به گزارش مشرق، حسن رشوند در یادداشت روزنامه جوان نوشت:
عملیات آزادسازی شهر تلعفر که از نگاه بسیاری، دومین شهر عراق پس از بغداد به جهت وسعت جغرافیایی و از نگاه برخی دیگر، سومین شهر عراق پس از بغداد و موصل به شمار می‌آید، در فاصله یک هفته یعنی از آغازین روز عملیات که یک‌شنبه گذشته بود، دیروز تحقق پیدا کرد. خیلی‌ها وقتی یک‌شنبه گذشته «حیدر العبادی» نخست وزیر عراق دستور حمله را صادر کرد، با دید تردید در اینکه آیا این شهر می‌تواند در اندک زمانی آزاد شود، پیروزی قریب‌الوقوع را دور از دسترس می‌دانستند و حداقل یک دوره زمانی دو ماهه را برای آزادی این شهر پیش‌بینی می‌کردند و به دلایلی وضعیت این شهر را برای آزادی مشابه آزادی موصل می‌دانستند.
تازه جالب آنجا بود که برخلاف راهبردهای غافلگیرانه نظامی، به‌دنبال دستور نخست وزیر و پیش از آغاز عملیات، هواپیماهای عراقی هزاران اعلامیه را در مرکز تلعفر پخش کردند و در این اعلامیه‌ها خطاب به ساکنین شهر و همچنین تروریست‌ها تأکید شد: « عملیات علیه تکفیری‌های داعش در تلعفر قاطعانه خواهد بود و لازم است اهالی شهر خود را برای آن آماده سازند.» این یعنی نیروهای نظامی و حشدالشعبی در یک هماهنگی کامل و با نقشه عملیاتی طراحی شده وارد این نبرد شده‌اند و قرار است در کمترین زمان برخلاف عملیات سخت موصل پیروزی را برای ملت عراق به ارمغان آورند.
اما چرا برخلاف برخی پیش‌بینی‌ها این پیروزی بزرگ در کمترین زمان محقق شد، دلیل اصلی آن را باید در شکست‌های سنگین تروریست‌های داعش طی ماه‌های اخیر و انسجام نیروهای نظامی و مردمی عراق و بی توجهی دولت عراق به هشدارهای امریکا در استفاده از حشدالشعبی دانست. در واقع قدرت تشخیص حیدرالعبادی در درک موقعیت و تسلیم نشدن در مقابل امریکا که مخالف سرسخت استفاده از نیروهای مردمی در عملیات بود، باعث شد این پیروزی بزرگ و شیرین برای ملت عراق رقم بخورد، بنابراین روحیه فروپاشیده تروریست‌ها و اعلام فرماندهان ارشد عراق مبنی بر اینکه عملیات نظامی آنها کوبنده خواهد بود و همچنین آچمز شدن امریکا از اینکه راهی برای کمک کردن به بیمار در حال موت داعش برایش باقی نمانده، عملاً شکست سنگین داعش و پیروزی زودهنگام برای آزادسازی تلعفر را رقم زد. یقیناً امریکا از عمق فاجعه‌ای که برایش در حال وقوع بود آگاه شده بود که سعی داشت آخرین تیرهای خود را به کمان گذاشته و با حمله به ستون کاروان نیروهای مردمی عراق، منفذی برای خروج تروریست‌ها و نجات آنها از مرگ حتمی پیدا شود. شهر تلعفر برای نیروهای عراقی اهمیت استراتژیکی زیادی دارد چرا که این شهر در مرکز یک مثلث مرزی قرار دارد؛ مثلثی که سوریه، عراق و ترکیه را در بر می‌گیرد. تروریست‌های تکفیری داعش از سال 2014 که تلعفر را تحت تصرف خود درآوردند، همواره از موقعیت جغرافیایی استراتژیک آن برای تردد در مرزهای سه کشور بهره‌برداری کرده‌اند. تکفیری‌ها به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب تلعفر، بر تمامی تحرکات نظامی در مناطق مرزی از سوی رزمندگان عراقی و نیروهای مقاومت در سوریه اشراف کامل داشتند. افزون بر این، راه مواصلاتی میان تلعفر به رقه سوریه که از جمله ویژگی‌های مهم و استراتژیکی این شهر محسوب می‌شود، با آزادسازی این شهر قطعاً دچار تغییر خواهد شد و تروریست‌ها دیگر نه در عراق مأمنی خواهند داشت و نه در سوریه روی آرامش را خواهند دید. با آزادسازی تلعفر حدود 200 کیلومتر از خاک عراق آن هم در نوار مرزی با سوریه و ترکیه آلوده است که عنقریب این مناطق نیز یکی پس از دیگری به امید خداوند آزاد خواهد شد.
اما دو نکته بیش از همه در آزادسازی تلعفر اهمیت دارد: 1- بدون تردید امریکا که پس از پایان اشغالگری داعش در شهر موصل ضربات سنگینی را متحمل شده بود، اراده کرده بود از کنار آزادسازی تلعفر به راحتی عبور نکند چرا که به درستی می‌دانست بقای حضور نظامی آنها در عراق مرهون دوام و بقای داعش در این کشور است، از این رو همه تلاش خود را مصروف کرد اولاً دستور حمله‌ای از سوی حیدر العبادی برای آزادسازی تلعفر صادر نشود و پس از دیدن اراده و تصمیم دولت برای آزادی این شهر قصد داشت دولت عراق را از به کارگیری نیروهای مردمی حشدالشعبی پرهیز دارد و با شکست این راهبرد، درصدد سنگ‌اندازی در مسیر عملیات حشدالشعبی برآمد که حمله به تجمع نیرویی و ستون آنها آن هم با بالگرد و هواپیما از جمله اقدامات خصمانه‌ای بود که صورت گرفت، بنابراین با این پیروزی باید گفت بزرگ‌ترین بازنده عملیات آزادسازی تلعفر دولت ایالات متحده امریکا بود.
2- در نقطه مقابل شکست امریکا و تروریست‌ها در عملیات تلعفر، پیروز واقعی این نبرد جانانه دولت عراق بود که اولاً زیر بار فشار امریکا در عدم‌به‌کارگیری نیروهای مردمی در عملیات آزادسازی موصل و تلعفر تسلیم امریکا نشد و با اقتدار از این داشته عظیم خود پاسداری کرد و با وحدت بین ارتش با نیروهای مردمی حشدالشعبی آینده امنیت عراق را تضمین کرد و این سرآغاز حرکت رو به جلوی دولت و ملت عراق برای خارج کردن نیروهای امریکایی و برقراری امنیت با توجه به ظرفیت‌های داخلی به‌ویژه نیروهای مردمی است.
منبع: روزنامه جوان