به گزارش مشرق، پر مرته‌ساکر مدت 3 سال است که از تیم ملی آلمان فاصله دارد. او بعد از آنکه در فینال جام جهانی 2014 با تیم کشورش در مسابقات برزیل، قهرمان شد، برای همیشه از حضور در رده ملی اعلام کناره‌گیری کرد.
مرته‌ساکر که بازیکن آرسنال انگلیس است، تمام توان خود را معطوف فعالیت در رده باشگاهی کرد.
مدافع 33 ساله که تابستان آینده بازنشسته خواهد شد و قرار است به عنوان مدیر آکادمی تیم لندنی به فعالیت بپردازد، با سایت فدراسیون فوتبال کشورش مصاحبه‌ای انجام داده و در بخشی از آن به بازی تیم کشورش با تیم ملی ایران در سال 2005 در ورزشگاه آزادی تهران اشاره کرده است.
مسابقه‌‌ای که اولین حضور او در پیراهن تیم ملی کشورش بود.
وی ابتدا در پاسخ به این سئوال که در فرودگاه تهران با استقبال هزاران نفری و بسیار گرم از سوی مردم کشورمان، اعضای تیم آلمان مواجه شدند و تک تک نفرات تیم آن هنگام یورگن کلینزمان، شاخه‌های گل از ایرانی‌ها دریافت کردند، اظهار داشت:واقعا غرق در شور و هیجان بودم. فقط هم من اینطور نبودم. امروز تصویرم از آن لحظات، بیانگر خیلی چیزها است.خیل عظیم تماشاگر،شور و هیجان، همه جا شور، گرما ، حرارت و هیاهو در خیابان‌ها بود. همان جایی که مردم فوق‌العاده زیادی حاضر بودند و با قلب و تمام وجود حضور داشتند.فوق‌العاده بود. اما برای من تازه وارد، این اتفاق بسیار بزرگی بود. فراتر از واقعیت بود.
او در پاسخ به این سئوال که چقدر برای حضور مقابل ایران امیدوار بوده، نیز عنوان کرد:وقتی در جمع تیم ملی هستی،دوست داری بازی کنی اما به خودم گفتم منتظر شوم چه پیش می‌آید. قبل از آن هیچ صحبتی با یورگن کلینزمان نداشتم.در بازی هم شرایط جوری پیش رفتم که توانستم برای چند دقیقه‌ای بازی کنم که البته برای من دستاورد بسیار عظیمی بود.
مرته ساکر در مورد بازی مقابل 100 هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی و تجربه‌ای که به دست آورد، عنوان کرد:برای این بازی خاص، یکسری چیزهای ویژه وجود داشت.به عنوان مثال انتخاب آزاد نیمکت که البته از این راه، جای نشستن آرامتری به دست نیامد. اما جای حیرت داشت که چقدر سریع ورزشگاه پر از تماشاگر شد. در اروپا مرسوم این است که دستجات مردم در آخرین دقایق ورزشگاه را پر می‌کنند. در تهران، ورزشگاه چندین ساعت قبل از شروع تا آخرین صندلی پر شده بود.وقتی ما برای گرم کردن به زمین رفتیم، جو ورزشگاه طوری بود که گویی حین بازی هستیم.
او ادامه داد:خیلی چیزهای جزیی از آن بازی به یادم نمانده اما یادم هست که فابین ارنست و توماس برداریچ گل‌ها را زدند و به خاطر می‌آورم که علی کریمی در آن موقع بی وقفه با تکنیکش می‌درخشید و ما را به سرگیجه انداخته بود.
او افزود:در آن هیاهوی زیاد و به هنگام ورود به جای کریستیان ورنس، کلنیزمان به من گفت برو به زمین،تجربه کسب کن، آرامش خودت را حفظ کن و بازی خودت را انجام بده.