به گزارش مشرق به نقل از روزنامه رای الیوم، عبدالباری عطوان سردبیر این روزنامه نوشت: در پرتو تلاش نافرجام نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای تحریک روسیه علیه ایران و سابقه شکست های این رژیم در جنگ های منطقه ای از لبنان گرفته تا غزه باید پرسید آیا بنیامین نتانیاهو در ملاقات با دونالد ترامپ برای تحریک علیه ایران شانسی خواهد داشت؟

برای پی بردن به نتیجه حدود هفت سال جنگ خونین در سوریه چاره‌ای نداریم جز اینکه در واکنش های سیاسی و میدانی اسرائیل و نیز اظهارات مسئولان بلند پایه آن دقت داشته باشیم.

پیروزی ارتش سوریه و وحشت رژیم صهیونیستی

اگر بگوییم که رژیم اشغالگر اسرائیل اکنون در نوعی ترس به سر می برد، مبالغه نکرده ایم به ویژه اینکه نیروهای ارتش سوریه در نبردی مهم و تعیین کننده موفق شدند محاصره دیرالزوررا پایان دهند و چه بسا این آخرین نبرد بزرگ در سوریه بوده و روند تسلط بر چاههای نفت و گاز  را تکمیل کند و به این ترتیب دولت سوریه خواهد توانست مانند وضعیت پیش از بحران در سال 2011 ، روزانه 300 هزار بشکه نفت صادر کرده و بیشتر نیاز گازی خود را نیز تامین کند.

دلایل ترس و وحشت اسرائیل چیست؟

با توجه به موارد بالا باید گفت چهار دلیل برای ترس و وحشت اسرائیل می توان برشمرد که عبارتند از:

اول: شکست محاصره دیرالزور و بیرون راندن عناصر داعش از اکثر مناطق این شهر و اطراف آن به گونه ای که این پیروزی امکان گشودن راههای امداد رسانی راهبردی از ایران به حزب الله در لبنان از طریق خاک سوریه و عراق را فراهم می کند؛ مسیری که در طول سه سال گذشته بسته شده بود.

کسب مهارت رزمی حزب الله در سوریه

دوم: نزدیک شدن پایان جنگ در سوریه به این معنی است که نیروهای حزب الله به جنوب لبنان باز گشته و بار دیگر بر دشمن یعنی اسرائیل متمرکز می شوند آن هم پس از اینکه در سوریه در دو بخش جنگ کلاسیک و چریکی مهارت های میدانی زیادی به دست آورده اند.

افزایش قدرت و انسجام ارتش سوریه

سوم: بی تاثیر بودن شش سال جنگ بر ارتش سوریه به گونه ای که انسجام ارتش این کشور حفظ شده و مهارت و تجربه آن نیز دو چندان شده است  و به این ترتیب با وجود جنگ فرسایشی شدید علیه ارتش سوریه تمام محاسبات مبنی بر از هم پاشیده شدن آن ناکام ماند به گونه ای که ارتش این کشور به یک نیروی نظامی منطقه ای تبدیل خواهد شد که نمی توان آن را نادیده گرفت.

چهارم: قوت گرفتن حضور سیاسی و نظامی ایران در سوریه و منطقه به عنوان کشوری که در کنار روسیه نقش بزرگی در حفظ نظام حاکم سوریه و تثبیت آن ایفا کرد.

در این میان پایگاه استراتفورد آمریکا چند روز پیش گزارشی را منتشر کرد که در آن تاکید شده بود، اسرائیل در تکاپوی جنگی جدید قبل از پایان جنگ سوریه است زیرا از قدرت ارتش سوریه بیم دارد، از همین رو رزمایش های بزرگی را با دو رویکرد هجومی و دفاعی اجرا کرد که در آن بیش از ده هزار سرباز شرکت داشتند به گونه ای که این مانورها بزرگترین مانورها در نوع خود در طول 20 سال اخیر به شمار می آید.

آشکار شدن وحشت اسرائیل از روند تحولات سوریه

آنچه به این گزارش اعتبار زیادی می بخشد و مهر تاییدی بر نگرانی و وحشت اسرائیلی ها است، اظهارات ایالیت شکید وزیر دادگستری اسرائیل در کنفرانس بین المللی مبارزه با تروریسم است مبنی بر اینکه « اگر اسد بخواهد در قدرت بماند باید ایران را بیرون از مرزهای خود نگاه دارد و اسرائیل کشورهای بزرگ جهان را تحت فشار قرار خواهد داد تا مانع از این شوند که ایران در سوریه و لبنان زیرساخت های نظامی (تولید موشک) داشته باشد و چنانچه به خواست اسرائیل پاسخ داده نشود، می داند چه باید بکند».

از سوی دیگر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی با همین ترس و وحشت عازم مسکو شد و از ولادیمیر پوتین خواست به حضور ایران در سوریه پاین دهد و آماده است همین نگرانی را تا چند روز دیگر در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نیز در میان بگذارد.

نکته قابل توجه اینکه پوتین به صحبت های نتانیاهو گوش داد اما در پاسخ به او اعلام کرد روسیه بر اساس منافع خود و نه منافع اسرائیل عمل می کند و ایران متحد قوی روسیه است و اینجا بود که نتانیاهو برای بمباران حمص به نیروی هوایی چراغ سبز داد تا با این کار روسیه را تحریک کرده و پوتین را در تنگنا قرار دهد.

ناکامی اسرائیل در متشنج کردن روابط روسیه، ایران و سوریه

اما خونسردی روسیه در قبال این اقدام تحریک آمیز اسرائیل بسیار سنگین بود و تلاش برای رویارویی جدید و سوق دادن روسیه و سوریه و ایران به سمت جنگ را ناکام گذاشت.

با این توضیحات هر چند معلوم نیست آیا نتانیاهو پس از ملاقات با پوتین در دیدار با ترامپ خوش شانس تر خواهد بود یا خیر اما در پرتو بحران با روسیه و اختلافات متحدان عرب در منطقه خلیج فارس و نیز افزایش چالش طلبی هسته ای کره شمالی در اینکه بخت با نتانیاهو یار باشد، تردید است به ویژه اینکه ارزش راهبردی اسرائیل در نقشه های آمریکا کاسته شده است و همچنان رو به رکود هرچه بیشتر است.

نکته قابل توجه اینکه اسرائیل از اکتبر 1973 تا کنون  تمام جنگ ها را در منطقه را باخته است و ارتش این رژیم حتی در یک نبرد در لبنان و غزه پیروز نشد و در این میان  هرجنگ جدیدی با  سوریه و ایران و یا حزب الله نیز برای اسرائیل شکست هرچه بیشتر به بار خواهد آورد.