در این برنامه کلاس و اموزش دیالوگ ها و گفتگو های بسیار و شبهای اتحاد و نواهای امید برگزار می شود.
نواهای امید با رهبری نادر عباسی جوان مصری و ارکستر فیلارمونیک به همراهی دو عضو جدید " شای واسنر" پیانیست اسرائیلی و " خسرو سلطانی " نوازنده نی از ایران اجرا می گردد.
نواهای امید با رهبری نادر عباسی جوان مصری و ارکستر فیلارمونیک به همراهی دو عضو جدید " شای واسنر" پیانیست اسرائیلی و " خسرو سلطانی " نوازنده نی از ایران اجرا می گردد.
این برنامه قبلا بدون حضور ایرانی ها و با حضور افراد اسرائیلی ، مصری ؛ اردنی ، فلسطینی و امریکائی در 28 اوریل سال 2008 در طی ده روز کلاس و گفتگو در ساکرومنتو برگزار شده بود.
نادر عباسی در بسط فعالیت های خود و تبادلات بیشتر با رژیم صهیونیستی " دانیل بارن بویم " و " شای وسنر " را از اسرائیل و همچنین نوازنده ایرانی نی " خسرو سلطانی " را وارد تیم چند ملیتی خود می گرداند و با همراهیش با رژیم مبارک و صهیونیست ها جای پای خود را در اپرای قاهره محکم تر می نماید.
دانیل بارن بویم آرژانتینی – اسرائیلی خود بانی ارکستر دیوان شرقی – غربی متشکل از ساکنان سرزمین های اشغالی و اعراب ساکن در خاورمیانه و سه نفر ایرانی و با نام بنياد هنري" بارن بويم" تحت ساختار ديپلماتيک رژيم صهيونيستي است ! تفکر حاکم بر اين روند هنري ديپلماتيک، پذيرش سلطه اسرائيل بر فلسطين و سپس زندگي به اصطلاح آرام فلسطينيهاي تحت سلطه اسرائيليها است!
"دانيال بارن بويم" تحت هدايت و نظارت دولت اسرائيل " ديوان غربي شرقي" را در سالزبورگ بنياد گذارده که در آن نوازندگان اسرائيلي و تعدادی فلسطيني و عرب و سه نفر از ايران ( یکی از آنان "بردیا کیارس شیرازی" است) را دور خود جمع کرده است .براي عضويت ايرانيها در اين گروه حساسيت زيادي از سوي وي ابراز شده بود چون ايران به عنوان کشوري غير عرب شناخته ميشد که درتقابل با اسرائيل قرار داشت. اين گروه بارها در سرزمينهاي اشغالي و اروپا کنسرتهاي موسيقي را اجرا نموده است.
نحوه نگرش و ديدگاههاي مغرب زمين در خصوص ارکستر سمفونيک و کلاً استفاده آنها از موسيقي در جنگ نرم موجب استفاده از بعد نمايشي و تبليغي اين برنامهها توسط صهيونيستها گرديده است و بدين سان وقتي غزه در محاصره قرار ميگيرد و و موشک باران می گردد،گروه عربي صهيونيستي (البته ايراني)در حفظ دوستي و صلح بين صهيونيستها و مسلمانان در سرزمينهاي اشغالي کنسرت خود را براي صهيونيستها با ارکستر سمفونيک برپا ميدارند.
"دانيال بارن بويم" تحت هدايت و نظارت دولت اسرائيل " ديوان غربي شرقي" را در سالزبورگ بنياد گذارده که در آن نوازندگان اسرائيلي و تعدادی فلسطيني و عرب و سه نفر از ايران ( یکی از آنان "بردیا کیارس شیرازی" است) را دور خود جمع کرده است .براي عضويت ايرانيها در اين گروه حساسيت زيادي از سوي وي ابراز شده بود چون ايران به عنوان کشوري غير عرب شناخته ميشد که درتقابل با اسرائيل قرار داشت. اين گروه بارها در سرزمينهاي اشغالي و اروپا کنسرتهاي موسيقي را اجرا نموده است.
حسین پارسایی مدیرعامل بنیاد فرهنگی رودکی در نشست خبری کنسرت ارکستر رودکی خبر از اخذ مشاوره از بابک رضایی مدیرعامل فعلی انجمن موسیقی ایران می دهد . اخیرا اخبار بسیاری مبنی برکنار گذاردن وی از سمتش منتشر شده است ، با این حال در کنار رضایی، بهمن (حسن ) ریاحی ماکوئی نیز با بنیاد رودکی خواهد بود. در این نشست خبری حسین پارسائی و تیم همراهش همچون بابک رضائی در مزایای وارد کردن " نادر عباسی " از کشور قطر برای رهبری ارکستر ملی خبر می دهند و امینی مدیر هنری ارکستر سمفونیک رودکی با اشاره به انتخاب «نادر عباسی» می گوید : او از سال 2009 رهبری و مدیریت هنری ارکستر فیلارمونیک قطر را برعهده گرفته است که این ارکستر با فراخوان و امکانات ویژهای از نوازندگان سراسر دنیا تشکیل شده و دولت قطر" نادرعباسی " را از میان صدها گزینه انتخاب کرده است که نشان دهنده ویژگیهای منحصر به فرد آقای عباسی است !!!! و بابک رضائی از تقویت روابط بین ایران و قطر به خاطر امدن " نادر عباسی مصری " به ایران می گوید. برنامه احتمالی ارکستر رودکی 15 تا 17 آبانماه به رهبری نادر عباسی به شرط صدور مجوز های لازم در تالار وحدت می باشد .
به نظر می رسد انجمن موسیقی برای حساسیت سنجی دست روی ارکستر بنیاد رودکی گذاشته باشد تا با تغییر هویت وارزش های هنری ، اخلاقی و انسانی با دعوت از عناصر مرموز هنر متعهد و فرهنگ ارزشمند جامعه به تغییر بکشاند.
اما انچه که همواره جای سوال می یابد نقش نظارت بی طرفانه و گاه حمایتی دفتر موسیقی وسکوت ارشاد در این موارد است که برعکس در راندن و ایجاد محدودیت برای هنرمندان ارزش و اخلاق گرا امادگی کامل دارند.
گو اینکه با توجه به ماجرا های سال های اخیر ارکستر سمفونیک تهران و حضور بیگانگان ایرانی – امریکائی – اتریشی بر سکوی هدایت ان و تلاش برای کشاندن پیانیست طرفدار اسرائیل ریچارد کلایدرمن به کشور نباید انتظاری بیشتر از ظرفیت دفتر موسیقی داشت.
مگر انکه اراده مردمی وادار به تغییر رویه و ابطال مجوز این چنین کنسرت ها در ایران بنماید.
اما انچه که همواره جای سوال می یابد نقش نظارت بی طرفانه و گاه حمایتی دفتر موسیقی وسکوت ارشاد در این موارد است که برعکس در راندن و ایجاد محدودیت برای هنرمندان ارزش و اخلاق گرا امادگی کامل دارند.
گو اینکه با توجه به ماجرا های سال های اخیر ارکستر سمفونیک تهران و حضور بیگانگان ایرانی – امریکائی – اتریشی بر سکوی هدایت ان و تلاش برای کشاندن پیانیست طرفدار اسرائیل ریچارد کلایدرمن به کشور نباید انتظاری بیشتر از ظرفیت دفتر موسیقی داشت.
مگر انکه اراده مردمی وادار به تغییر رویه و ابطال مجوز این چنین کنسرت ها در ایران بنماید.