به گزارش مشرق، سلمان محمدی کارشناس مذهبی گفت: در زمان پیامبر اکرم (ص) برای فرزندان متولد شده، کنیه و لقب‌هایی انتخاب می‌کردند که بر این اساس، کنیه امام حسن مجتبی (ع) را پس از ولادت ایشان، ابومحمد نهادند و این تنها کنیه دومین اماممان است.
وی ادامه داد: فرزند بزرگوار حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) همچنین لقب‌هایی مانند «سبط»، «سید»، «زکی» و «مجتبی» دارند که «مجتبی» از تمامی لقب‌ها مشهورتر است.
این کارشناس مذهبی اظهار کرد: امام حسن مجتبی (ع) از نظر اخلاقی و ظاهری، شباهت بسیاری به پیامبر اکرم (ص) داشتند و علاوه بر شمار بسیاری از ویژگی های ظاهری که باعث شباهت هرچه بیشتر این حضرت به جد بزرگوارشان می‌شد، در بسیاری از رفتارها و حتی خصوصیت‌های اخلاقی نیز به ایشان شبیه بودند.
وی در ادامه صحبت های خود تصریح کرد: امام حسن مجتبی (ع) بسیار از مرگ، قبر و روز حساب یاد می‌کردند و با اخلاص در روند اعمال عبادی خود، همواره نمازشان را با توجه هرچه بیشتر به پروردگار به جای می‌آوردند. بر اساس آنچه در منابع مختلف به آن اشاره شده، امام حسن (ع) در زمان خودشان، عابدترین و بی‌اعتناترین مردم به زیور دنیا بودند.
محمدی یادآور شد: امام حسن مجتبی (ع) پس از شهادت حضرت علی (ع)، به امر خدا و بر اساس وصیت آن حضرت به امامت رسیدند و به اداره امور مسلمانان پرداختند.
وی خاطرنشان کرد: در مدت امامت امام حسن (ع)، معاویه که دشمن سرسخت مولای متقیان (ع) و خاندان ایشان بود، به عراق که مقر خلافت امام دوم بود لشگر کشید و جنگ را آغاز کرد.