به گزارش مشرق، «کیهان» در ویژه های خود نوشت:
در حالی که پیش از این کارشناسانی مانند فرشاد مؤمنی درباره «آیندهفروشی» دولت به واسطه ایجاد تعهدات سنگین مالی خارجی هشدار دادهاند، روزنامه اعتماد به قلم هادی حقشناس نوشت: به نظر میرسد همانند سال گذشته که دولت از ابزار اسناد خزانه به مبلغ بیش از ۵۰ هزار میلیارد تومان استفاده کرد، امسال نیز این ابزار را مورد استفاده قرار دهد.
تفسیر ساده این تصمیم نیز این است که همانطور که فروش نفت، فروش سرمایه نسل آینده کشور است؛ اینبار با انتشار اوراق از محل مالیاتهای نسل آینده برای جبران کسری بودجه امروز هزینه میکنیم. در هر حالت نقطه مشترک این است که در حال خرج کردن درآمد آینده چه از محل فروش نفت و چه مالیاتهای سالهای بعد، برای خرج و مخارج امروز هستیم.
هرگاه بودجه به هر دلیل تحقق پیدا نمیکند؛ دولت به سراغ اوراق اسناد خزانه میرود. البته در صورت داشتن مجوز که امسال نیز در بند «ج» تبصره یک بودجه آورده شده اگر منابع حاصل از فروش نفت و گاز در سال جاری از عدد ۱۵۰ هزار میلیارد تومان کمتر شود، دولت مجاز است از اسناد خزانه استفاده کند.
بنابراین دولت به هر دلیلی نمیتواند به سراغ اسناد خزانه برود. تنها در شرایطی که منابع درآمدی طبق پیشبینیها محقق نشود؛ دولت مجاز است اسناد خزانه منتشر کند یا از صندوق ذخیره ارزی برداشت داشته باشد. ما وقتی کسری تراز عملیاتی را تعریف میکنیم به این مفهوم است که چه درصدی از هزینههای جاری از مالیات و سایر درآمدها تأمین میشود. در سال ۹۶ پول مالیاتها، سایر درآمدها و همچنین بخشی از پول نفت به هزینههای بخش جاری تعلق خواهد گرفت.
بنابراین ما کسری عملیاتی در بودجه سال جاری داریم که به نظر میرسد این کسری حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان خواهد بود.
در هر حال ما کسری بودجه را به شکل ظاهری همواره صفر داریم. اما وقتی وارد جزئیات ارقام میشویم میبینیم این کسری یا از محل پول نفت، یا اسناد خزانه و اوراق یا منابع صندوق ذخیره ارزی تأمین شده است.
در هر حال به نظر میرسد همانند سال گذشته که دولت از ابزار اسناد خزانه به مبلغ بیش از ۵۰ هزار میلیارد تومان استفاده کرد؛ امسال نیز این ابزار را مورد استفاده قرار دهد. تفسیر ساده این تصمیم نیز این است که همانطور که فروش نفت، فروش سرمایه نسل آینده کشور است؛ این بار با انتشار اوراق از محل مالیاتهای نسل آینده برای جبران کسری بودجه امروز هزینه میکنیم. در هر حالت نقطه مشترک این است که در حال خرج کردن درآمد آینده چه از محل فروش نفت و چه مالیاتهای سالهای بعد، برای خرج و مخارج امروز هستیم.