به گزارش مشرق، اواخر مهرماه گذشته محمود گودرزی از سمت خود به عنوان وزیر ورزش استعفا کرد تا بخش دیگری از ترمیم کابینه که حسن روحانی قولش را داده بود رقم بخورد. تغییری که به زعم دولتمردان برای بهبود کار در ورزش کشور صورت گرفت.
مسعود سلطانی فر جایگزین محمود گودرزی شد و از سوی رئیس جمهور هم لقب «کامپیوتر ورزش» را گرفت تا با برنامه های خود و ایجاد تغییرات اساسی در بخش های مختلف، موجبات رشد و شکوفایی در ورزش کشور را فراهم کند. هر چند سلطانی فر در ابتدای راه فقط به بررسی بخش های مختلف وزارت تحت رهبری خود پرداخت و در ادامه آهسته آهسته تغییرات را از معاونین خود آغاز کرد.
تغییراتی که شاید به زعم کارشناسان ورزشی لازم بود ولی انتخاب های وزیر جدید، انتقاداتی را در پی داشت. رفتن سجادی از معاونت قهرمانی و آمدن داورزنی مهمترین آن بود که رفته رفته ثابت کرد سلطانی فر می توانست انتخاب بهتری در این بخش داشته باشد. هرچند داورزنی مناسبات تجاری فرزندش با چند فدراسیون از جمله تکواندو را عادی و براساس قانون جلوه داده ولی نمی توان از این موضوع به سادگی گذشت.
با اعتمادی که روحانی به سلطانی فر دارد، وی شاید تنها انتخاب رئیس جمهور برای باقی ماندن در سئول است، ولی در اینکه او از مجلس رای اعتماد بگیرد یا خیر تردیدهای وجود دارد.
در زیر نگاهی داریم به مشکلات ورزش در چند هفته اخیر تا بیشتر پی ببریم که سلطانی فر برای ماندن در وزارت ورزش، کار سخت و دشواری را پیش رو دارد؛
فوتبال، کی‌روش و استعفای مصحلتی اسدی
فوتبال را باید مهمترین چالش ورزش کشور حداقل در یک ماه گذشته عنوان کنیم. تیم ملی فوتبال ایران برای ششمین بار در طول تاریخ ورزش ایران و دومین دوره متوالی جواز حضور در جام جهانی را کسب کرد. فوتبال ایران با «کارلوس کی‌روش» حداقل در بحث ملی متحول شد و شخصیت خاص خود را پیدا کرد. اما کی‌روش فراتر از اختیاراتش در فدراسیون فوتبال دخالت دارد. مردم ایران بیانیه های او را فراموش نمی کنند که منجر به استعفای دبیر فدراسیون شد.
هرچند اسدی اعلام کرد که استعفایش ربطی به اختلاف با سرمربی تیم ملی ندارد، ولی کمتر کسی است که این ادعا را باور کند. این موضوع را اضافه کنیم به مشکلات ریشه ای استقلال و پرسپولیس و بحث های مدیریتی و ابهامات اسپانسرها و ..... که متاسفانه وزارت ورزش نقش خود را به خوبی در این بخش ایفا نکرد. مشکلاتی که همین هفته جاری پای تاج را به مجلس بازکرد.
وزنه برداری و بازیکن سالاری
کیانوش رستمی وزنه برداری خوبی است که افتخارات بزرگی برای ورزش کشور کسب کرده است. ولی او باید به عنوان یک ورزشکار تابع تصمیم فدراسیون و قوانین مربوط به تیم ملی باشد. در آستانه المپیک، به تنهایی تمرین کرد و طلا هم گرفت. با آغاز اردوهای تیم ملی او باید زیر نظر سجاد انوشیروانی تمرینات خود را پیگیری می کرد. وقتی این موضوع را نپذیرفت، یعنی سرمربی تیم ملی را قبول ندارد و فدراسیون هم نتوانست او را مجاب به پذیرش قوانین اردوی تیم ملی کند.
این دست مسائل در نهایت به استعفای سرمربی تیم ملی انجامید و کمیته فنی فدراسیون هم خیلی راحت این استعفا را پذیرفت تا پرچم بازیکن سالاری در وزنه برداری هم بالا رود. اینکه چرا علی مرادی با این همه تجربه چنین تصمیمی گرفت یک روی قضیه است و اینکه نقش وزارت ورزش در این بین چه می شود، بحث دیگر!
بختک تعلیق در نزدیکی شطرنج
فدراسیون شطرنج بهمن ماه ۹۵ اقدام به برگزاری چهلمین دوره مسابقات قهرمانی بانوان جهان کرد. مسابقاتی که هزینه های زیادی روی دست ورزش کشور گذاشت و باوجود گذشته نزدیک به شش ماه از پایان این رقابتها هنوز تکلیف ۴۵۰ هزار دلار هزینه جایزه نقدی ۶۳ بازیکن حاضر مشخص نشده و همین موضوع فدراسیون شطرنج را در آستانه تعلیق قرارداده است.
فدراسیون شطرنج با ارسال نامه ای به فدراسیون جهانی دو هفته مهلت برای پرداخت این هزیته طلب کرده و داورزنی در اظهار نظری بی تفاوت گونه بیان کرده«چماق تعلیق همیشه بالای سر شطرنج بوده است. من نمی دانم که این چه برنامه ریزی بود که برای مسابقات زنان جهان انجام شد. فدراسیون نباید نسبت به کاری که نمی توانست انجام دهد تعهد می داد»
تیراندازی و برگزاری انتخابات پرشائبه
مجمع انتخابات فدراسیون تیراندازی در حالی ۲۰ تیرماه با پیروزی علی دادگر به پایان رسید که هنوز صندلی ریاست وی لرزان است. خبرهای ضد و نقیض در خصوص رای مجدد دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال رای سابق و در واقع بازگشت شرایط به دوران ریاست هاشمی در تیراندازی منتشر شد. هرچند سلطانی فر این موضوع را تکذیب کرده و مدعی شد هیچ نامه ای از دیوان عدالت اداری به دست وزارت ورزش و جوانان نرسیده، ولی روزهای آینده در این مورد خبرهای متفاوتی شنیده می شود.
تکواندو و حمایت بی دلیل
تکواندو ایران بعد از شکست تلخ در بازیهای المپیک، روند نزولی را طی می کند. بدور از انصاف است که نقش پولادگر در موفقیت های سالهای قبل از ۲۰۱۶ را نادیده بگیریم، ولی او رفته رفته به آخر خط مدیریت در فدراسیون رسیده است. شکست در جام جهانی و نتایج ضعیف در رقابتهای جهانی کره جنوبی، نشانه ای محکم براین موضوع است. در شرایطی که اغلب کارشناسان و ملی پوشان دیروز تکواندو نقدهای جدی به تکواندو دارند، وزارت ورزش حمایت قاطع خود را از رئیس فدراسیون تکواندو اعلام کرده است.
موفقیت های رده های سنی پایه، بانوان و مدالهای ارزشمند کیمیا علیزاده هم دیده می شود ولی باید قبول کرد، عملکرد یک رشته ورزشی در بازیهای المپیک و مسابقات جهانی ارزیابی می شود که تکواندو در این دو رویداد نمره قبولی نگرفت. ضمن اینکه با سلطانی فر موافقیم که یک تیم نمی تواند همیشه قهرمان جهان شود، با این هم موافقیم که عنوان سومی جهان، مقامی با ارزش است، ولی آیا وزیر ورزش بررسی کرده که این عنوان سومی با چه کیفیتی بدست آمده است؟ آیا مشکلات ریشه ای تکواندو که روز به روز منتقدان بیشتری را جلب خود می کند، از کجا نشات گرفته؟
والیبال و دوران پسا ولاسکو
والیبال هنوز از زیربار فشار ناشی از خروج ولاسکو خارج نشده است. در واقع بعد از رفتن این مربی آرژانتینی والیبال ایران سیر نزولی گرفت. شکست های متوالی در رده های سنی و مباحث ریشه ای مربوط به بازیکن سالاری در تیم ملی مشکلات عدیده ای را این رشته به دنبال داشته است. از سوی دیگر داورزنی اوایل بهمن ماه گذشته به عنوان معاون وزیر انتخاب شد و طبق قانون می بایست برنامه برگزاری مجمع اجرا می شد که گویا وی علاقه ای به ترک والیبال ندارد و همچنان از دور فدراسیون تحت رهبری خود را هدایت می کند.
اینکه چرا سلطانی فر بعد از انتخاب داورزنی به عنوان معاون خود، شخصی را به عنوان سرپرست برای والیبال انتخاب نکرده خود داستان دیگری دارد. در شرایط فعلی عمده خانواده والیبال از روند این رشته رضایت ندارند و وزارت ورزش هم بی توجه به این دست مسائل همچنان تعقیب کننده مسائل این رشته پرطرفدار است.
خیز وزارتی ها برای کمیته ملی المپیک
وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در طول سالهای اخیر بخصوص از زمان ورود سلطانی فر چالش های جدی با هم داشته اند. همین چالش ها اکنون این شائبه را در پی داشته که وزارتی ها برنامه های خاصی برای کمیته ملی المپیک دارند. هرچند وزات ورزش بارها اعلام کرده که در مجامع فدراسیون ها دخالتی ندارد ولی برگزاری انتخابات و آمدن نفراتی همسو با تفکرات متولیان ورزش کشور چیز دیگری را نشان می دهد. اگر دید که داورزنی به عنوان گزینه وزارت برای حضور در انتخابات پیش روی کمیته ملی المپیک معرفی شد، چندان تعجب نکنید.