به گزارش مشرق، شبکه تلویزیونی «یورونیوز» در گزارشی با موضوع «بازی خطرناک آمریکا با ایران»، نوشت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و مشاورانش در طول هفته های اخیر به عربستان سعودی ملحق شده اند و ایران را به مرکز تروریسم در خاورمیانه متهم کرده اند. در عین حال، کنگره آمریکا نیز در حال آماده کردن دور جدیدی از تحریم ها علیه ایران است. اما با این وجود، تصویر سازی ایران به عنوان نوک نیزه تروریسم جهانی بر اساس گفته ملک سلمان پادشاه عربستان، نه تنها اقدامی اشتباه است بلکه بی نهایت خطرناک محسوب می شود زیرا چنین اقدامی می تواند به وقوع یک جنگ دیگر در خاورمیانه ختم شود.
دموکراسی کارآمد ایران در منطقه
در حقیقت، به نظر می رسد وقوع این درگیری، هدف برخی از افراد عجول در آمریکا باشد؛ آن هم به رغم این واقعیت واضح که ایران در موضعی مشابه آمریکا در تقابل با داعش قرار دارد.
حقیقت دیگری که وجود دارد، این است که ایران برخلاف بسیای از دشمنان منطقه ای اش، یک دموکراسی کارآمد دارد.
ترامپ با حمایت از سعودی ها، به دنبال کاسبی تجاری است
بر اساس این گزارش، شاید اتخاذ رویکرد ضد ایرانی و حمایت از سعودی ها از سوی ترامپ با هدف یک تجارت دیگر در پیش گرفته شده باشد. ترامپ از تصمیم عربستان سعودی برای خرید 110 میلیارد دلاری تجهیزات جدید آمریکایی خرسند است و این توافق را به معنای اشتغال زایی در آمریکا توصیف کرده است و اینطور به نظر می رسد که تنها راه درآمدزایی برای کارگران آمریکایی این است که یک جنگ دیگر به راه بیفتد.
این در حالیست که کسی از معاملات خصوصی و پنهانی میان عربستان و ترامپ و خانواده اش با توجه به حمایت گرم رئیس جمهور آمریکا از رویکرد جنگ طلبانه ریاض خبر ندارد.
سیاست خارجی آمریکا مملو از جنگهای بی هدف
لاف زنی های دولت ترامپ در قبال ایران موضوعی است که انتظار آن می رود. سیاست خارجی آمریکا پر از جنگ های خارجی بی دلیل، غم انگیز و به شدت مخربی است که هیچ هدف واقعی ای را دنبال نمی کنند و در نهایت، چطور می توان توضیحی برای درگیری های بی فایده و پرهزینه آمریکا در ویتنام، افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، یمن و بسیاری دیگر از جنگ ها ارائه کرد؟
یورونیوز با اشاره به اینکه ریشه دشمنی آمریکا با ایران به انقلاب اسلامی سال 1979 میلادی باز می گردد، نوشت از نظر بیشتر آمریکایی ها، بحران گروگان گیری کارمندان سفارت آمریکا در تهران و انقلاب ایرانی ها امری غیر منتظره بود.
تبانی انگلیس و آمریکا برای سرنگونی دولت دموکراتیک ایران
با این حال تعداد کمی از آمریکایی ها این نکته را درک می کنند که انقلاب ایرانی ها یک چهارم قرن بعد از آن صورت گرفت که سازمان سیا در آمریکا و آژانس اطلاعاتی ام آی 6 انگلیس در سال 1953 میلادی، برای سرنگون کردن دموکراتیک ترین دولت منتخب ایران با یکدیگر تبانی کردند و یک حکومت پلیسی و رعب و تهدید را تحت ریاست شاه به وجود آوردند تا نظارت شرکت «آنگلو امریکن» بر نفت ایران را حفظ کنند آن هم در شرایطی که نفت ایران با تهدید ملی شدن روبرو شده بود.
آمریکا مخالف خودمختاری ایران است
یورونیوز نوشت آمریکا در طول دولت ریگان از عراق در حمله به ایران حمایت کرد. عراق در این جنگ از تسلیحات شیمیایی استفاده کرد و زمانی که در سال 1988 میلادی این جنگ به پایان رسید، آمریکا ایران را تحت تحریم های مالی و تجاری قرار داد. تحریم هایی که تا امروز پابرجا مانده اند.
آمریکا از سال 1953 میلادی تاکنون با انجام اقدامات مخفیانه و حمایت نظامی از دشمنان تهران و اعمال تحریم های چند دهه ای، با پیشرفت اقتصادی و خودمختاری ایران مخالفت کرده است.
در ادامه این گزارش به مخالفت اسرائیل با برنامه هسته ای ایران اشاره و نوشته شده است که مقامات تندرو در اسرائیل مکررا به دنبال متقاعد کردن آمریکا برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران بوده اند و لااقل از آمریکا خواسته اند که اجازه این حمله را به اسرائیل بدهد.
یورو نیوز نوشت که خوشبختانه «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا مقابل این خواسته اسرائیلی ها مقاومت کرد و روی یک پیمان مذاکره شده بین ایران و 5 کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل و آلمان تاکید کرد.
رقابت میان ایران و عربستان نیازمند سازش دوطرفه
با این حال، به نظر می رسد که هدف ترامپ و سعودی ها این است که امکان عادی سازی روابط میان تهران و واشنگتن را که در پی توافق هسته ای حاصل شده است، از بین ببرند.
بر اساس این گزارش، احمقانه است که قدرت های خارجی به خودشان اجازه دهند تا به جانبداری از آن دسته درگیری های فقه ای و تلخ ملی ای بپردازند که صرفا از طریق سازش حل شدنی اند. از آن جمله، درگیری فلسطینی ها و اسرائیلی ها، رقابت بین عربستان سعودی و ایران تماما به سازش دو طرفه نیاز دارند.
یورونیوز در پایان گزارش خود نوشت کشورهای انگلیس، فرانسه، آمریکا و روسیه در طول قرن گذشته همگی در بازی قدرت خاورمیانه بد ظاهر شده اند و زندگی و پول و اعتبار خود را در این بازی از دست داده اند. در حال حاضر آنچه بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است، روی کار آمدن دوره ای از دیپلماسی با تاکید بر سازش است و نه ایجاد دور جدیدی از رقابت های تسلیحاتی که فاجعه به بار خواهد آورد.