به گزارش مشرق، همزمان با پایان یافتن ماه میهمانی خداوند، ماه مبارک رمضان و فرارسیدن ماه شوال و عید سعید فطر، اعمال روز عید فطر تقدیم علاقه‌مندان می‌شود:

روز اوّل روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است:

اوّل آنکه بخوانی بعد از نماز صبح و نماز عید آن تکبیراتی را که در شبش بعد از نماز فریضه می خواندی 

دوّم آنکه بخوانی بعد از نماز صبح دعایی را که سید روایت کرده «اَللّهُمَّ اِنّی تَوَجَّهْتُ اِلَیک بِمُحَمَّدٍ اِمامی» الخ و شیخ این دعا را بعد از نماز عید ذکر فرموده است.

سوّم بیرون کردن زکات فطره است از هر سری صاعی پیش از نماز عید به تفصیلی که در کتب فقهیه است و بدانکه زکات فطره واجب مؤ کد است و شرط قبولی روزه ماه رمضان و سبب حفظ تا سال دیگر است و حق تعالی آن را مقدّم بر نماز ذکر فرموده در این آیه شریفه قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکی وَ ذَکرَاسْمَ رَبِّهِ فَصَلّی 

چهارم غسل است و بهتر آن است که اگر ممکن شود از نهر غسل کنی و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عید چنانچه شیخ فرموده و در جزء روایتی است که غسل را در زیر سقفی بکن و چون خواستی غسل کنی بگو:

اَللّهُمَّ ایمانا بِک وَتَصْدیقا

خدایا بخاطر ایمان به تو و تصدیق

بِکتابِک وَاتِّباعُ سُنَّةِ نَبیک مُحَمَّدٍ صَلّی اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ 

کتاب تو و پیروی از روش پیغمبرت محمد صلی اللّه علیه و آله

پس بسم اللّه بگو و غسل کن و چون از غسل فارغ شدی بگو:

اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ کفّارَةً لِذُنُوبی وَطَهِّرْ

خدایا قرارش ده کفاره گناهانم و دین و مذهبم را

دینی اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّی الدَّنَسَ

پاک گردان خدایا دور کن از من چرکی را

پنجم پوشیدن جامه نیکو و به کار بردن بوی خوش و رفتن به صحرا در غیر مکه برای نماز کردن در زیر آسمان 

ششم پیش از نماز عید در اوّل روز افطار کنی و بهتر آنست که به خرما یا به شیرینی باشد و شیخ مفید فرموده مستحب است تناول کردن مقدار کمی از تربت سیدالشهداء علیه السلام که شفا است از برای هر دردی. 

هفتم آنکه چون مهیا شدی از برای رفتن به نماز عید بیرون نروی مگر بعد از طلوع آفتاب و آنکه بخوانی دعاهایی را که سید در اقبال نقل کرده از جمله از ابوحمزه ثمالی روایت کرده از حضرت امام محمّد باقرعلیه‌السلام که فرمود بخوان در عید فطر و قربان و جمعه وقتی که مهیا شدی به جهت بیرون رفتن به نماز این دعا را:

اَللّهُمَّ مَنْ تَهَیاءَ فی هذَا الْیوْمِ اَوْ تَعَبَّاءَ اَوْ اَعَدَّ

خدایا هر که آماده شده در این روز یا مهیا

وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلی مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَفَواضِلِهِ

و مستعد و مجهز گشته برای ورود به یکی از مخلوقاتت به امید جایزه و صله و بهره ها

وَعَطایاهُ فَاِنَّ اِلَیک یا سَیدی تَهْیئَتی وَتَعْبِئَتی وَاِعْدادی

و عطاهای او ولی ای آقای من تنها بسوی تو است آمادگی و تهیه

وَاسْتِعْدادی رَجاَّءَ رِفْدِک وَجَوائِزِک وَنَوافِلِک وَفَواضِلِک وَفَضاَّئِلِک

و استعداد و تجهیز من به امید جایزه و صله‌ها و بهره‌ها و بخشش‌ها و فضل‌ها

وَعَطایاک وَقَدْ غَدَوْتُ اِلی عیدٍ مِنْ اَعْیادِ اُمَّةِ نَبیک مُحَمَّدٍ صَلَواتُ

و عطاهای تو و بامداد کردم در عیدی از عیدهای امت پیامبرت محمد که درودهای تو

اللّهِ عَلَیهِ وَعَلی الِهِ وَلَمْ اَفِدْ اِلَیک الْیوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ اَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ

بر او و برآلش باد و البته ورود من بسوی تو نه به امید کردار شایسته ای است که بدان اطمینان داشته و پیشکش آورده

وَلا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ اَمَّلْتُهُ وَلکنْ اَتَیتُک خاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبی

باشم و نه اینست که به مخلوقی رو کرده و آرزومندش باشم بلکه با حال خضوع به درگاه تو آمده و معترف به گناه

وَاِساَّئَتی اِلی نَفْسی فَیا عَظیمُ یا عَظیمُ یا عَظیمُ اِغْفِرْ لِیَ الْعَظیمَ مِنْ

و بدی خود بر نفس خویشتنم پس ای خدای بزرگ . . . . . . . . بیامرز بزرگ گناهانم را زیرا

ذُنُوبی فَاِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظامَ اِلاّ اَنْتَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ 

نیامرزد گناهان بزرگ را جز تو ای که معبودی جز تو نیست 

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

مهربانترین مهربان

نماز عید فطر

هشتم خواندن نماز عید است و آن دو رکعت است در رکعت اوّل حمد و سوره اعلی بخواند و بعد از قرائت پنج تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیری این قنوت را بخواند:

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ

خدایا ای اهل بزرگی و عظمت و ای شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و ای شایسته عفو

وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوی وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُک بِحَقِّ هذَا الْیومِ 

و رحمت و ای شایسته تقوی و آمرزش از تو خواهم به حق این روزی

الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]

که قرارش دادی برای مسلمانان عید و برای محمد صلی الله علیه و آله ذخیره و شرف

وَمَزِیداً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنی فی کلِّ خَیرٍ

و فزونی مقام که درود فرستی بر محمد و آل محمد و درآوری مرا در هر خیری که

اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ

درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی

مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلَیهِمْ اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُک

از آن محمد و آل محمد را - که درودهای تو بر او و بر ایشان باد - خدایا از تو خواهم

خَیرَ ما سَئَلَک مِنْهُ عِبادُک الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِک مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُک الْصّالِحُونَ 

بهترین چیزی را که درخواست کردند از تو بندگان شایسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن بندگان شایسته‌ات

پس تکبیر ششم بگوید و به رکوع رود و بعد از رکوع و سجود برخیزد به رکعت دوّم و بعد از حمد سوره وَالشَّمْسِ بخواند پس چهار تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیری آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تکبیر پنجم گوید و به رکوع رود پس نماز را تمام کند و بعد از سلام تسبیح زهراءعَلیهَاالسَّلام بفرستد و بعد از نماز عید دعاهای بسیار وارد شده است و شاید بهترین آنها دعای چهل و ششم صحیفه کامله باشد و مستحب است که نماز عید در زیر آسمان و بر روی زمین بدون فرش و بُوریا واقع شود و آنکه برگردد از مُصَلّی از غیر آن راهی که رفته بود و دعا کند از برای برادران دینی خود به قبولی اعمال.

نهم زیارت کند امام حسین علیه‌السلام را 

دهم بخواند دعای ندبه را که سید بن طاوس فرموده که چون از دعا فارغ شود به سجده رود و بگوید:

اَعُوذُ بِک مِنْ نارٍ حَرُّها لا یطْفی

پناه می برم به تو از آتشی که حرارتش خاموش نشود

وَجَدیدُها لا یبْلی وَعَطْشانُها لا یرْوی     

و تازه اش کهنه نگردد و تشنه اش سیراب نشود

 پس بگذارد گونه راست را و بگوید:

اِلهی لا تُقَلِّبْ وَجْهی فی النّارِ بَعْدَ سُجُودی وَتَعْفیری لَک بِغَیرِ مَنٍّ

خدایا بدست آتش مسپار چهره ام را پس از سجده کردنم و بخاک مالیدنم آن را برای تو بدون اینکه منّتی مِنّی عَلَیک بَلْ لَک الْمَنُّ عَلَیَّ

بر تو داشته باشم بلکه تو بر من منّت داری

  پس بگذارد گونه چپ را و بگوید:
 
اِرْحَمْ مَنْ اَساَّءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ

رحم کن کسی را که بد کرده و به نافرمانی دست زده و بیچاره گشته و اعتراف بدانها دارد

 پس برگردد بحال سجده و بگوید:

اِنْ کنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِک فَلْیحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِک یا کریمُ

 اگر من بد بنده ای هستم پس تو خوب پروردگاری هستی بزرگ است گناه بنده ات پس باید گذشت تو نیز نیکو باشد ای خدای کریم.

پس بگوید: اَلْعَفْوَ الْعَفْوَ    صد مرتبه آنگاه سید فرموده: 

وَلا تَقْطَعْ یوْمَک هذا بِالْلَّعْبِ وَالاِهْمالِ وَاَنْتَ لا تَعْلَمُ اَمَرْدُودٌ اَمْ مَقْبُولُ

و مگذران این روزت را به بازی و اهمال کاری در صورتی که تو نمی دانی آیا مردود درگاهی یا اینکه اعمالت

الاْعْمالِ فَاِنْ رَجَوْتَ الْقَبُولَ فَقابِلْ ذلِک بِالشُّکرِ الْجَمیلِ وَاِنْ خِفْتَ

پذیرفته شده پس اگر امید پذیرفته شدن داری برابرش کن به سپاسگزاری نیکو و اگر از بازگشتنش ترسی

الرَّدَّ فَکنْ اَسیرَ الْحُزْنِ الطَّویلِ 

دست به گریبان اندوه طولانی باش