به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «محمدعلی سورانی» متولد سال 1328، از کارمندان جهاد سازندگی و از سنگرسازان  بی سنگر دوران دفاع مقدس بوده است. مرحوم سورانی نزدیک به  پنج سال و اندی در جبهه‌های حق علیه باطل حضور داشت و با رشادت‌ها و جان‌فشانی‌های فراوان سرانجام مدال جانبازی را بر گردن آویخت.

مرحوم سورانی که آثاری از موج انفجار و حملات شیمیایی دشمن را بر جسم و روح خود داشت در پایان جنگ تحمیلی  به بیماری فراموشی مبتلا شد و این بیماری سبب شد تا وی نزدیک به 14 سال دور از خانواده و  در پارک‌ها و محیط‌های عمومی زندگی کند! تلاش‌های خانواده برای یافتن وی به دلیل بیماری فراموشی آن مرحوم نیز بی‌نتیجه ماند. سرانجام مرحوم سورانی در یک اتفاق نادر در سال 95 در یکی از پارک‌های تهران شناسایی شد.

همسر فداکار جانباز سورانی در سال‌های دوری وی از خانواده، تکفل و سرپرستی 6 فرزندشان را بر عهده داشت و زندگی سختی را تجربه کرد. پس از شناسایی آن مرحوم و بازگشت وی به خانه، خانواده برای پیگیری امور جانبازی وی به جهاد کشاورزی - محل اعزام محمدعلی سورانی - مراجعه کرده و خواستار به جریان افتادن پرونده جانبازی آن مرحوم شدند که با رفتار ناصحیح و بی مهری مسئولان مربوطه مواجه شدند تا جایی که یکی از  مسئولین وقت جهاد کشاورزی استان تهران در مواجهه با پیگیری مستمر خانواده مرحوم سورانی به وی توهین نیز کرد.

سرانجام این جانباز دلیر اسلام پس از تحمل سالها درد و رنج بیماری حاصل از اثرات دوران جنگ تحمیلی به همرزمان شهیدش پیوست و آسمانی شد و پیکر این جانباز دفاع مقدس روز گذشته غریبانه و در سکوت و غربت در قطعه 51 بهشت زهرا (س) آرام گرفت.