به گزارش مشرق، آقایان روحانی و نوبخت اعلام کرده اند در دولت دوازدهم قصد دارند 2000 نیروی نخبه جوان را به عنوان مشاور جوان یا دستیار جوان در وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی به کار گیرند. چند سوال و ابهام درباره این تصمیم مطرح است:
1) مشاوران جوان تجربه شکست خورده دولت احمدی نژاد است که رهبرانقلاب هم سال 86 از آن انتقاد کرده بودند: «جوانها حواسشان باشد، من هیچ توصیه نمیکنم که شما اولِ درس خواندن بروید و عضو عالی فلان اداره - مشاور وزیر یا غیر آن - بشوید؛ نه، این طور چیزها را اصلاً من قبول ندارم؛ اسم و عنوانی که انسان را از لحاظ اعتبار بالا بیاورد، اما از لحاظ واقعیت در آن چیزی نباشد، فایده‌ای ندارد.»
دولت نهم دارای برخی محاسن و تجارب خوب از جمله پرکاری بود که قابل الگوبرداری است؛ چرا دولتی که همواره اعلام کرده مخالف همه اقدامات دولت قبل بوده، این تجربه ناقص را برای تکرار برگزیده است؟
2) براساس مصوبه سال 90 هیات وزیران هرگونه استخدام در تهران تا 10 سال آینده ممنوع اعلام شده است. حال که تمام وزارتخانه ها و اکثر سازمانهای مدنظر دولت در تهران قرار دارند مصوبه و پشتوانه قانونی این تصمیم چیست؟!
3) آقای روحانی در مناظرات بارها رقیبان خود را متهم کرد که تصمیمات اعلامی شان فاقد نگاه کارشناسی بوده و بیشتر جنبه تبلیغاتی و دارای اهداف سیاسی است؛ اکنون چرا یک برگ مطالعه کارشناسی پشتوانه این تصمیم منتشر نمی شود که بگوید بودجه آن از کجا تامین خواهد شد یا به ازای هر جوان جذب شده چند نفر بازنشسته خواهند شد؟ آیا این تصمیم با نگاه سیاسی کاری و برای تشکیل سازمان سیاسی جوانان هوادار دولت و به نوعی تضمین سازمان رای آینده آنها نیست؟
4) در ایام انتخابات ریاست جمهوری، به 24 ساعت نرسیده نظر آقای لاریجانی در نفی نگاه رقبای آقای روحانی منتشر می شد؛ چرا پس از هفته ها از طرح موضوع توسط آقای نوبخت و تکرارش توسط آقای روحانی، آقای لاریجانی هنوز هیچ احساس ثلمه ای به ساحت بلند عرصه تقنین کشور نکرده و نگران عوام فریبی نشده اند؟!
بگذریم که اکثر آن شعارهای مورد اعتراض، یک به یک با اسامی دیگر و تغییر در اعداد در حال اعلام برای اجرا در دولت است.