به گزارش مشرق، پرویز امینی طی یادداشتی در کانال تلگرامی اش نوشت: خطای منتقدان روحانی این است که شعار آزادی نقد و تحمل مخالفش را جدی گرفته‌اند و در پی هر نظر و مخالفتی که می‌کنند، از آتش تهیه سخت و نرم روحانی و سمپات‌هایش علیه‌شان تعجب می‌کنند. چون احتمالا نمی‌دانند که او تعطیلی و محاکمه مطبوعات را حداقل می‌دانست. (مجله راهبرد، شماره بهار ۱۳۸۰)
و یحتمل نمی‌دانند روحانی معتقد بود صاحبان مطبوعات متخلف، علاوه بر تعطیلی و محاکمه، #مادام‌العمر باید از فعالیت سیاسی محروم شوند. (همان)
و یا فراموش کرده‌اند که روحانی با فیلمی مثل مارمولک، آنچنان مخالف بود که گفت این فیلم حتی در دوره پهلوی هم ساخته نمی‌شد.
و یا یادشان رفته است که آنکه می‌گفت زنده باد مخالف من، تنها دولت بعد از ج.ا.ا است که یک نهاد منتخب مردم یعنی شورای شهر اول را منحل کرد.
و یا خبر ندارند وقتی یکی از مخالفانش (احمدی‌نژاد) بر اساس رای مردم، شهردار تهران شد، نگذاشت بر خلاف گذشته، در جلسه هیات دولت شرکت کند.
و یا بی‌اطلاع‌اند که وقتی در تلویزیون، کسی واقعیتی برخلاف نظر رئیس دولت زنده باد مخالف من گفت، به اعتراض، لاریجانی؛ رئیس صداوسیما را به جلسه هیات دولت راه ندادند.
و یا احتمالا خاطرشان نیست که رئیس دولت زنده باد مخالف من، در پاسخ به مخالفانش در دانشگاه تهران، گفت: آدم باشید! وگرنه میدم بیرونتان کنند!
و یا یحتمل ناآگاهند که روحانی تضارب آراء را هم برای جامعه ایران زود می‌دانست و می‌گفت این کار مثل این است که یک بچه ۱۳ ساله را بگذاریم کلاس دکتری!
بنابراین منتقدان دولت در گام اول باید پیش‌فرض خود را اصلاح کنند که با رئیس‌جمهور و دولتی که مسئله‌اش آزادی و تحمل نقد مخالف است، روبرو نیستند. بنابراین یا عطای نقد را به لقایش ببخشند یا خود را برای تحمل هزینه‌هایش از جمله حواله به جهنم و ملقب شدن به مزدوری و بی شعوری و میکروفن کشی و سرکوب رسانه‌ای آماده کنند.