اصلاح‌طلبان در حال به رخ کشیدن روندهای جدید «طلاق سیاسی» خود از روحانی هستند.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

*** 

«تنهایی روحانی»؛ فازهای جدید پروژه طلاق اصلاح‌طلبان از دولت

روزنامه شرق، روز شنبه گذشته و همزمان با برگزاری مراسم تحلیف رئیس‌جمهور روحانی در سرمقاله خود به قلم سردبیر این روزنامه از گزینه «تنها ماندن روحانی» صحبت کرد.

سردبیر شرق که در مقاله خود کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی و مشی جدید او را در راستای حفظ و بقای خود آقای روحانی ارزیابی کرده است، در بند پایانی مطلب خود می‌نویسد:

«اینک دولت روحانی به مرحله‌ای رسیده که ناگزیر است با برخی واقعیت‌های تلخ روبه‌رو شود، اگرچه اصلاح‌طلبان همچنان از دولتش حمایت خواهند کرد و اصولگرایان معتدل نیز بیش از گذشته به او نزدیک خواهند شد، نمی‌توان توقع زیادی از آنان داشت. روحانی هرچه به‌سوی آینده گام برمی‌دارد، این اتحادها و ائتلاف‌ها شکننده‌تر می‌شود. این سؤال اساسی در حال شکل‌گیری است که آیا روحانی آمادگی تنها ماندن را دارد یا نه؟»[۱]

*برخی تحلیلگران معتقدند روند طلاق سیاسی دولت و اصلاح‌طلبان از یکدیگر مدت‌هاست که آغاز شده و هر روز باید شاهد فازهای جدیدی آن بود...

قبل از این، عبدالله نوری و علی شکوری‌راد نیز انتقادات بزرگی را از رئیس‌جمهور در ماجرای چینش کابینه بعمل آوردند.

عبدا... ناصری، عضو شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان هم چند روز قبل از کابینه اول رئیس‌جمهور روحانی با کنایه «ناهماهنگ و ناکارآمد» یاد کرده بود.[۲]

گفته می‌شود از آنجا که رئیس‌جمهور روحانی و اصلاح‌طلبان دیگر به هم نیاز ندارند و از طرفی هر دو سمت ماجرا نیز حاضر به قبول مسئولیت برخی رفتارهای دیگری نیست؛ لذا قاعدتا روند طلاق این دو نحله سیاسی می‌بایست از بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶ آغاز می‌شد. مقوله‌ای که پیروزی تامّ و تمام اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس و شورای شهر نیز بر احتمال وقوع آن افزوده است.

آگاهان سیاسی می‌گویند، حملات و فشارهای گسترده جریان سیاسی خاص به روحانی برای سهم‌خواهی از کابینه که طی هفته‌های اخیر صورت گرفت، از اول هم نه لزوما با هدف قرار گرفتن چهره‌های اصلاح‌طلب در کابینه که با هدف آغاز فرایند طلاق سیاسی شکل گرفت.

طرح اصلاح‌طلبان برای «عبور از خاتمی» در اواخر دولت دوم اصلاحات و رنگین‌تر نبودن خون رئیس‌جمهور روحانی از لیدر اصلاح‌طلبان نیز شاهدی برای قوام بیشتر تحلیل اشاره شده است.

پروژه «تنهایی روحانی» که روزنامه شرق از آن رونمایی کرده است؛ اگر زنگ‌های خطر را برای رئیس‌جمهور روحانی به صدا درنیاورد و موجب اصلاح برخی رفتارهای مسبوق به سابقه ستاد اعتدال در مجادله با برخی مبانی نشود، دولت را در روزهای پایانی عمر خود با تنگناهای گسترده‌ای مواجه می‌کند.

***

۸ سال پس فتنه ۸۸، فتنه‌گران عزیز شدند و «حصر» بی‌فایده!

۸ سال پس از وقوع فتنه بزرگ سال ۸۸ صحبت‌هایی از میان اصلاح‌طلبان و چهره‌های نزدیک به این جریان خاص سیاسی درباره فتنه‌گران شنیده می‌شود که به شدت محل تأمل است.

محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت یازدهم به تازگی از ۲ فعال فتنه که در حصر قرار دارند با عنوان «عزیزان» یاد کرده است.

به گزارش جماران، او گفته است:

ضمن آرزوی سلامتی برای این عزیزان امیدواریم شرایط به گونه‌ای پیش آید که دغدغه‌ای برای خانواده‌ آنها و مردم پیش نیاید. باید برای دفاع از منافع ملی و برقراری آرامش در جامعه تلاش کنیم.[۳]

عباس عبدی، تئوریسین اصلاح‌طلب نیز اخیراً طی مقاله‌ای بلند بالا مدعی شده است که علل محدثه و مبقیه حکم حصر شامل مرور زمان شده و ادامه حصر عملا وجه مجازات‌گونه ندارد!

به گزارش جماران، او سپس با بیان اینکه می‌توان به مرور زمان و در یک فرآیند سیاسی دایره حصر را بازتر کرد و این به نفع کشور است تصریح می‌کند:  

«پیش از این نیز نوشته‌ام که پس از انتخابات اخیر، ادامه حصر می‌تواند موجب برداشت‌های دیگر جز هدف پیشگیرانه ادعایی را به اذهان متبادر کند!»[۴]

*قبل از این دو نفر، غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی هم طی اظهاراتی در یک میتینگ سیاسی به مناسبت رأی‌آوری فهرست اصلاح‌طلبان در انتخابات چند شورای شهر، راجع به فتنه‌گران سال ۸۸ گفته بود:

«از سال ۸۸ به بعد بسیاری از عزیزان برای این موضوع هزینه دادند و امروز اگر مردم (به اصلاح‌طلبان مشهد و تهران) رای می‌دهند به دلیل آن هزینه‌ها است، ما میراث‌خوار آن هزینه‌ها هستیم، باید این امید، ایمان و باور به یاس تبدیل نشود.»[۵]

عبدالله نوری، از فعالان ستادی اصلاح‌طلب نیز اخیراً در یک جلسه، لفظ عزیز را برای فتنه‌گران به کار برده و گفته است: برای من روشن نیست از حصر این عزیزان چه نفعی عاید نظام می شود؟!

مرتضی الویری، عضو منتخب اصلاح‌طلبان در شورای شهر تهران که رئیس سنی این شورا نیز هست اخیراً درباره فتنه سال ۸۸ گفته است:

«تصور می کنم که نقار وکدورتی که از انتخابات سال ٨٨ به وجود آمد و دو تفسیر و برداشت متضاد در مورد این اتفاقات در ذهن اصلاح طلبان و بخش هایی از حاکمیت شکل گرفت، هنوز بر جای خود باقی است. تا زمانی که در گذشته بمانیم و هر کدام از طرفین خود را حق مطلق بداند و طرف مقابل خلاف منافع ملی و مصلحت تشخیص دهد، عارضه های منفی خود را تحمیل خواهد کرد. امیدوار هستم که همه متعهد شویم تا به آینده کشور فکر کنیم و در گذشته درجا نزنیم.»[۶]

از تلاش وابستگان جریان فتنه برای تقدس بخشی به فتنه سال ۸۸ و تطهیر فتنه‌گران که بگذریم! اما این مسئله جای تأسف دارد که متأسفانه برخی فعالین حوادث سال ۸۸ گویا قصد سوء استفاده از سماحت و نجابت اسلامی نسبت به خود را دارند.

این چهره‌ها اما نبایستی تصور کنند که سماحت نظام در حق آنها به معنی گذشت حاکمیت کشور از حادثه بزرگ سال ۸۸ (که به گواه خواص دلسوز کشور از جنگ ۸ ساله هم سخت‌تر بود) است.

نظام اسلامی که بر مسئله حصر لیدرهای فتنه تا زمان اعلام توبه رسمی از سوی آنها تأکید دارد به این دلیل است که این چهره‌ها پس از کشته شدن ده‌ها نفر، ملکوک شدن جشن حضور ۴۰ میلیونی مردم در انتخابات، امیدوار شدن دشمن به براندازی نظام، مخالفت با سیاست‌های اصولی نظام و غیره دیگر عزیز کسی نیستند و نباید هم باشند.

جدای از چهره‌هایی که با اطلاق لفظ «عزیز» به فتنه‌گران، آینده سیاسی خود را مجددا در معرض تنش‌های رسواکننده قرار می‌دهند اما آقای عبدی که با ژست تئوریک به معارضه با مسئله حصر برخاسته است هم در مقابل این سؤال مهم قرار دارد که آیا مرور زمان می‌تواند اثر یک جرم را پاک کند و رافع مجازات باشد یا خیر؟!

اگر پاسخ وی مثبت باشد، بدیهست که فلسفه مجازات برای احقاق حق مردم و اولیای دم در حقوق قضایی برای همیشه کأن‌لم‌یکن تلقی خواهد شد...

***

۴ سال ژست زباندانی و جهانی بودن نتیجه داد! رئیس‌جمهور گابن هم نماینده‌اش را فرستاد

مقامات دولت یازدهم در حالی در مراسم تحلیف رئیس‌جمهور روحانی پذیرای حدود ۱۰۰ شخصیت و هیئت نمایندگی از کشورهای دنیا بودند که همچون دستاوردهای برجام، «تقریباً هیچ» شخصیت تأثیرگذار و مهمی در میان این ۱۰۰ هیئت وجود نداشت.[۷]

چند رئیس‌جمهور آفریقایی و کشورهای همسایه سرآمد تمام شخصیت‌های مبرّزی بودند که در مراسم تحلیف آقای روحانی و پس از ۴ سال مدعای زباندانی بین‌المللی و «ژست جهانی شدن» شرکت کردند.

جالب آنکه حتی برخی رؤسای جمهور آفریقایی مثل رئیس‌جمهور گابن هم حتی صلاح ندانستند که در مراسم تحلیف آقای روحانی شرکت کنند و نمایندگان خود را به این مراسم فرستادند.

عمده مهمانان مراسم تحلیف آقای روحانی به جای اینکه اهل کعبه آمال دیپلماسی دولت یعنی اروپا و آمریکا باشند اما از قاره آفریقا آمده بودند و در مواردی سطح دیپلماتیک هیئت‌های حاضر حتی از هیئت‌هایی که در پسابرجام به ایران آمدند و البته حاوی دستاورد خاصی هم نبودند، کمتر است.

می‌توان گفت تنها مقام اروپایی که البته از موقعیت پارلمانی و همچون عمده میهمانان پارلمانی آفریقایی به مراسم تحلیف آقای روحانی آمد، یک زن یعنی فدریکا موگرینی، نماینده اتحادیه اروپا در سیاست خارجی بود.

*می‌توان ادعا کرد که مراسم تحلیف دولت دوم آقای روحانی در پایین‌ترین سطح ممکن در تاریخ تحلیف رؤسای جمهور ایران برگزار شده است.

این در حالی است که پیر و جوان در ایران اسلامی می‌دانند که آقای روحانی و یاران او طی ۴ سال گذشته چه تلاش‌هایی در جهت نزدیک شدن به اروپا و آمریکا انجام دادند و در این راه حتی از برخی خطوط قرمز نظام اسلامی هم گذشتند.

دولت یازدهم حتی از زمان پیشاانتخابات در سال ۹۲ هم ژست «جهانی شدن» گرفت و این ژست را حتی هنوز هم ادامه می‌دهد.

آقای روحانی چند وقت قبل در یکی از سخنرانی‌های خود گفته بود: «کاسبان تحریم بدانند که تحریم‌ها برداشته شده و دیگر بازنمی‌گردد. شما می‌خواهید با دنیا مذاکره کنید؟ شما بلد هستید که با دنیا مذاکره کنید و آیا زبان دنیا را می‌دانید؟ در حالی که در فهم زبان ملت خود گرفتار هستید.»[۸]

البته این فقط برگی از پرونده تقلای دولت یازدهم برای گرفتن ژست «جهانی شدن» بود.

حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور نیز زمانی از این گفته بود که «غربی‌ها می‌خواهند به ما کمک کنند» و هم او بود که زمان دیگری در پسابرجام هم اظهار کرد: «اکنون در مرحله بازی‌های برد-برد، ایران بخشی از جهان با همه چالش‌ها و فرصت‌های آن است و نه در برابر جهان. در این دیدارها مشخص شد که همه ما سرنشینان یک کشتی واحد و ساکنان یک کوی واحد هستیم.»[۹]

رفتارها و گفته‌هایی که البته باید موارد دیگری مثل حضور مشاور آقای روحانی با کراوات در مجامع جهانی، مصاحفه و پیاده‌روی ظریف با وزیر خارجه آمریکا، کم‌محلی نسبت به «محور مقاومت»، تأکید بر خروج حزب‌ا... از سوریه و تأکید یک چهره مبرّز نزدیک به دولت مبنی بر اینکه باید از مواردی که آمریکا روی آنها حساسیت دارد، احتراز کنیم[۱۰] را نیز به آن افزود.

ماجرای تحلیف رئیس‌جمهور روحانی و سطح میهمانان و مقامات خارجی شرکت‌کننده در آن می‌تواند عبرتی برای آیندگان و برای تاریخ باشد...

***

۱_ http://sharghdaily.ir/News/۱۳۷۷۵۳

۲_ mshrgh.ir/۷۵۷۰۶۷

۳_ http://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-۷۱۳۸۸۳

۴_ http://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-۷۱۵۴۰۱

۵_ mshrgh.ir/۷۴۷۸۷۴

۶_ mshrgh.ir/۷۵۶۶۲۵

۷_http://www.khabaronline.ir/detail/۶۹۴۰۱۰/World/diplomacy

۸_mshrgh.ir/۷۵۴۵۲۱

۹_http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=۱۳۹۴۱۱۱۷۰۰۱۳۴۲

۱۰_mshrgh.ir/۷۵۷۰۶۷

برچسب‌ها