به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه های خود نوشت:
این روزنامه در تحلیلی مبسوط نوشت: ایران؛ امروز قدرت با نفوذ در عراق است و این را آمریکا ۱۴ سال پیش با سرنگون کردن «صدام حسین»، به تهران هدیه کرد. ردپای ایران درعراق را در همه جا می‌توان یافت؛ از انواع اقلام و کالاهای موجود در فروشگاه‌ها تا برنامه‌های رادیو و تلویزیون که تماماً جانبدارانه متمایل به ایران است. حتی مصالح ساختمانی و همه از ایران می‌آیند. اما اینها حتی نیمی از حضور قوی ایران در عراق هم نیست.
در گوشه گوشه خاک عراق، شبه نظامیان همسو با ایران سخت مشغول کارند تا یک کریدور از تهران تا سوریه و لبنان بکشند و از این دالان زمینی مرد جنگی و اسلحه به سوریه و لبنان بفرستند.
۱۴ سال قبل که آمریکا به عراق یورش برد تا «صدام حسین» را از قدرت بردارد؛ این تهاجم نظامی بسیار برای آمریکا گران تمام شد و خون و پول زیادی از آمریکاییان را طلبید. حدود ۴۵۰۰ آمریکایی کشته شدند و این نبرد افزون بر ۱ میلیارد دلار آمریکا را بلعید.
رژیم عراق دشمن دیروز ایران بود؛ دشمنی که در دهه ۱۹۸۰ ایران با آن درگیر جنگی خونین شده بود و در یک معرکه هولناک علیه ایران از سلاح شیمیایی استفاده کرده بود که به گواه تاریخ‌دانان پیش از آن فقط در جنگ جهانی اول از این چنین سلاحی استفاده شده بود.
ایران مسابقه را برد و آمریکا باخت
از آن مهم‌تر؛ عراق امروز کشوری است که ایران از آنجا کوریدوری را از تهران تا مدیترانه کشیده است و از آنجا این دالان را بطور مؤثر اداره می‌کند.
«هشیار زیباری» وزیر خارجه سابق عراق که به اتهام اینکه با آمریکا ارتباط دارد از سمتش برکنار شد. درباره ایران می‌گوید: «ایران قدرت مسلط بر عراق است. ایران قدرت برتر حاکم بر عراق است.»
ایران با امتزاج قدرت نرم و قدرت سخت؛ نفوذش را در لبنان، سوریه، یمن و افغانستان و هر کجای دیگر در منطقه که توانسته بسط داده است.
عراق؛ معمای غامض و شکست سیاست خارجی سه دولت اخیر آمریکا بوده است. نقش ایران درعراق بسیار عمیق است. ایران پیوندهای گسترده مذهبی با عراق و با شبکه‌ای از متحدان بومی‌اش برقرار کرده است.
ایران می‌تواند با استفاده از کوریدور نفوذی که بدست شبه نظامیان تحت امرش ساخته است سلاح و تدارکات برای سوریه و لبنان و حزب‌الله استفاده کند.
در سال ۲۰۰۹ که آمریکا شروع کرد به تدریج سربازانش را از عراق خارج کند؛ بعضی از دیپلماتهای آمریکایی در عراق تصور می‌کردند که زمینه‌های نفوذایران در عراق هم از بین رفته است و این مطلب را در پیام‌هایشان به واشنگتن ابراز می‌کردند.
اما نامه‌های بعدی به واشنگتن که دیدگاه مقامات عراقی بود و در «ویکی‌لیکس» هم افشاگری شد حکایت می‌کرد «اگر آمریکا از عراق برود؛ ایران جای خالی آن را پر خواهد کرد.»
«رایان کروکر» سفیر آمریکا در سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ در عراق هم گفته است که اگر آمریکا بعد از شکست داعش عراق را ترک کند؛ این یعنی سپردن زمام کار به دست ایران برای آنکه آزادانه هر کار دلش خواست در عراق انجام دهد.»
دولت ترامپ علامت داده که از نزدیک اوضاع عراق را زیر نظر خواهد داشت تا از این طریق جلوی ایران را بگیرد. اما آیا برای این کار خیلی دیر نیست؟ «سامی العسکری» سیاستمدارعراقی که روابط خوبی هم با ایرانی‌ها و هم با آمریکایی‌ها دارد می‌گوید: «ایران ابداً تصمیم ندارد ساکت بنشیند و دست به کاری نزند. آنها ابزار زیادی دم دستشان است. واضح‌تر بگویم. آمریکا کار زیادی از دستش ساخته نیست.»