به گزارش مشرق، علی ربیعی در یادداشتی نوشت: «روز ٢٣ ژوئن هر سال به نام روز جهانی زنان بیوه (Widows) نامگذاری شده است. منظور از زنان بیوه زنانی هستند که شریک زندگی آنها فوت کرده است. هم‌اکنون بیش از ٢٥٦ میلیون زن بیوه و ٥٨٤ میلیون کودک این زنان در جهان زندگی می‌کنند. واقعیت آن است که در جوامع مختلف، زنان بیوه با چالش‌های متعددی مواجه هستند.
یکی از مهم‌ترین مسائلی که زندگی این زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و به سبب آن خشونت‌های دیگر را علیه آنها روانه می‌کند، فقر و محرومیت آنهاست. تخمین خوشبینانه این است که حدود ١٥ درصد از این زنان در فقر مطلق به سر می‌برند.
نامگذاری چنین روزی، گام مهم جهانی در جهت پایان دادن به این تبعیض و ترویج حمایت جهانی از حقوق این زنان است.
اما باید توجه داشت که توجه به این مساله در هر کشوری نیز متناسب با ساختارهای اجتماعی آن کشور متفاوت خواهد بود.
به نظر می‌رسد ایران در این زمینه برخی مسائل حاشیه‌ای خاص خود را نیز دارد. مطالعه‌ای ناتمام را در سال 91 در مورد میزان امنیت زنان در محیط‌های کاری از منظر جامعه‌شناسی و فرهنگ سازمانی انجام دادم. داده‌های اولیه حاصل از مصاحبه‌های صورت‌گرفته نشان می‌داد این گروه از زنان در متن اجتماع ایران از یک ناامنی مضاعف برخوردارند. نوع نگاه به زنان بیوه از سوی برخی مردان در بسیاری موارد حالت غیر اخلاقی و سوءاستفاده‌گرایانه دارد.
متاسفانه برخوردهای اینچنینی بعضا بر رنج اینگونه زنان افزوده و زندگی نگران‌کننده‌ای را برای آنان فراهم ساخته است؛ به‌گونه‌ای که زنان بیوه در جامعه ایران در بسیاری موارد ناگزیرند مساله بیوگی خود را پنهان کنند.
علاوه بر زنان همسر فوت کرده در ایران با پدیده دیگری که من آن را بیوه ساختاری می‌نامم، نیز مواجهیم. شرایط تحولات جمعیتی و سبک زندگی به گونه‌ای دچار تغییرات نهادی شده است که ما در سال‌های آتی با جمعیتی از دختران مواجه خواهیم بود که از شانس ازدواج پایینی برخوردارند و به این ترتیب با پدیده دختران مجرد سالخورده در آینده مواجه خواهیم بود.
بر اساس مسئولیت‌های ما این گروه از جامعه می‌بایست مورد احترام جدی باشند و موظفیم زمینه زندگی راحت را برای ایشان فراهم آوریم.
به ویژه در مورد گروه اول باید از نقش مهم آنها در خانواده و جامعه و تلاش تحسین برانگیز آنها در مراقبت از فرزندان خود، مدیریت خانه‌ها و مشاغل تجلیل کنیم. به نظر می‌رسد ما به خصوص در شهرهای بزرگ به قوانین و مقررات و فرهنگ حمایت گرایانه همراه با احترام برای این زنان نیازمندیم.
زندگی راحت و امن در متن جامعه از مسائلی است که علاوه بر فقر، نیاز به شغل و... برای این زنان ضروری است. ارایه خدمات مشاوره برای مدیریت خانواده به صورت تک‌والدینی و برنامه‌ریزی برای افزایش ضریب امنیت این زنان از اهمیت بسیار برخوردار است.
به این منظور بررسی مشکلات این قشر از جامعه و تدوین سیاست‌های حمایتی رفاهی کارآمد و همه‌جانبه نگر در دستور کار جلسات آتی شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی قرار دارد؛ ضمن آنکه اقداماتی در جهت ایجاد شرایط مناسب برای بهره‌مندی از نعمت مادر بودن برای دختران مجرد انجام شده که از آن جمله ایجاد شرایط قبول فرزند برای دختران مجرد بوده است.»