کد خبر 752785
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۶ - ۱۵:۱۰

بازیگر ملک سلیمان گفت: من اتفاقاً نسبت به حذف بخش نمایشنامه نویسی هیچ اعتراضی ندارم، چون بالاخره تکلیف مشخص شد و نویسندگان از این به بعد می‌دانند که کاملاً از عرصه هنر حذف شده و هیچ جایگاهی ندارند.

به گزارش مشرق، امین زندگانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که این روزها با نمایش "بنگاه تئاترال" نوشته "علی نصیریان" روی صحنه تماشاخانه سنگلج تهران مشغول بازی است  درخصوص وضعیت این روزهای تئاتر ایران گفت: متاسفانه اوضاع تئاتر به هیچ وجه اوضاع خوبی نیست و آثاری که روی صحنه می‌روند همچون سینما گیشه محور بوده و کمی از خلاقیت و مضمون دور شده اند.

وی نبود نمایشنامه در تئاتر و فیلمنامه در سینما را مشکلی مشترک خواند و گفت: از یک زمانی آمدند و گفتند که ما می‌خواهیم به سمت مدیریت جهانی برویم. یک شخصی آمد و این سنگ بنای اشتباه را گذاشت و گفت که ما مدیریت جهانی بلدیم در صورتی که مدیریت جهانی باید در تمامی زمینه‌های هنر به موازات پیش برود و نه اینکه به واسطه یک اسم بخواهیم بخش‌های دیگر را قربانی کنیم.

بازیگر فیلم "ملک سلیمان" با اشاره به وضعیت بد فیلمنامه و نمایشنامه‌نویسان ایرانی تصریح کرد: در همه جای جهان فیلمنامه نویس و نمایش‌نویس بالاترین دستمزد را در بین عوامل یک فیلم و نمایش دریافت می‌کنند اما اینجا آمدند و گفتند نویسنده چرا باید اصلاً دستمزدی دریافت کند. آنها فکر می‌کنند هم اینکه کار یک نویسنده اجرا شود به او لطف کرده‌اند.

وی در همین راستا تاکید کرد: همین دستمزد کم و بی‌اهمیت جلوه دادن نویسنده باعث شد هرکسی را برای نگارش آثار انتخاب کنند و در بعضی موارد خود تولید کنندگان متن را بنویسند و یا همانجا سر صحنه پیاده کنند.

بازیگر سریال "شهر آشوب" با ابراز گلایه از حذف بخش نمایشنامه نویسی در جشنواره تئاتر فجر خاطرنشان کرد: امسال متاسفانه آمدند و حجت را تمام کردند و با حذف بخش نمایشنامه نویسی از جشنواره تئاتر فجر همان اندک اهمیتی که به نویسندگان می‌دادند را هم کنار گذاشتند. این تصمیم یعنی کلاً نمایشنامه‌نویسی جزو هنرها نیست. ما همواره در برخی تصمیمات بدعت گذار هستیم و مخصوصاً این بدعت‌ها در جاهایی اعمال می‌کنیم که هیچ سوادی نسبت به آنها نداریم. با این تصمیم تازه بالاخره تکلیف مشخص شد و نویسندگان از این به بعد می‌دانند که کاملاً از عرصه هنر حذف شده و هیچ جایگاهی ندارند. این بهتر از برخوردهای کم‌رنگ و کم‌رمق بود که در این سالها با آنها می‌شد و نباید از تئاتر این روزها بیشتر از این هم انتظار داشت.

منبع: میزان