدینی» در جایگاه دوم قرار دارد

نقل قول‌های بزرگان در مورد توتی

دیه‌گو مارادونا (بهترین بازیکن تاریخ فوتبال): فرانچسکو توتی، سلطان رم است. او بهترین بازیکنی است که تا بحال دیده‌ام.

جانلوکا بوفون (بهترین دروازه‌بان 50 سال گذشته): برخی از شوت‌هایی که توتی به طرف دروازه من شلیک کرد، آنقدر شاهکار بودند که همان بهتر که نتوانستم که مانع از گل شدنشان شوم.

روسلا سنسی (مدیر پیشین باشگاه رم): توتی بهترین بازیکنی است که لباس رم را بر تن کرده است.

میشل پلاتینی (اسطوره فوتبال فرانسه): توتی یک هنرمند فوتبال است. یک شماره 10 واقعی. درست همانطور که من بودم.

سندرو ماتزولا (اسطوره باشگاه اینترمیلان): توتی الهه فوتبال است. وقتی 16 سالش بود به عنوان یک پدیده وارد فوتبال شد. او، در زمین همه کار را عالی انجام می‌دهد. پاس، شوت، ضربه آزاد، و پنالتی.

جیانی ریورا (اسطوره فوتبال ایتالیا): توتی نه تنها بهتر از روبرتو باجو و الساندرو دل پیرو است، که بهتر از من هم هست.

مارچلو لیپی (یکی از بهترین مربیان حال حاضر جهان): توتی نشان تاریخی فوتبال ایتالیاست.

کلودیو رانیری (یکی از بهترین مربیان حال حاضر جهان): فرانچسکو یک قهرمان واقعی است. یک حرفه‌ای؛ یک پسربچه با قلبی طلایی؛ و کاپیتان رم.

لوچیانو اسپالتی (سرمربی حال حاضر رم): او هر آنچه که می‌خواست به دست آورد. توتی، یک موهبت برای فوتبالدوستان در سرتاسر دنیاست. در ایتالیا همه او را صمیمانه دوست دارند.

توتی: فتح یک جام با رم برای من، به اندازه فتح 10 جام با رئال مادرید و یوونتوس ارزش دارد

جدول زمانی توتی (وقایع مهم دوران فوتبال)

1993: اولین بازی دوران حرفه‌ای خود را در سن 16 سالگی برای رم آغاز کرد و به همت وی، رم موفق به شکست 2 بر صفر برشا شد.

1998: به کاپیتانی رم دست یافت و تبدیل به جوان‌ترین کاپیتان تاریخ سری آ شد.

2001: باعث اولین و یگانه قهرمانی رم  در سری آ شد.

2004: به رکورد بهترین گلزن تاریخ رم دست یافت. وی درکورد 138 گل «روبرتو پروتزو» را جابجا کرد.

2006: در 7 بازی تیم ملی ایتالیا تا دستیابی به قهرمانی جهان حضور داشت؛ یک گل زد و 4 پاس گل داد.

2007: به کفش طلایی سری آ دست یافت.

2014: وقتی 37 سال داشت،

2015: با به ثمر رساندن دو گل در مقابل لاتزیو، به عنوان بهترین گلزن دربی دست پیدا کرد.

2016: وقتی فقط 5 دقیقه به پایان بازی با تورینو مانده بود و رم هم 2 بر یک عقب بود، وارد بازی شد و با به ثمر رساندن 2 گل، سرنوشت بازی را عوض کرد. در پایان بازی مذکور، هواداران رم غرق در اشک بودند.

توتی: من با رم بزرگ شدم و حاضرم در راه بازی برای رم جان بدهم

بداقبالی‌های مهم

2002: در بازی بسیار مهم در مقابل کره جنوبی در نیمه‌نهایی جام جهانی، با کارت زرد دوم که بسیار مشکوک بود روبرو و اخراج شد. همین امر، مسیر شکست ایتالیا در مقابل کره جنوبی را هموار کرد.

2010: در فینال جام حذفی، پس از تکل شدیدی که بر روی «ماریو بالوتلی» مرتکب شد، از زمین اخراج شد. منتقدانش او را به نژادپرستی متهم کردند. اما توتی بشدت تکذیب کرد و حتی تصمیم بر اعلام بازنشستگی داشت که سرانجام اینچنین نشد.

2011: با کلودیو رانیری به مشکل برخورد و به دلیل افت شدید، تا آستانه بازنشستگی خودخواسته رفت اما نهایت با رفتن رانیری، دوباره به اوج برگشت.

«راسل کراو» بازیگر نقش مشهور گلادیاتور هم توتی را به عنوان گلادیاتور فوتبال قبول دارد

اسطوره ایتالیایی در روز وداع‌اش با دوران بازیکنی در حضور هزاران هوادار عاشق که اشک می‌ریختند گفت: «به عنوان یک کودک  مرا در رم پذیرفتید و حالا در قامت یک مرد شما را ترک می‌کنم. از شما هواداران متشکرم. از باشگاه ابدی زندگی‌ام هم تشکر می‌کنم که به من فرصت تحقق رویای همیشگی‌ام یعنی بازی در لباس «جلوروسی» را داد. من به این باشگاه تعلق دارم و همیشه یک رمی می‌مانم.

ورزشگاه غرق در اشک در وداع اسطوره

مراسم وداع در ورزشگاه رم  برگزار شد و توتی در حالی که از صف احترامی که هم‌تیمی‌هایش برایش تدارک دیده بودند گذر می‌کرد، خود را به مقابل هواداران خود رساند و و در حالی که فرزند خود را در آغوش گرفته بود، غرق در اشک شد. ورزشگاه یکپارچه غرق اشک در فراق اسطوره‌ای بود که 25 سال از عمر عاشقان رم را به خود اختصاص داده بود. او، نه تنها در فوتبال یک اسطوره بود که در اخلاق هم تبدیل به یک چهره ماندگار شد. توتی، رفت اما تکه‌ای از کمال فوتبال برای همیشه در ذهن نه فقط ایتالیایی‌ها که بقیه فوتبالدوستان در سرتاسر جهان به یادگار گذاشت.

اشک‌های اسطوره در مراسم خداحافظی

توتی، بارها خود را دیوانه و شوریده دو چیز دانسته است: رم و فوتبال. در نزد وی، این دو، همانند نفس هستند. این عشق با محبوبیت توتی در سرتاسر آمیخته شده است. وقتی چند روز پیش مراسم وداع توتی در ورزشگاه رم برگزار شد، جمعی از هواداران لاتزیو حضور داشتند و بنرهایی با این پیام را در دست داشتند: «ما دشمنان دیرینه باشگاه رم، به فرانچسکو توتی درود می‌فرستیم». فرانچسکو، در اخرین جملات خود در مراسم تودیع‌اش گفت: «از آینده می‌ترسم. نمی‌دانم چه خواهد شد». فوتبالدوستان، تفاسیر مختلفی از جمله او ارائه دادند. برخی می‌گفتند که نهایتا در «آ اس رم» مدیر خواهد شد. شایعاتی هم هست که در لیگ‌های دوردست بازی خواهد کرد. خودش یک بار گفته بود: "من با بازی برای رم بزرگ شدم و تا زمان مرگ می خواهم برای رم بازی کنم."

منابع:

http://www.bbc.co.uk/sport/football/40065179
http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-4550134/Francesco-Totti-s-makes-emotional-Roma-farewell.html
https://www.theguardian.com/football/2017/may/29/francesco-totti-roma-genoa-serie-a
http://www.bbc.com/persian/sport-38478174