به گزارش مشرق، مهر نوشت: فواد بابان، گوينده خبر در ارزيابي ادبيات گويندگان خبر راديو و تلويزيون گفت: قبل از آنکه درباره ادبيات گويندگان خبر بگويم بايد توضيحاتي درباره عصر ارتباطات بدهم. در عصر انفجار اطلاعات، رسانه‌ها فرصت کافي ندارند همه خبرهاي دريافت شده را به اطلاع شنوندگان و بينندگان برسانند و از سوي ديگر برخي خبرها نياز مخاطب را برطرف نمي‌کند. بنابراين خبرهايي بايد ارائه شود که پاسخگوي نياز مخاطب باشد. بنابراين رسانه‌ها براي جبران اين نقيصه دست به گزينش خبر مي‌زنند.
وي در ادامه افزود: آنها براي گزينش اخبار عواملي همچون قوانين حاکم بر اجتماع، هنجارهاي اجتماعي اقتصادي، سياسي، ساختارها و ... را در نظر مي‌گيرند. رسانه با شناخت به مسائل روز و بر مبناي سياست‌هايي که دارد اخبار را جمع‌آوري و بعد از گزينش ارائه مي‌دهد. رسانه‌اي موفق خواهد بود که اين گزينش را صحيح انجام دهد. گوينده خبر از عوامل اصلي براي ارتباط با مخاطب است، به همين دليل گاهي گوينده خبر است که منجر به اعتبار رسانه مي‌شود. البته حالت برعکس اين مسئله هم وجود دارد.
اين گوينده خبر خاطرنشان ساخت: ممکن است اعتبار رسانه نسبت به گوينده 90 به 10 باشد، اما هر چه گوينده تجربه بيشتري در گويندگي کسب کند و کار بهتري ارائه دهد اين نسبت تغيير مي‌کنند و به 50 ، 50 برسد، حتي روزي 10 به 90 مي‌شود. در اين صورت اين گوينده است که منجر به اعتبار رسانه مي‌شود. علاوه بر اينکه گوينده‌اي که ظاهر و صداي خوبي دارد بايد بر مخاطب تاثيرگذار باشد. او بايد احساس نياز کند تا اطلاعات‌اش را به روز کند.
بابان با اشاره به اينکه گوينده نمي‌تواند تجربه را يک روزه خريداري کند، گفت: تجربه اکتسابي است. گوينده به غير از استعداد ذاتي بايد مهارت‌هاي ممتاز بالايي را کسب کند تا بتواند بر مخاطب تاثيرگذار باشد. او بايد در خواندن خبر توانمند باشد. يعني بتواند توانايي درست خواندن متون و نثر کلاسيک فارسي را داشته باشد. او بايد به دستور گفتاري هم آشنايي داشته و به موقع روي جملات تاکيد کند، بداند در کدام جملات مکث کوتاه يا مکث بلند کند، همچنين ريتم صدايش را بر اساس جملات تنظيم کند.
وي خاطرنشان ساخت: راز موفقيت يک رسانه در کسب اعتبار است. فرقي نمي‌کند رسانه محلي، ملي يا فراملي است بايد در جايگاه خودش بتواند اعتبار را کسب کند. در حال حاضر گويندگان خبر با گويندگان دهه‌هاي گذشته فرق دارند. در گذشته گويندگان صورت سنگي و اجراي رسمي، خشک و بي احساسي داشتند، اما الان اين نوع اجرا در دنيا پسنديده نيست. ارتباط با مخاطب بايد صميمي‌تر بوده و ديگر نبايد صورت سنگي باشد.
اين گوينده خبر درباره اينکه گويندگان خبر ميان خواندن خبر رسمي و صميمانه دچار تضاد هستند، توضيح داد: متاسفانه در اين رهگذر ما دچار التقاط شديم به قول معروف آمده‌ايم راه رفتن کبک را ياد بگيريم راه رفتن خودمان را يادمان رفته است. گوينده خبر بايد گفتمان خبري صحيح را بداند. نبايد يک متن سنگين را با لحن صميمانه بخواند. خواندن هر خبري سبک و سياق خودش را دارد، نه اينکه ملغمه‌اي از همه سبک‌ها باشد.
بابان ادامه داد: ويژگي گويندگي عيني‌گرايي است. گوينده خبر بايد مهارت‌هاي لازم را پيدا کند. گوينده خبر قبل از کار گويندگي بايد گزارشگري را طي کرده باشد تا بتواند در گويندگي موفق باشد بايد يک گوينده گزارشگر خبري خوبي هم باشد و راه ارتباط دوستانه با مخاطب را بداند. علاوه بر آن گوينده بايد مهارت‌هايي را که کسب کرده در اجرا استفاده کند.
وي افزود: ويژگي گويندگان در سر فصل‌هاي مشخص عبارتند از دانش ارتباطات و آشنايي به مهارت ارتباطات، آشنايي به عالي‌ترين فنون، تسلط به کار، آشنايي کافي به ادبيات فارسي و دستور گفتاري ، تنظيم کردن ريتم صدا با توجه به نوع خبر، بداهه‌گويي يعني براي مخاطب قبل از خواندن خبر جمله‌اي را بگويد، لباس گوينده؛ البته منظورم اين نيست که لباس گوينده فاخر باشد، بلکه بايد آراسته باشد. همچنين آرايش مو هم اهميت دارد. بايد لباس و آرايش مو بر اساس فرهنگ خودمان باشد.
اين گوينده خبر يادآور شد: درباره لباس خانم‌ها هم بايد بگويم که بر اساس فرهنگ خودمان بايد باشد. يک گوينده خانم مي‌تواند بهترين پوشش اسلامي را داشته باشد به گونه‌اي که براي مخاطبان هم الگو باشد. گوينده خبر بايد نگاه دوم هم داشته باشد و تمام حواس‌اش به متن نباشد.
بابان درباره اينکه اما اکثر گويندگان خبر کاملاً حواس‌شان به متن خبر است و نگاه به مخاطبان را رها مي‌کنند، توضيح داد: بله، متاسفانه اين موارد ديده مي‌شود. همانطور که اشاره کردم گوينده بايد نگاه دوم را علاوه بر درست خواندن خبر داشته باشد و تغيير لحن صدا بايد بر اساس منطق باشد. رسانه شهرت مي‌آورد و همين مسئله خطرناک هم است. گوينده نبايد درگير اين شهرت شود.
وي با اشاره به دوره‌هاي آموزشي براي گويندگان خبر گفت: دوره آموزش پيگيري مي‌شود، اما بايد پذيرفت با تعدد شبکه‌ها و سلايق رو به رو هستيم. به همين دليل گفتم که التقاط به وجود آمده و منجر به سردرگمي مخاطبان هم شده است. ما در بخش خبري در يک برزخ هستيم. بين صورت سنگي و ادبيات صميمانه به يک نتيجه واحد نرسيده‌ايم. به نظرم آموزش فقط نبايد شامل حال گويندگان باشد اين آموزش براي افراد تحريريه هم ضرورت دارد تا آنها هم اطلاعات‌شان به روز شود.
اين گوينده خبر درباره اينکه در گذشته گويندگان خبر قبل از اينکه در بخش‌هاي خبري زنده خبر بخوانند در بخش‌هاي توليدي مي‌خواندند، ولي چرا اين طور نيست، توضيح داد: اين مسئله خيلي ضربه مي‌زند، چرا که فقط خوش تيپي و صداي خوب براي گوينده مهم نيست. او نياز به آموزش دارد. بايد در انتخاب گويندگان دقت کرد و با معيارهاي صحيح انتخاب شوند. برخي مواقع گوينده خبر خبر را جدي مي‌خواند و در انتها به جاي کلمه "کنند" از کلمه "کنن" استفاده مي‌کند. استفاده از اين کلمات درست نيست.
بابان ادامه داد: ما در فارسي کلمه ه و الف را براي جمع بستن داريم، اما متاسفانه از الف و ت براي جمع بستن استفاده مي‌شود. مثلاً به جاي اينکه بگوييم پيشنهادها مي‌گوييم پيشنهادات و ...بايد افراد تحريريه خبر آموزش ببينند. ادبيات فارسي زيبا است بايد درست استفاده کنيم، نه اينکه از کلمات عربي و انگليسي بهره ببريم.
وي درباره اشتباهات گويندگان خبر به ويژه در خواندن اسامي خارجي و عذرخواهي نکردن از مخاطبان توضيح داد: بله، متاسفانه من بارها شنيده‌ام که گوينده خبر در راديو و تلويزيون اسامي خارجي را درست تلفظ نکرده است و اين مسئله خيلي بد است. بايد کلمات درست تلفظ شود.
اين گوينده درباره اينکه در بخش خبر تا چه حد با استانداردهاي دنيا هماهنگي داريم، گفت: خيلي فاصله داريم. پيشرفت ما با سرعت 10 کيلومتر است، اما آنها با سرعت نور حرکت مي‌کنند. البته صحبت کردن درباره ادبيات خبر مثنوي هفتاد من مي‌شود و من سعي کردم تا حدودي ويژگي‌هاي گويندگان خبر را توضيح دهم.