به گزارش مشرق، تعطیلات بازیهای لیگ شمشیر دولبه است. برای بعضی از تیم‌ها قسمت تیزش عمل می‌کند و روند نتیجه‌گیری و شرایط خوبشان را پاره می‌کند. برای بعضی از تیم‌های دیگر هم قسمت کندش عمل می‌کند و به آنها فرصت دوباره‌ای برای بازسازی می‌دهد. در هر دو روش اما یک نیروی کمکی وجود دارد که به هر دو دسته از تیم‌ها کمک می‌کند تا هم آسیب کمتری از تعطیلات دیده، و هم با نهایت استفاده از تعطیلات به بهترین روند خود برسند. این نیروی کمکی بازیهای تدارکاتی است.
با تعطیلی لیگ مربیان به تکاپوی برپایی بازیهای تدارکاتی می‌افتند. بعضی از مربیان کمتر و بعضی از مربیان مثل بیشتر. مثلا پرسپولیس از ابتدای فصلی که ۵ هفته از آن گذشته و بدون این که بازیهای پیش فصل را در نظر بگیریم، سه بازی تدارکاتی انجام داده است. این عدد در مورد تیم‌های مختلف متغیر است اما در مورد منصوریان و استقلال این عدد در طول فصل تا اینجای کار صفر بوده است. اتفاقی که فصل گذشته هم برای استقلال افتاد. منصوریان گویا اعتقاد چندانی به بازیهای دوستانه ندارد. این در حالی است که در هر دو فصل نتیجه نگرفتن تیمش در هفته‌های ابتدایی را هماهنگ نشدن بازیکنانش می‌داند اما راهکاری برای برطرف کردن این عدم هماهنگی ندارد.
ترس منصوریان از باخت و یا هر دلیل دیگری که سرمربی آبی‌ها برای برگزار نکردن بازیهای تدارکاتی دارد باعث می‌شود تا جا افتادن تیمش به تاخیر بیفتد. مشخص نیست که منصوریان و کادرفنی‌اش در این روزهای تعطیلی لیگ چه کارهایی برای بازگشت استقلال انجام داده‌اند. استقلال به واسطه بازگشت بازیکنان مصدومانش که قرار است با شروع بازیها در ترکیب اصلی هم قرار بگیرند و اولین بازیهای خود را در لیگ برتر انجام بدهند بیش از هر تیم دیگری به بازی تدارکاتی نیاز داشت تا این بازیکنان تازه از مصدومیت بازگشته به شرایط بازی برگردند اما فعلا تصمیم و استراتژی منصوریان، آماده سازی پشت پرده و بدون سروصدا و بازی تدارکاتی است. تصمیمی که باید منتظر نتایج و تبعات آن هم بود.