به گزارش مشرق، روزنامه «نیزاویسیمایا گازیتا» در تحلیلی نوشته است: "نانسی پلوسی" رهبر دموکراتها در مجلس نمایندگان و همقطارانش، نسخه جدیدی از لایحه قانونی مربوط به تحریمها علیه روسیه و ایران ارائه داده اند. این سند به تمامی اعضای کنگره اجازه داده است تا مانع از ابتکارعمل رئیس جمهوری آمریکا برای لغو یا کاهش اقدامات محدودکننده علیه روسیه شود.
البته نسخه پیشنهادی پلوسی تغییر چندانی از نسخه اولیه این لایحه قانونی که در تاریخ ۱۵ ژوئن به تایید سنای آمریکا رسیده، نکرده است. فقط در سند اصلی، این تنها رئیس مجلس نمایندگان بود که می توانست مانع از لغو تحریمها از سوی رئیس جمهوری شود، ولی اکنون هر یک نمایندگان چنین حقی را بدست آورده است.
لازم به یادآوری است که در پیش نویس لایحه قانونی اولیه نیز چنین بندی آمده بود که هر یک از قانونگذاران آمریکایی چه در سنا و در مجلس نمایندگان می توانند تشریفات لازم برای ممانعت از تلاش کاخ سفید در جهت لغو تحریمها را انجام دهد، ولی در کاخ سفید و وزارت امور خارجه آمریکا با این پیشنهاد موافقت نکرده و تاکید کردند که چنین مسئله ای مشکلاتی را برای فعالیتهای دیپلماسی بوجود خواهد آورد. به همین دلیل بعد از ارسال سند مصوبه سنا به مجلس نمایندگان، اصلاحاتی در متن این لایحه قانونی بوجود آمده و چنین حقی تنها برای ریاست مجلس نمایندگان کنگره قائل گردید، که در حال حاضر مسئولیت آن بر عهده "پل رایان" است. ضمن اینکه رایان شخصا با ابتکارعمل پیلوسی مخالف است.
بطور مرسوم دولت آمریکا مسئول تحریم‌هاست
"یوری راگولییف" مدیر مرکز مطالعات آمریکا در در دانشگاه روابط بین الملل مسکو معتقد است که مسئله تحریمها بطور مرسوم یکی از حقوق تعیین شده برای قوه مجریه (دولت آمریکا) است و از بین رفتن چنین اختیاری می تواند عواقب مهمی به دنبال داشته باشد. وی توضیح داده است: «تقویت تحریمهای اعمال شده در سطح قوه قانونگذاری، روند لغو آنها را تا حدود زیادی دشوار خواهد نمود. این در حالی است که اوضاع در عرصه بین المللی می تواند بسرعت تغییر کند. به همین دلیل جای تعجب ندارد که دولتهای آمریکا، از جمله دولت باراک اوباما، علاقه ای به این ندارند که اختیار اعمال و لغو تحریمها بدست قانونگذاران بیفتد. »
این کارشناس بعنوان نمونه به قانون «جکسون-ونیک» اشاره کرد که در سال ۱۹۷۴ به تصویب قانونگذاران آمریکایی رسید که محدودیتهایی را علیه اتحاد جماهیر شوروی سابق اعمال نموده بود، ولی تنها در سال ۲۰۱۲ و سالها بعد از فروپاشی شوروی، روند لغو آن به اتمام رسید. در صورتیکه در عرصه روابط دیپلماتیک، لازم است تا سریعتر از این به روند تحولات جهانی واکنش نشان داده شود.
اختلافات کاخ سفید و کنگره آمریکا در زمینه بودجه نظامی
این روزنامه می نویسد: این در حالی است که بین کنگره و دولت ترامپ رویارویی جدی در رابطه با بودجه نظامی سال ۲۰۱۸ نیز وجود دارد. با وجودیکه رئیس جمهوری آمریکا موافقت کنگره با لایحه قانونی افزایش بودجه نظامی را ستود، ولی با ابتکارعمل مربوط بع تولید موشکهایی که در مغایرت با پیمان نابودسازی موشکهای دارای برد متوسط و پایینتر، بین روسیه و آمریکاست، مخالفت کرده است. ترامپ همچنین با کاهش هزینه های مربوط به پیمان «آسمان باز» که علاوه بر آمریکا، ۲۳ کشور از جمله روسیه در آن مشارکت دارند، نیز مخالف است.
یوری راگولییف یادآور شده است: «تصویب بودجه در آمریکا جریانی بسیار پیچیده دارد که زمان زیادی می برد، هرچند در شرایط کنونی بسیار زود است که در مورد آن پیش بینی نمود. در این رابطه در اکثر موارد اختلافاتی بین دیدگاههای کاخ سفید و کنگره دیده می شود، ولی در نهایت قانونگذاران در باره آن تصمیم گیری می کنند. البته در برخی مواقع هم اقدامات نظامی از طریق تامین بودجه های محرمانه که محتوای آنها هرگز علنی نمی شود، تامین می گردد، یعنی پنتاگون در هر صورت برخی برنامه های نظامی مورد نظر خود را در هر صورت پیش خواهد برد. »