سرویس سیاست مشرق - اصلاحطلبان همواره در شعار خود را حامی پروپاقرص زنان اعلام میکنند و مطالباتی از غیر جناح خود خصوصا دولت در زمینه حضور زنان در کابینه داشتند که این موضوع محقق نشد. این فشارها به دولت تا جایی است که یکی از روزنامههای این جریان در مطلبی عجیب از رئیسجمهور میخواهد که همسر خود را به عنوان فعال اجتماعی و فرهنگی وارد صحنه کند.
نیرویهای این جریان درحالی به دولت در خصوص مطالبات زنانه فشار میآوردند که در شهرداری تهران که اصلاحطلبان آن را در اختیار دارند چنین مطالباتی کمتر مطرح میشود. مهمترین سئوال این است که چرا اصلاحطلبان که علاقه وافری به حضور زنان در راس مدیریت دارند یک خانم را به عنوان شهردار انتخاب نکردند و فردی که سابقه بیماری قلبی دارد و در دولت قبل نصفه و نیمه برخی از پستها را اشغال کرده و به دیگری تفویض داده است را به عنوان شهردار انتخاب کردند.
البته در شهرداری تهران پیرسالاری و استفاده از بازنشستگان نیز معضلی برای این جریان شده و جوانان اصلاحطلب بسیار از این رویه گلایه دارند؛ موضوعی که نشان میدهد اصلاحات شعارها و مطالبات بر زمین مانده زیادی دارد.
در آخرین روزهای مدیریت محمدباقر قالیباف در شهرداری تهران وی میزبان خانم «ذکری محمد علوش»، شهردار بغداد بود که بیشتر این موضوع را پررنگ کرد و نشان داد این مطالبه زنانه محقق شدنی است اما در درون اصلاحات نه از نظر سوابق و عملکرد زنان و نه از لحاظ پشتیبانی سیاسی و ارادی چنین موضوعی مطرح است.
«ذکری محمد علوش»، شهردار بغداد در کنار شهردار سابق تهران
الهه کولایی به عنوان تنها بانوی کاندیدای شهرداری تهران در این باره به طور تلویحی بیان میکند که حضورش در میان ۲۰ کاندیدای دیگر نمایشی بوده است. تخصص کولایی روسیه، کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی است. وی حتی یک روز هم سابقه اجرایی ندارد! یعنی حتی یک بخش جزء از یک اداره کوچک را هم تاکنون اداره نکرده است اما خود را برای یک مجموعه عریض و طویل و پیچیده کاندیدای قشر زنان کرد که این موضوع بسیار قابل تاملی است.
کولایی خود در این باره میگوید:
واقعیت این است که من اصلا برنامهای برای شهردار شدن نداشتم. زمانی که سه نفر از اعضای شورای شهر؛ خانمها امانی، نژادبهرام و دکتر خداکرمی تماس گرفتند و گفتند که میخواهیم نام یک خانم را در میان نامزدهای شهرداری تهران بگنجانیم، من در سفر بودم و در زندگی شخصی هم شرایطی داشتم که در آن هنگام آمادگی پذیرش این پیشنهاد را نداشتم، به همین دلیل با قاطعیت جواب رد دادم و گفتم به هیچوجه حاضر نیستم وارد چنین رقابتی شوم. نه برنامهای برای این کار دارم و نه تمایلی برای حضور در این رقابت.اما تماس و اصرار اعضای یادشده از شورای شهر و اصرارشان بر این موضوع و تاکید بر اینکه هیچ کدام از گزینههایی که این پیشنهاد را با آنها مطرح کردیم، نپذیرفتند که حضور پیدا کنند و ما باید یک نفر را که در سطح ملی شناخته شده باشد به عنوان نماینده زنان معرفی کنیم، باید با دست پر وارد این عرصه شویم، ادامه یافت.
نشست الهه کولایی درباره برنامههایش در شهرداری تهران که بدون ارائه برنامه با حرفهای کلی سپری شد
البته کولایی در کنار بیتجربه بودن خود از عدم پشتیبانی سیاسی در جریان اصلاحات برای حضور زنان در عرصه مدیریتی با تمام شعارهایی که در این جریان داده میشود، سخن میگوید. وی در این زمینه به روزنامه اعتماد گفت:
من از نظر سیاسی هیچ پشتیبانی نداشتم، احزاب سازوکارها و بده بستانهای خود را داشتند. من معلم سیاست هستم وبه خوبی میدانستم که قاعده این بازی چیست. اما اجازه ندادم که این مسائل انگیزهام را تحت تاثیر قرار دهد. من از این فرصت استفاده کردم تا بسیار از موارد مورد غفلت و بایدها و بایستههای مدیریت شهری را مطرح کنم. شاید خیلیها میخواستند من حضوری نمایشی داشته باشم، البته این هم خیلی فرض ضعیفی نیست. همچنان که مرتب ابراز تعجب میکردند. تصور نمیکردند یک زن بیاید و برای مدیریت شهری برنامهای مدون و کاربردی ارایه بدهد. اما این را در نظر نمیگرفتند که یک زن هم میتواند با همکاری یک تیم متخصص و تشکیل یک گروه مشورتی کارآمد و پرانگیزه این وظیفه را به خوبی انجام دهد.
با این اوصاف کولایی به خوبی بیان میکند که اصلاحطلبان اگرچه در ظاهر شعار حضور زنان در ساختارهای مدیریتی را مطرح میکنند اما در اصل حتی کوچکترین عقیده و باوری در این زمینه ندارند و از این موضوع به طور ابزاری و نمایشی جهت برآورده شدن اهداف سیاسیشان استفاده میکنند.