به گزارش مشرق، نیره ساری در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
چند سالی می‌شود که معوقات فرهنگیان از قبیل پرداخت اضافه‌کار، حق‌التدریس و حق‌الزحمه امتحانات معلمان گریبانگیر وزارت آموزش و پرورش‌شده و همچون زخمی چرکین هر ساله بر عمق آن نیز افزوده می‌شود.
بیش از یکسال از برگزاری امتحانات نهایی خرداد ۹۵ دانش‌آموزان می‌گذرد، اما هنوز مطالبات مربوط به حق‌الزحمه امتحانات نهایی این سال به معلمان پرداخت نشده است.
امتحانات نهایی سال ۹۶ هم برگزار شد و در آستانه سال تحصیلی جدید برخی معلمان ضمن اعتراض به پرداخت نشدن حق‌الزحمه خود، خواستار پیگیری و مساعدت رسانه‌ها در این زمینه شدند. حق‌الزحمه ۵/ ۵ ماه معوق حق‌التدریس به فرهنگیان که طبق گفته رئیس امور آموزش و پرورش سازمان برنامه و بودجه در تیرماه ۹۶ قرار بود به زودی پرداخت شود.
وی همان زمان گفت پرداخت حق‌الزحمه امتحانات نهایی ضروری بوده و اولویت بیشتری دارد،بنابراین با تخصیص اعتبار در خرداد ماه پرداخت خواهد شد. مطابق اظهارات رسمی علی الهیار ترکمن میزان ۹۷ میلیارد تومان معوقه حق‌الزحمه امتحانات، ۲۷خردادماه با ابلاغیه رسمی سازمان برنامه‌وبودجه تأمین اعتبار و واریز کردن آن به حساب معلمان، وظیفه قانونی وزارت آموزش و پرورش بود.
این مقام مسئول در نهایت هم تأکید داشت از میزان معوقات فرهنگیان فقط سه ماه از حق‌التدریس شاغلان باقی‌مانده است که برای این مورد باید تأمین اعتبار لازم انجام شود.
اکنون با گذشت چند ماه و رسیدن به فصل جدید سال تحصیلی، همچنان خبری از پرداخت این ۵/۵ ماه حق‌الزحمه معلمان خبر نیست.
یکی از معلمان با ابراز نگرانی و درخواست مسئلت در این زمینه نوشته است:
«۵/۵ماه از حق‌الزحمه معلمان رسمی آموزش و پرورش که پارسال کار کرده‌اند، هنوز پرداخت نشده و سال جدید دارد شروع می‌شود، شما را به خدا پیگیر این بدبخت‌ها باشید».
حال آنکه باید گفت آن وزیر هم که ادعای تکریم و منزلت معلمان را داشت، رفت. همان که می‌گفت «برای حل معیشت معلمان به دولت التماس می‌کنم» و اعتقاد داشت «قشر فرهیخته معلمان بیشتر از موضوع معیشت و حقوقشان نیازمند تکریم هستند.»
در شرایط فعلی اما وزیری بر مسند مسئولیت است که ادعا کرده «برنامه جدی برای ساماندهی وضعیت معیشت معلمان داریم.» بطحایی اخیراً نیز مطرح کرده که « حدود هزار میلیارد برای حق‌الزحمه امتحانات و حق‌التدریسی‌ها است و ان‌شاءالله تا پیش از سال تحصیلی بخشی از معوقات تأمین می‌شود.»
امید که بالاخره کسی پیدا شود تا:
۱- معیشت معلمان و پرداخت معوقات آنها را اولویت اول قرار دهد.
۲- مطابق با احادیث وسیره ائمه معصومین(ع) در مورد تکریم معلم شعارگونه حرکت نکند، بلکه استوار عمل کند.
۳- جایگاه معلمان را از پایین‌ترین جایگاه کارمندان به بالاترین درجه برساند.
۴- مهر پایان بر بی‌انگیزه‌شدن معلمان در شغل شریفشان بزند و بی‌تفاوتی را کنار بگذارد.
۵- سر تسلیم مقابل گلایه‌مندی همیشگی معلمان و فرهنگیان از پرداخت‌نشدن مطالباتشان فرود آورد.
۶- مقابل این همه بی‌مهری، یک عذرخواهی ساده انجام دهد.