به گزارش مشرق، اندیشکده لهستانی «مطالعات روابط بین‌الملل» در تحلیلی در زمینه خرید سامانه دفاع موشکی «اس-400» از سوی ترکیه نوشت: سخنان مقام‌های ترکیه درباره خرید سامانه «اس-400» در وهله نخست باید به عنوان وسیله‌ای که آنکارا می‌تواند با آن به متحدان خود در ناتو فشار آورد، در نظر گرفت.
هدف ترکیه این است که شرکت‌های غربی را مجبور سازد تا از آن‌ها امتیازهای خاص به ویژه در مورد انتقال فن آوری و دانش کسب کند.
این اندیشکده ادامه داد: همچنین ممکن است که مقام‌های ترکیه با ابراز قصد خود در خرید این سامانه روسی سعی در تغییر سیاست آمریکا در سوریه داشته باشند، مثلا اطمینان حاصل کنند که واشنگتن از همکاری با کردهای موسوم به «حزب اتحاد دموکرات سوریه» پس از حمله انتحاری رقه دست برخواهد داشت.
با این وجود، گرچه ترکیه و روسیه هنوز هم مسیر طولانی زیادی نیاز دارند تا قرارداد اس- 400 را نهایی کنند، اما عوامل دیگری مبنی بر این وجود دارد که نباید در نهایی شدن این توافق مشکلی ایجاد شود.
این اندیشکده لهستانی سپس نوشت: تکمیل این توافق به این معنی است که ترکیه و روسیه مزیت پرداختن به مباحث سیاسی به نسبت ترس از همکاری با هم در چنین منطقه حساسی را پذیرفته‌اند. این امر شاید به عنوان گواهی برای این گمانه زنی در نظر گرفته شود که بعد از کودتای شکست خورده بارها و بارها در مطبوعات ترکیه دیده شده است، یعنی افراد با طرز تفکر یورو آسیایی (افراد ضد آمریکایی که مخالف ناتو هستند و بیشتر به روسیه گرایش دارند) در اطراف «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور و ارتش ترکیه موقعیت مهم‌تری کسب کرده‌اند.
بر این اساس، خرید این سامانه به این معنی نیست که ترکیه به طور خودکار از ناتو خارج خواهد شد. با این حال، این امر می‌تواند پیامی بسیار جدی درخصوص بهبود روابط بین آنکارا و مسکو باشد و سیاست بازدارندگی ناتو نسبت به روسیه را تضعیف کند.
در خاتمه این تحلیل آمده است: این امر همچنین به تقویت عدم اعتماد کشورهای عضو اتحادیه اروپا به ترکیه کمک می‌کند و سئوال‌های بیشتری را درباره نقش این کشور به عنوان یک متحد وفادار مطرح می‌کند. در نهایت این‌که خرید سامانه دفاع هوایی و موشکی خارج از ناتو همکاری نظامی آنکارا با متحدان آمریکا را بغرنج خواهد کرد.
سامانه زمین به هوای اس 400 نسل جدید سامانه پدافند هوایی روسیه است و به عنوان یک عامل بهبود یافته از خانواده پدافند هوایی اس-300 به‌شمار می‌رود.
اس - 400، در سامانه نام‌گذاری ناتو با نام اس‌آ-21 (SA-21) شناخته می‌شود و قبلا با نام اس-300 پ‌ام‌یو-3 (S-300PMU-3) شناخته می‌شد.
این سامانه زمین به هوا قابلیت‌های سامانه‌های دیگر از سری اس-300 را به چالش می‌کشد و برد آن حداقل دو مرتبه بیش از برد ام‌آی‌ام-104پاتریوت است.
به گفته منابع روسی و دیگر کشورها، اس-400 قادر به تشخیص صد هدف هم‌زمان و درگیر شدن با 12 هدف هم‌زمان از محدوده 400 کیلومتری است. این هدف‌ها می‌توانند از جمله انواع بالگرد، هواپیما، موشک‌های کروز و بالستیک باشند.