به گزارش مشرق، شهریور ماه زمان آماده‌سازی مدارس برای استقبال از سال تحصیلی جدید و حضور دانش‌آموزان است؛ خانواده‌ها نیز مشغول فراهم کردن مقدمات حضور فرزندان‌شان در مدارس هستند اما گاهی برخی اخبار در آستانه سال تحصیلی، روان دانش‌آموزان و والدین آنها را به‌هم می‌ریزد؛ اخباری چون حکم تخلیه و پلمب مدارس استیجاری و واگذاری برخی مدارس که ظاهراً هر سال هم داستانش تکرار می‌شود.
برای مثال امسال مدرسه امام سجاد یک با مدرسه امام سجاد 2 ادغام شد که حواشی متعددی نیز داشت.
به تازگی هم حکم تخلیه مدرسه قدس در منطقه 11 تهران خبرساز شد و والدین را در آستانه سال تحصیلی آشفته کرد که با پیگیری خانواده‌ها و ورود آموزش و پرورش، ختم به خیر شد.
اما چرا هر سال این داستان تکرار می‌شود و بعضاً مدارس پرجمعیت را تا آستانه تعطیلی در طلیعه مهر می‌کشاند؟
حدود 1000 مدرسه در کشور استیجاری و 115 مدرسه هم مستحق‌للغیر هستند و این آمار با تخصیص سالانه تنها 10 تا 15 میلیارد تومان برای پرداخت اجاره منجر به تکرار سناریوی تهدید به تخلیه مدرسه توسط مالکان در آستانه سال تحصیلی می‌شود.
اکنون این سؤال مطرح است که چرا آموزش و پرورش برای جلوگیری از این آشفتگی با وجود اطلاع کامل از شرایط این مدارس، اقدام مؤثری نمی‌کند؟
دلیل بدهی بالای مدارس استیجاری کشور به مالکان چیست؟
آیا آموزش و پرورش توانایی حل این مشکل را ندارد و نمی‌تواند به جای برخی از این مدارس که قدمت بالایی هم دارند مدارس جدیدی جایگزین کند؟